Geplaatst Ik lag in bed en hoorde een klap maar kon het ff niet plaatsen en ben verder gaan slapen.
Vanmorgen miste ik der in de eerste instantie niet maar bij het eten geven kwam ze niet en dat vond ik wel erg raar.
Ik naar buiten gegaan en heb haar geroepen,en toen hoorde ik gemiauw van beneden komen.
Als een razende naar beneden gerend en daar lag ze in een hoekje in de tuin van de onderburen.
Aan der gemiauw kon ik meteen horen dat het fout was en toen ik der optilde zag ik ook dat der poot in een rare hoek stond.
Meteen de dierenarts opgebeld en langs gegaan.
Bij de dierenarts zijn foto's gemaakt en het werd al snel duidelijk dat er een vervelende breuk zat.
Er werd aan mij uitgelegd dat er een tijdelijke stalen pen geplaatst kon worden zodat het kon recht groeien maar dan moet ze 6 weken stil zitten.
Nou dat werd dus niks met onze stuiterbal,misschien lukt dat 1 dag maar 6 weken......nee.
Dus na overleg is er besloten dat er een amputatie wordt verricht.
Morgenochtend raakt ons 9 maanden oude poesje Noa der linker achterpootje kwijt.
De dierenarts zegt dat ze een prima leven kan leiden met maar drie pootjes.
Maar ik ben er helemaal kapot van en heb geen flauw idee hoe het nou verder moet.
Zo spring in het veld als ze altijd is geweest, zou dat nou allemaal voorbij zijn door zo'n stomme val?
Zijn er meer mensen die een kat hebben of kennen met maar 3 poten en hoe hun leventje eruit ziet,dus met functioneren enzo?
En hoe zullen mijn andere 3 katten erop gaan reageren?
Ik voel me zo verschrikkelijk schuldig.
Ze heeft een hele nacht met een gebroken pootje buiten gelegen en het vroor.
Waarom ben ik nou m'n bed niet uitgegaan om voor de zekerheid toch even te kijken of alles goed was.
Dit is mijn kleine Noa:
En hier was ze 6 weekjes oud.
.. en dingen doen die ze altijd deden, dus komt vast wel goed 
en heel gelukkig, kon alles en sprong overal bovenop.