Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-09-25 14:53

Lotgenoten gezocht, hoe om te gaan met overprikkelde hond

Geplaatst door de TopicStarter : 26-09-25 14:53

Het is een tijdje geleden dat ik hier iets geplaatst heb, sinds het overlijden van mijn paard ben ik wat minder actief, maar sinds enkele maanden heeft mijn moeder een hond.
Super tof, ze heeft altijd honden gehad in het verleden (cocker spaniel kruising) en vond een wat actievere hond wel leuk, zodat ze echt lekker lange wandelingen ed kan maken. Gezien ze met pensioen is en alleen heeft ze ook veel tijd. En ik hou ook erg van sporten en hardlopen, dus t idee was dat hij daar op termijn ook mee zou kunnen.

Uiteindelijk is er een hond op haar pad gekomen, kruising uit Bosnie van 6 maanden oud, geen heel bijzonder verleden voor wat er natuurlijk bekend is. Voor ons wel nog een ander gezin gehad (die brachten hem na 2 weken terug wegens niet aankunnen) en natuurlijk in de opvang gezeten.
Bij de kennismaking trok de hond meteen naar haar toe en ze was verkocht. Hij moest nog veel leren, maar er zat absoluut geen kwaad in. Prima, tijd hebben we..

We zijn vrijwel direct gestart met puppycursus, hij leert mega snel, alle kunstjes kan hij wel, maar in huis is hij niet onder controle te krijgen. Hij slaapt veel te weinig, is continue overprikkeld en dan gaat de sloop modus aan, hij bijt in alles wat hij tegen komt, inclusief ons, we zijn intussen bont en blauw, hij accepteert geen grenzen, en als je er tegen in gaat, dan word hij boos, hij voelt zich duidelijk onbegrepen, en het lastige is, wij begrijpen hem ook niet goed..

We hebben ondertussen boekwerken gelezen over hondengedrag, voor mij is het nieuw, voor mijn moeder niet, maar haar vorige hond was heel makkelijk, liep altijd en overal los mee en ervaarde ze geen "problemen" mee. Dit gedrag is voor ons dus moeilijk om te begrijpen en toen ze een hond nam was dit natuurlijk ook niet het beeld dat ze in gedachten had.

We zijn ondertussen zo'n 4 maanden onderweg, hij is een echte puber dus, logisch dat dit geen makkelijke tijd is, maar inmiddels durft mijn moeder haast niet meer in haar eigen huis aanwezig te zijn.
Naast de cursus en tips die we daar gevraagd hebben, hebben we er inmiddels ook al 3 externe gedragstherapeuten bij gehad, allemaal vinden ze wat anders, de een zegt hard aanpakken (geprobeerd, leidde tot agressie, dus zijn we maar mee gestopt) ondertussen zijn we over op iemand met een holistische aanpak, doet reiki en coaching voor baas en hond, maar ook zij krijgt duidelijk geen grip op hem. Wel hebben we van haar goede tips gehad voor trainingen die hem bezig houden, dan heeft hij focus en dat doet hij weer heel goed, maar zodra er ruimte is voor eigen invulling gaat het mis. Hij pakt geen rust, je ziet zijn brein gewoon op hol slaan en hoe leg je hem uit dat het belangrijk is om rust te pakken?
We hebben al van alles geprobeerd, veel denk spelletjes/mentale uitdaging geven of juist minder, veel wandelen, weinig wandelen, meer prikkels en uitdaging geven, of juist minder, dingen wel aandacht geven, of dingen juist negeren. Hoewel negeren ondertussen lastig is, want als je hem negeert vind hij dat niet leuk, dan bijt hij je en dat doet zeer, moeilijk dus om geen reactie op te geven, en als je hem dan bijvoorbeeld even op de gang zet voor een "time-out" dan eet hij de deur op en gaat in volle sloop modus, ook erg moeilijk te negeren, het huis gaat er namelijk aan.. Hij is ook mega slim, 2x op de gang en hij weet precies wat er dan gaat gebeuren, dus dan loopt hij gewoon de gang niet meer op, dwing een 30kg maar eens.. Riem om, heel leuk geprobeerd, hij heeft al meer dan 15 riemen gesloopt en doorgebeten in onder 10 seconden..

Ik ben eigenlijk op zoek naar tips van mensen die een zelfde ervaring hebben, onzekere en onbegrepen overprikkelde hond, heel reactief, weinig komt binnen, hoe krijg je er grip op?
Of is er misschien iemand bekend met en goede gedragstherapeut omgeving Arnhem? Wij zijn wel van de zachte aanpak, je hond leren begrijpen en samen werken aan training en communicatie, niet dwingen dmv een slipketting of boos worden oid. Hij is best onzeker en wij hebben al snel ervaren dat we het daarmee meer kwaad doen dan goed en dat dat risico geeft voor onze eigen veiligheid, maar hij er zelf niks van leert.

Ze is ondertussen op het punt dat als er geen verbetering in komt de hond weg moet, ik geloof er in dat het wel kan, maar wij weten simpelweg niet meer hoe.

Hieronder een foto van het betreffende monster.

Afbeelding

**Geplaatst**: 26-09-25 15:15

Re: Lotgenoten gezocht, hoe om te gaan met overprikkelde hond

Geplaatst: 26-09-25 15:15

Wij hebben onze hond als puppy op zulke momenten naar de bench geleid. Alleen de voorzijde was open (wel met de deur dicht), om zoveel mogelijk prikkels te dempen. Dit accepteerde zij heel erg goed, toen pas kon zij diep gaan slapen.
Bij onze vorige hond zei de gedragsdeskundige dat wij teveel thuis waren en dat de hond daarom de rust momenten niet kon pakken.
De hond is verder wel helemaal gezond?

**Geplaatst**: 26-09-25 15:16

Geplaatst: 26-09-25 15:16

Veel te veel energie die hij niet kwijt kan. Hij wil ravotten maar dat mag niet in huis. Jonge reu...die wil spelen met een andere hond, wil wat te doen hebben.

Ik moet gelijk denken aan Milan, die zet dat soort honden op de loopband. Braaf, koekje erin en lopen maar.
En doe hem in een bench, zet een stuk in huis/bijkeuken af waar hij niets kan slopen en wel een kauwbot heeft en een lekkere mand (dus niet als straf maar om een rustige plek te creëren)
Als hij zo slim is dan zal hij clickertraining ook wel leuk vinden.

**Geplaatst**: 26-09-25 15:20

Geplaatst: 26-09-25 15:20

Poeh ja ik had zo n soort hond.Waanzinnig veel energie en het LEEK alsof niks binnen kwam maar eigenlijk was hij erg gevoelig.
Ging beter met het ouder worden.Ik zou een zacht muilkorfje omdoen.
Succes ..probleem met dit soort honden is dat iedereen het beter weet maar bijna niemand het beter kan.Vaak gaan ze van hand tot hand dus beter om hem te houden.

**Geplaatst**: 26-09-25 15:26

Geplaatst: 26-09-25 15:26

Hoe ziet zijn dagindeling eruit? Hoe lang wandelt hij per keer en hoe en waar en hoe vaak per dag? En wat zijn de "hersenspelletjes"? En waar bestaan zijn rustplekken en momenten uit?

Kortom wat doet hij op een dag en in een week? Wat mag hij wel, wat mag hij niet? En in welk soort omgeving woont hij in de stad? achteraf?

Ik heb aardig wat snel overprikkelde honden in mijn vingers gehad. Van mezelf en anderen. En eigenlijk allemaal was het een kwestie van de juiste soort beweging op de juiste tijd. En de juiste rust op de juiste tijd. Af en toe heerlijk zinloos uitrazen in de dolle 5 minuten. Wat bij een aantal honden juist echt nodig was. Of ravotten met soortgenoten, of juist niet bij andere overprikkelde honden, die deden het weer beter op langere rustige boswandelingen of naast de scootmobiel meters maken op een rustige bedaarde manier. Maar wel lang en ver.

Het zal uitvissen zijn wat voor deze hond de beste aanpak is. Agressie of geweld gebruiken en straffen zal zeker niet de oplossing zijn. Waarom zou je dat überhaupt willen doen op die manier? 8)7

Ervaring leert als je de juiste vorm van beweging gevonden hebt je daarna een actieve blije gelukkig hond hebt.

De kruising bordercollie greyhound wilde veel ver en veel afwisseling in zijn beweging. Die deed het het beste bij lang balgooien afwisselen met de gekke 30 minuten en kilometers hardlopen met de baas. Liefst in zo druk mogelijke omgeving met zo veel mogelijk mensen. Hardloop wedstrijden was voor hem de ultime geluksfactor.

De herders waren juist meer gebaat bij vaker kortere en meer actieve zoekde baas of zoek de stok bewegingen in de natuur met zo min mogelijk afleiding. En lekker worstelen met een soortgenoot

Kruising russel/whippet ging het beste op lang en hard en meters maken afgewisseld met ravotten met een soortgenoot.

**Geplaatst**: 26-09-25 15:40

Geplaatst: 26-09-25 15:40

Is hij bench getraind? Ik vond dat het eerste jaar voor onze border collie wel echt een must. Dat was echt zijn uit-knop. Hij hoefde er uiteindelijk ook nog maar 10 minuten in om even te resetten en kon daarna weer zelf rust pakken. Wel dus een stalen bench zonder kussen als hij nog in sloopmodus zit.

Verder ben ik benieuwd of hij intacte reu is? Ik herken het verhaal wel van een vriendin op dit moment. Hun hond was thuis echt een enorme drakula, ondanks de enorme hoeveelheid fysieke en mentale stimulatie die hij kreeg. Ook verschillende trainers erbij gehad thuis. Enorm slopen en uitdagen op een negatieve manier. Om andere redenen hebben ze een chemische castratie gedaan en zijn gedrag thuis was echt compleet omgeslagen naar een relaxed en tevreden hond. De chemische castratie is inmiddels uitgewerkt en ze krijgen hun draak weer terug. De echte castratie staat nu dus ook gepland. Misschien is chemische castratie een goede om te testen wat dat met zijn karakter doet?

**Geplaatst**: 26-09-25 16:03

Re: Lotgenoten gezocht, hoe om te gaan met overprikkelde hond

Geplaatst: 26-09-25 16:03

6 maanden oude asiel- en herplaats hond, 4 maand bij jullie en al meerdere therapeuten….het klinkt voor mij als een recept voor een overprikkeling.
Ik heb inmiddels zeker 10 opvang/herplaatsers gehad en bijna allemaal hadden ze wel een jaar nodig om steeds meer zichzelf te worden en gewend te raken aan het leven hier. Elke hond is natuurlijk anders, dus per hond doe je soms wat dingen anders. Denk aan laten stoeien met andere honden of juist lekker alleen wandelen, laten zwemmen, snoep zoek spelletjes of juist apporteer spelletjes, kong met lekkers of liever een kluif, dat is echt wat zoeken per hond.

Ik zou proberen structuur te bieden, dus bijv. langere tijd (min. een maand) een redelijk vaste dagindeling. Bijvoorbeeld na de nacht een lange wandeling, daarna eten, rust een paar uur, spelletjes, wandeling, rust, wandeling, eten, rust paar uur, wandeling.
In de rust zou ik proberen een ruime bench in een rustige hoek van de kamer te zetten, met een deken over zijkanten en achterkant. En dan eten geven in de bench met deur open, en voor de rust (en het bench leuk maken) een kauwkluif mee in de bench. Als deze op is, de hond lekker paar uurtjes laten slapen in de bench en even echt met rust laten. Dus niet een kluif geven waar hij uren werk aan heeft, de bedoeling is immers dat hij ook paar uurtjes gaat slapen.
Daarnaast helaas ook accepteren dat er hier en daar iets stuk zal gaan, dat hoort bijna bij een jonge hond. Maar niet zoveel als bij jullie hoor. En in jullie bijten mag niet; ik zou dan rustig hand over zijn snuit doen en desnoods zijn lippen beetje tegen zijn eigen tanden duwen. Maar je kunt je niet laten bijten, dat is voor mij een redelijk harde grens. Bijten ze insmijt spullen of bijvoorbeeld een wapperende rok dan leidt ik ze af met iets waar ze wel in mogen bijten. Want speelsheid wil je begeleiden en ook ruimte voor bieden.
Hoop dat jullie het met hem zullen redden, ze kunnen echt zoveel leren en tot hun recht komen als iemand ze daar de ruimte en begeleiding voor geeft. Super mooi proces, al zitten er soms echt wel hoofdbrekens in

**Geplaatst**: 26-09-25 16:05

Re: Lotgenoten gezocht, hoe om te gaan met overprikkelde hond

Geplaatst: 26-09-25 16:05

Oh en ook per dag dezelfde wandelingen doen zodat dat ook rust gaat bieden, dus niet elke dag op nieuw terrein gaan lopen.
Bezoek en nieuwe mensen ook beperken.
Als ze structuur en rust hebben kun je meer variatie gaan bieden als de hond dat leuk vindt en aankan.

**Geplaatst**: 26-09-25 16:08

Geplaatst: 26-09-25 16:08

Ai vervelend.
Hoe zien zijn dagen er uit?
Wat zou hij het liefste doen om blij te worden, graven of rennen of?
Giardia getest?

Deze Engelse trainer geeft er webinars over (arousal). Misschien zit daar nog wat in?
https://mk9plus.com/pages/your-trainer
https://mk9plus.com/pages/free-dog-training

**Geplaatst**: 26-09-25 16:28

Geplaatst: 26-09-25 16:28

Ik sluit me helemaal bij marfries aan, denk dat je daar heel veel juiste informatie en tips hebt.

Even dagdagelijkse routine en vooral niets nieuws.

Eventueel een hekje als een bench niet werkt, maar wel kleden eraan, zodat het echt een rustplek wordt.

Dit diertje heeft echt veel meegemaakt in een hele kwetsbare periode.

Hopelijk komen jullie er samen uit!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-09-25 16:35

Geplaatst door de TopicStarter : 26-09-25 16:35

noviceh schreef:
Wij hebben onze hond als puppy op zulke momenten naar de bench geleid. Alleen de voorzijde was open (wel met de deur dicht), om zoveel mogelijk prikkels te dempen. Dit accepteerde zij heel erg goed, toen pas kon zij diep gaan slapen.
Bij onze vorige hond zei de gedragsdeskundige dat wij teveel thuis waren en dat de hond daarom de rust momenten niet kon pakken.
De hond is verder wel helemaal gezond?

Wij gaan nu ook regelmatig weg, omdat hij als hij alleen is niet sloopt, en wij het soms niet verdragen om in huis te zijn, al betwijfelen we of hij dan wel slaapt, hij is mega alert, ik kan vanaf mijn huis door het raam bij mijn moeder naar binnen kijken (we zijn overburen), dan ligt hij wel, maar slaapt niet.
Hij had in het begin een bult op zn kaak, dus is meermaals bij de dierenarts geweest voor checks, bult is inmiddels ook allang weg, volgens de dierenarts super gezonde hond, zo ziet hij er ook wel uit.

Lindsey_99 schreef:
Veel te veel energie die hij niet kwijt kan. Hij wil ravotten maar dat mag niet in huis. Jonge reu...die wil spelen met een andere hond, wil wat te doen hebben.

Ik moet gelijk denken aan Milan, die zet dat soort honden op de loopband. Braaf, koekje erin en lopen maar.
En doe hem in een bench, zet een stuk in huis/bijkeuken af waar hij niets kan slopen en wel een kauwbot heeft en een lekkere mand (dus niet als straf maar om een rustige plek te creëren)
Als hij zo slim is dan zal hij clickertraining ook wel leuk vinden.

Het is geen spelen, hoe meer we met hem doen, hoe overprikkelder hij raakt, na afwijkende situaties, zeg bezoek, kinderen op skeelers, wij die ergens voor op moeten staan, of gewoon een wandeling met veel prikkels buiten zoals spelende kinderen of andere honden, dan raakt hij overstuur.
Soms gaan we naar losloopgebied wat afgezet is, hoe gekker hij heeft mogen doen, hoe harder hij gerend heeft, gespeeld of prikkels ervaren heeft, hoe vervelender hij thuis is. Hij kan daarnaast ravotten rennen en gek doen in de tuin, maar dat helpt echt niet, maakt het eerder erger, hij vind geen rust en hyped zich zelf helemaal op.

hardloopband hebben we wel aan zitten denken, toch veel kunnen bewegen zonder de externe prikkels van buiten. Ik probeer nu ook af en toe fietsen, maar omdat ik geen controle heb over mijn omgeving en hij op sommige dingen nog te reactief is, is dit eigenlijk niet veilig. Hij kan het naast de fiets lopen op zich zelf perfect, maar komt er een auto met aanhanger en herrie langs, moet je opletten dat hij niet ineens uitvalt.

office schreef:
Poeh ja ik had zo n soort hond.Waanzinnig veel energie en het LEEK alsof niks binnen kwam maar eigenlijk was hij erg gevoelig.
Ging beter met het ouder worden.Ik zou een zacht muilkorfje omdoen.
Succes ..probleem met dit soort honden is dat iedereen het beter weet maar bijna niemand het beter kan.Vaak gaan ze van hand tot hand dus beter om hem te houden.

Dankjewel. Hij is mega gevoelig ook, dat klopt, we zien ook dat het geen onwil is, hij zit zich zelf enorm in de weg, maar reageert dat wel af op ons/onze omgeving. Botjes/kong geven wil nog wel helpen, daar kan hij echt obssesief op kauwen, maar ook dat geeft hem geen rust, hoogstens laat hij ons even met rust

We zijn inderdaad begonnen met muilkorf training, hopelijk lukt dat, dan is het in ieder geval voor ons in huis dragelijker.

SUSANNEx schreef:
Is hij bench getraind? Ik vond dat het eerste jaar voor onze border collie wel echt een must. Dat was echt zijn uit-knop. Hij hoefde er uiteindelijk ook nog maar 10 minuten in om even te resetten en kon daarna weer zelf rust pakken. Wel dus een stalen bench zonder kussen als hij nog in sloopmodus zit.

Verder ben ik benieuwd of hij intacte reu is? Ik herken het verhaal wel van een vriendin op dit moment. Hun hond was thuis echt een enorme drakula, ondanks de enorme hoeveelheid fysieke en mentale stimulatie die hij kreeg. Ook verschillende trainers erbij gehad thuis. Enorm slopen en uitdagen op een negatieve manier. Om andere redenen hebben ze een chemische castratie gedaan en zijn gedrag thuis was echt compleet omgeslagen naar een relaxed en tevreden hond. De chemische castratie is inmiddels uitgewerkt en ze krijgen hun draak weer terug. De echte castratie staat nu dus ook gepland. Misschien is chemische castratie een goede om te testen wat dat met zijn karakter doet?

Hij is toevallig al chemisch gecastreerd, inderdaad omwille van dit gedrag hebben we dat een maand of 2-3 geleden laten doen, helaas niks geholpen, behalve dat we het idee hebben dat hij erg onzeker geworden is.

Wij gebruiken nu de gang zoals jij aangeeft de bench te gebruiken, maar we zijn aan het wisselen naar een bench, omdat hij de deur, kozijnen en plinten in de gang op eet. Hij gaat er nu in, maar alleen met koekjes, hij vind er nog geen rust. Kleedje oid er overheen gaat niet, die trekt hij er doorheen en vernield hij compleet.

**Geplaatst**: 26-09-25 16:41

Geplaatst: 26-09-25 16:41

Je kan ook kiezen voor een dichte bench, een flight case. Dat is een plastic krat met aan een zijde een opening. Dat sluit veel meer af.
Dat hij nog geen rust vind is niet erg, als hij er maar in gaat. Dat is namelijk stap een. Je kan van deze hond niet verwachten dat hij met wat nieuws meteen rust pakt.
Kan het zijn dat jullie iets proberen en dat (te) snel weer opgeven?

https://www.zooplus.nl/shop/honden/benc ... =1993764.1

**Geplaatst**: 26-09-25 16:50

Geplaatst: 26-09-25 16:50

hoe meer beweging hoe meer energie en wordt ie daar op gegeven moment niet meer moe van, immer het is conditietraining.

zoek spelletjes, is concentratie denken en daar worden ze vaak wel moe van, hoe moeilijker verstopt hoe meer dat ie moet denken en concentreren. Misschien dat een speurhonden school/trainer zo'n hond geweldig gaat vinden omdat je het steeds moeilijker moet maken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-09-25 16:58

Geplaatst door de TopicStarter : 26-09-25 16:58

marfries schreef:
6 maanden oude asiel- en herplaats hond, 4 maand bij jullie en al meerdere therapeuten….het klinkt voor mij als een recept voor een overprikkeling.
Ik heb inmiddels zeker 10 opvang/herplaatsers gehad en bijna allemaal hadden ze wel een jaar nodig om steeds meer zichzelf te worden en gewend te raken aan het leven hier. Elke hond is natuurlijk anders, dus per hond doe je soms wat dingen anders. Denk aan laten stoeien met andere honden of juist lekker alleen wandelen, laten zwemmen, snoep zoek spelletjes of juist apporteer spelletjes, kong met lekkers of liever een kluif, dat is echt wat zoeken per hond.

Ik zou proberen structuur te bieden, dus bijv. langere tijd (min. een maand) een redelijk vaste dagindeling. Bijvoorbeeld na de nacht een lange wandeling, daarna eten, rust een paar uur, spelletjes, wandeling, rust, wandeling, eten, rust paar uur, wandeling.
In de rust zou ik proberen een ruime bench in een rustige hoek van de kamer te zetten, met een deken over zijkanten en achterkant. En dan eten geven in de bench met deur open, en voor de rust (en het bench leuk maken) een kauwkluif mee in de bench. Als deze op is, de hond lekker paar uurtjes laten slapen in de bench en even echt met rust laten. Dus niet een kluif geven waar hij uren werk aan heeft, de bedoeling is immers dat hij ook paar uurtjes gaat slapen.
Daarnaast helaas ook accepteren dat er hier en daar iets stuk zal gaan, dat hoort bijna bij een jonge hond. Maar niet zoveel als bij jullie hoor. En in jullie bijten mag niet; ik zou dan rustig hand over zijn snuit doen en desnoods zijn lippen beetje tegen zijn eigen tanden duwen. Maar je kunt je niet laten bijten, dat is voor mij een redelijk harde grens. Bijten ze insmijt spullen of bijvoorbeeld een wapperende rok dan leidt ik ze af met iets waar ze wel in mogen bijten. Want speelsheid wil je begeleiden en ook ruimte voor bieden.
Hoop dat jullie het met hem zullen redden, ze kunnen echt zoveel leren en tot hun recht komen als iemand ze daar de ruimte en begeleiding voor geeft. Super mooi proces, al zitten er soms echt wel hoofdbrekens in

Dankjewel, hele waardevolle reactie.
Ik geloof er ook echt in dat hij heel leuk op kan bloeien, maar hij stelt je geduld wel zo heftig op de proef, mijn moeder is er echt wel van overstuur, wat de situatie natuurlijk niet helpt.
Ja hij hapt een beetje gemeen, soms uit het niks, en het liefst van achter, hij heeft mijn billen al vaak gehad zegmaar, of je arm of bovenbeen, enkels, alles eigenlijk wel, als je op de bank zit, maar ook als je opstaat en wegloopt, al is het maar om koffie te pakken, als hij het daar niet mee eens is, dan komt hij achter je aan en pakt heel gemeen en snel je velletje. Het is niet dat lompe speelhappen, dat doet hij ook wel, maar dat valt te reguleren, dan bieden we hem een alternatief en gaat hij daar op verder meestal.

Die structuur proberen we inderdaad wel, lastige is dat mijn moeder met pensioen is, en altijd gewend is om haar dag in te delen zoals het uit komt, boodschappen wanneer het uit komt, even de tuin snoeien op een mooie dag, of de was buiten hangen, dat soort simpele dingen brengen zijn routine wel in de war, maar vind mijn moeder wel lastig om op te geven, logisch ook, de was moet toch gedaan worden ook haha.
We gebruiken nu wel de routine even spelen of denkspelletje, dan wandelen, eten, rust. Maar die rust is amper in te vullen, zelf mogen we dan ook niet meer bewegen, anders slaapt hij al helemaal niet, hij is alert op alles, als hij een uur per dag slaapt is het veel. Nachten slaapt hij wel helemaal door.

Gelukkig vind hij wel veel leuk, bal apporteren, maar ook denkspelletjes zoals wachten op de plaats, dan brokjes verstoppen en op commando zoeken, kan hij erg goed allemaal. lekker kauwen op een kong of botje, al lijkt dat meer een soort obsessie, kauwen op zich is een obsessie, er moet altijd iets in zijn mond zijn, hij pakt, kauwt en eet alles. Zelfs als hij op zn botje kauwt op de mat bij de bank, besluit hij soms ineens je voet te pakken, doet mega veel zeer, maar hij gaat daarna meteen verder op zn botje, niks lelijks, doet net of er niks gebeurd is lijkt het wel, je zou bijna denken dat het per ongeluk is, maar daar zijn we nog niet helemaal achter.

**Geplaatst**: 26-09-25 17:08

Geplaatst: 26-09-25 17:08

Wat een heftige situatie zeg. Ik denk dat jullie er goed aan doen om de benchtraining voort te zetten, om hem op die manier hopelijk te kunnen leren om ook uit te kunnen staan (en om je moeder ook een pauze van hem te gunnen). Mijn hond wou eerst ook absoluut niet in de bench, en ik heb het echt per minuut opgebouwd en ben er heel lang naast blijven zitten. Na een paar maanden werd de bench langzaam zijn diepe-slaap-plek.

Heb je verder al iets van zylkene geprobeerd?

Ik kan me heel goed voorstellen dat je moeder hieraan onderdoor gaat.

Verder hebben wij ervaring met onze reactieve bouvier, die uiteindelijk opbloeide toen we niet meer gingen wandelen met hem, maar hem in zijn eigen vertrouwde omgeving een routine aanboden en hem in huis ook niet meer continu in ons bijzijn hadden. Niet dat dat voor jullie hond per se de oplossing is, maar om maar aan te geven: niet alle honden zijn bestand tegen de prikkels van alledag.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-09-25 17:15

Geplaatst door de TopicStarter : 26-09-25 17:15

Hannanas schreef:
Ai vervelend.
Hoe zien zijn dagen er uit?
Wat zou hij het liefste doen om blij te worden, graven of rennen of?
Giardia getest?

Deze Engelse trainer geeft er webinars over (arousal). Misschien zit daar nog wat in?
https://mk9plus.com/pages/your-trainer
https://mk9plus.com/pages/free-dog-training

Giardia test heeft hij ook gehad, toen we hem kregen had hij nog een kuur namelijk, is enkel weken geleden weer getest om te checken of het weg was.

Ik zie bij denkspelletjes dat hij veel rust en focus uitstraalt.
apporteren vind hij ook leuk, kan wel nog snel afgeleid raken, dat doen we dan op een losloopveldje, maar als daar omheen dan een hond voorbij loopt ben je hem wel kwijt.
Graven doet hij, toont voor mij meer als een uiting van frustratie.

Toevallig heb ik vandaag de lange wandeling met hem gedaan op de posbank, we wonen aan het bos. Hij raakte overprikkeld, trok ineens en de riem brak (riem was blijkbaar gewoon niet zo sterk)
Ik dacht echt die ben ik kwijt zo hard ging hij er vandoor en verdween uit beeld, keer geroepen, maar geen gehoor, ik heb in alle rust gewacht, hysterisch erachteraan rennen ging ik toch niet winnen, maar bijzonder genoeg kwam hij binnen 10 seconden terug, scheurde nog een rondje om me heen en gaat bij mn voeten zitten. In alle rust even creatief de riem vast kunnen knopen. Soms lijkt het of je niet tot hem door dringt, dit was echt een pure stress sprint volgens mij, maar hij is op momenten wel bereikbaar. Ik vind het moeilijk inschatten wat er in zn hoofd omgaat

Ik zal je linkjes eens bekijken.

**Geplaatst**: 26-09-25 17:18

Re: Lotgenoten gezocht, hoe om te gaan met overprikkelde hond

Geplaatst: 26-09-25 17:18

Bal apporteren moet je echt onmiddellijk, met ingang van nu, mee stoppen. Dit is heel slecht voor een hond met een prikkel probleem. Google er maar eens op. Slecht voor het lijf. Slecht voor het brein.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-09-25 17:30

Geplaatst door de TopicStarter : 26-09-25 17:30

VogeltjeM schreef:
Wat een heftige situatie zeg. Ik denk dat jullie er goed aan doen om de benchtraining voort te zetten, om hem op die manier hopelijk te kunnen leren om ook uit te kunnen staan (en om je moeder ook een pauze van hem te gunnen). Mijn hond wou eerst ook absoluut niet in de bench, en ik heb het echt per minuut opgebouwd en ben er heel lang naast blijven zitten. Na een paar maanden werd de bench langzaam zijn diepe-slaap-plek.

Heb je verder al iets van zylkene geprobeerd?

Ik kan me heel goed voorstellen dat je moeder hieraan onderdoor gaat.

Verder hebben wij ervaring met onze reactieve bouvier, die uiteindelijk opbloeide toen we niet meer gingen wandelen met hem, maar hem in zijn eigen vertrouwde omgeving een routine aanboden en hem in huis ook niet meer continu in ons bijzijn hadden. Niet dat dat voor jullie hond per se de oplossing is, maar om maar aan te geven: niet alle honden zijn bestand tegen de prikkels van alledag.

We hebben wel adaptil geprobeerd, en lavendel olie. verdampers, door het drinken, in koekjesvorm, vele varianten :')

Bench training zijn we mee bezig inderdaad.
Lastig wel, zoals jij je bouvier omschrijft, mijn moeder heeft echt een hond genomen zodat hij overal met haar mee naar toe kan, wandelen, terrasjes, boodschappen, ze zocht echt een soulmate. Ik sport ook enorm veel, we wonen aan de Veluwe, dus oneindige mogelijkheden, dan zouden we gaan wandelen en hem alleen thuis laten. Dat doen we nu wel regelmatig, maar dan zit hij heel zielig op de stoel te wachten en piepen tot we thuis komen, we zouden hem juist zo graag meenemen, betrekken bij ons leven, ze heeft echt gewacht ook tot haar pensioen voor ze een hond nam, zodat dit kon, ik denk wel dat haar droom heel erg in duigen valt.
Ik denk dat haar beeld ook heel erg gerelateerd is aan haar vorige hond, waar dat natuurlijk wel mee kon, dat het nu heel moeilijk is dat dit zo uit pakt. Thuis zijn gaat amper dan valt hij je lastig, meenemen gaat amper dan raakt hij overprikkeld, weg gaan uit je eigen huis, ja waar moet je dan toe? Laatst heeft ze een paar uur op een parkeerplaats in haar auto gezeten, omdat ze niet meer wist waar ze naar toe moest.
Nu ga je nooit meer dezelfde hond krijgen natuurlijk, dat heb ik haar ook wel meermaals gezegd, maar meenemen op een (lange) wandeling of gewoon lekker samen thuis zijn zonder belaagd te worden, hopen we toch wel echt dat het op termijn kan.

**Geplaatst**: 26-09-25 17:34

Geplaatst: 26-09-25 17:34

Het klinkt als onze pup... Die hebben we zelf "verpest" door geen grenzen te stellen en mee te gaan met mensen die 'nee' echt een heel slecht woord vinden 8)7

Gedragsdeskundige werkte niet, meer doen, minder doen, in de bench zetten, helemaal niets. Hij beet in onze armen en bij mij tussen mijn benen vanaf de voor- en achterkant...

Toen we er 100% van overtuigd waren dat hij medisch 100% in orde was (hij was toen 6 maanden), hebben we hem als hij probeerde te bijten, op de grond gelegd. Vaak kwam hij dan eerst nog weer harder terug en kregen we nog een ronde...

Mijn hart is 100x gebroken, ook omdat we het waarschijnlijk niet hadden hoeven doen als ik vanaf week 1 mijn eigen gevoel had gevolgd, maar het is nu een hele fijne hond

En we plaatsten niet ergens een knie of iets, we deden hem zo min mogelijk pijn (hij heeft nooit een kik gegeven...), hij kreeg enkel tegendruk als hij weg wilde en we pakten zijn nekvel als hij wilde bijten, en zodra hij zich "over gaf" mocht hij weer doen en laten wat hij wilde. Maar het was een lang en verschrikkelijk proces....

**Geplaatst**: 26-09-25 18:03

Geplaatst: 26-09-25 18:03

Weet je zeker dat de Giardia weg is?

Ik herken veel terug in het oude gedrag van onze hond toen hij net vanuit het buitenland kwam en Giardia had.

**Geplaatst**: 26-09-25 18:23

Geplaatst: 26-09-25 18:23

Wat krijgt hij te eten? Die van mij reageerde met veel dingen hetzelfde zoals die van je moeder, behalve het slopen. Hier bleek groeipijn de oorzaak te zijn, ik heb hem op ander voer gezet. (Volwassen brok) en na een 2 a 3 weken begon ik echt al een hele verandering in zijn gedrag te zien, wellicht het proberen waard.

**Geplaatst**: 26-09-25 18:29

Geplaatst: 26-09-25 18:29

Hij bijt jullie en gaat vervolgens uit protest het huis slopen? Dit gedrag is niet oké en zo krijg je later mogelijk een bijter. Goed dat je aan de alarmbel trekt.

Deze hond heeft geen duidelijke leider om zich heen, en dat hoeven jullie jezelf niet kwalijk te nemen. De meeste mensen willen een hond als huisdier om lief te hebben, je wil gewoon samen kunnen genieten en niet hoeven nadenken over allerlei details en regels.

Jammer genoeg heeft deze hond een problematische start gekend in de eerste 6 maanden. Dat in combinatie met veel energie, hormonen, een hoge intelligentie en 2 baasjes die hem heel graag zien maar niet de noodzakelijke leiding bieden, zorgt voor de huidige problemen.

10 maanden is pup / puber dus een deel van het gedrag hoort er gewoon bij.. maar toch lees ik meerdere rode vlaggen.

Er zijn wat dingen die jullie kunnen doen:

- jezelf houden aan de richtlijnen voor bewegen met een jonge hond (5 minuten per levensmaand per wandeling)

- daarnaast speelmomenten inlassen. Voor sommige / veel jonge honden is dit broodnodig. Tijdens het spel leren ze grenzen kennen en respecteren, kunnen ze véél overtollige energie kwijt etc.

- kunstjes etc is leuk, maar het is een uitdaging om níet te overtrainen. Ik heb het doorheen de jaren zo vaak gezien: mensen die hun slimme pup alle mogelijke kunstjes asap aanleren. Leuk, en ja, dat kunnen ze. Maar het is vaak teveel voor ze.

Ik leer mijn superintelligente honden alles op een enorm traag tempo aan. Ze leren enkele belangrijke regels in huis en op stal etc, maar kunstjes volgen pas later en redelijk verspreid.

- een rustplek is erg belangrijk. Dit kan een bench zijn, of bijvoorbeeld de keuken. Een ruimte waar hij even wordt opgesloten en alleen kan zijn.

Sloopgedrag volledig voorkomen hoeft niet vind ik voor een pup/puber. Ik zou gaan voor gecontroleerd slopen - jij biedt dus aan wat gesloopt mag worden.

- jonge honden hebben een enorme kauwbehoefte, probeer hier in te voorzien

- kies een activiteit waar hij wel echt moe van wordt, maar overdrijf nog niet vanwege z'n leeftijd

- Deze hond zou zeker baat hebben bij aanlijnen in huis. Er bestaan ook kettingen als riem, dit krijgt hij niet stuk. Gewoon aan de halsband aanlijnen en regels en duidelijkheid bieden door hem in huis kort te houden. Het klinkt vreemd om dit te doen, maar het is rustgevend voor ze (als je het goed doet tenminste).

Leiderschap heeft niets met dominantie te maken. Een leider moet wel rust afdwingen en grenzen stellen. Dit is normaal voor een hond.

Let op jullie eigen houding en mindset t.o.v. de hond. Niet bemoederen, duidelijke afspraken maken, en niet toestaan dat hij bijvoorbeeld opspringt, aandacht opeist etc... bijten is een absolute no go!! Een hond mag niet bijten, helemaal niet naar z'n baas. Dit moet je onmiddellijk corrigeren - wees vindingrijk. Wat werkt er op dat moment? Zolang hij maar voelt dat jullie het menen. Anders wordt het al snel een vorm van negatieve aandacht krijgen.

Tenslotte castratie: een chemische castratie is altijd het proberen waard. Al ben ik zelf geen fan van die chemische troep, maar als je het moeilijk inschatten vindt wat het verschil zou kunnen zijn, dan is het een prima tussenoplossing.

**Geplaatst**: 26-09-25 18:50

Geplaatst: 26-09-25 18:50

Sommige dingen zijn denk ik meer praktisch van aart, als je hond door riemen bijt, koop dan een ketting. ALs je hond sloopt in de gang zet m dan in iets wat niet te slopen valt. Maar ik denk dat dit ook wel heel ingewikkeld gedrag is. Is de gedragstherapeut die je erbij hebt wel ook gewoon gediplomeerd?

De balans vinden met een hond die zowel heel actief is als snel overprikkeld is gewoon ook echt super moeilijk, zeker in de puppy tijd als die ook nog steeds kan verschuiven. Het is ook een beetje hou vol en blijf consequent denk ik. Kennissen van mij hebben uiteindelijk echt maar doorgezet met in de garage in een bench met doek erover en toen ging hun hond eindelijk gewoon slapen overdag en hadden ze er een fijn beest aan, als ie echt niet lijkt te slapen in huis probeer dan iets van een plek te maken met nog minder prikkels.

**Geplaatst**: 26-09-25 19:05

Geplaatst: 26-09-25 19:05

Van welke stichting komt de hond?
Normaal gesproken kun je daar ook terecht met dergelijke problemen met een hond.

Waarom heeft je moeder gekozen voor een buitenlandse hond?
Niet aanvallend bedoeld hoor.
Maar omdat ze voorheen leuke en actieve honden heeft gehad.
Met zulke honden weet je dat ze een flinke rugzak en gedragsproblemen kunnen hebben.
Er zijn zat mensen die daar bewust voor kiezen en je moeder nu misschien ook wel.

Ze kan nog om advies vragen bij de stichting waar hij vandaan komt.
En verder lijkt het mij ook het beste om het voor de hond zo makkelijk mogelijk te maken.
Niet teveel van hem vragen.
Een aantal keer per dag een bekend rondje eruit.
Belonen als hij rustig gedrag vertoont etc.

En verder eventueel een goede gedragsdeskundige inschakelen, die ervaring heeft met dit type honden.

Ze woont in Arnhem, dat is een uurtje hier vandaan.
Maar als het met de hond wel makkelijk reizen is. Zou ze bv eens kunnen kijken naar Wolfhalla/snuffelbos/trainer.
Dit is in 't Loo.

**Geplaatst**: 26-09-25 19:21

Geplaatst: 26-09-25 19:21

Dit klinkt als mijn hond die als een blad aan de boom omdraaide... De 1e maanden dat wij hem hadden de perfecte pup, luisteren, niet normaal zo strak... Ineens de gang gesloopt, alles moest kapot, gek rennen door het huis, niet meer alleen kunnen zijn ed. Strakke aanpak, lief, streng hielp allemaal niks. Totdat iemand mij wees op het feit Giardia... en ja hoor dik positief. Verschillende kuren en testen etc. Onze hond had buikpijn en reageerde zich zo af. Ook had hij een voedselallergie ontwikkeld, dat hebben we nu ook onder controle. Wij snapte het ook helemaal niet. Het ras staat bekend om de meest fijne gezinshond.

Wij zijn 1 op 1 gaan trainen, strak regiem in huis. Na het uitlaten verplicht een uur in de bench etc. We zijn met hem veel hersenwerk gaan doen, in huis kan dat met de meest simpele dingen. Denk aan eten in een rubbermat, gewoon een normale voordeurmat, daar zijn ze even zoet mee. Zo'n opstapje op de kop zetten en daar voer in doen. Het laten werken voor eten. Ook zijn wij begonnen met detectie werk bij een hondenschool, daar gaan ze echt helemaal los. Ook heel simpel om thuis te doen om ze zo psychisch moe te maken. Lichamelijk moe maken denkt iedereen altijd maar de dieren zijn gewoon niet in balans. Ook hebben we in het begin niet teveel afwisseling in wandel routes gedaan, gewoon om andere grote prikkels te vermijden. Snuffelrondes bij het uitlaten toegevoegd, soms kwamen we niet eens 100m van huis, hij snuffelde alleen maar en meneer was bekaf als hij thuis kwam.

Nu ruim 1.5jr later hebben wij de perfecte hond, alleen kleine blaffende hondjes vind hij niks.... Doet zeer aan zn oren denk ik...

Nu gaat hij 1x per week naar de hondenopvang om te spelen en te rennen met andere honden, vind hij geweldig. Ook gaan we vaak naar een afgesloten speelweide met andere honden spelen.

Wij hebben hem een tijd op de zylkene gehad, gecastreerd. Onze trainster kwam uit Oosterbeek. Via PB nr te verkrijgen na haar toestemming