Geplaatst Skylar 'Baby'
juli 2009 --> juli 2025
Ik kwam net terug van een film met een vriendin (Bokker MarlonNaldo) en we waren bijna klaar met het eten van een patatje toen mijn vriendin naar Sky keek en ik wist het gelijk. Sky kon niet echt lopen, sleepte wat met haar poot en was zichzelf niet meer. Na 16 jaar ken ik mijn poes dus ik wist het. Dit is het einde, het is haar tijd. En natuurlijk is het zaterdagavond, avond tarief en moet ik naar een kliniek verder weg. Maar ik kon niet wachten, dat gevoel was er sterk.
Kliniek gebeld en we konden terecht in Nieuwegein. 30 min rijden. Tja, je gaat want je moet, je bent het je dieren verschuldigd ze de beste zorg te geven die je kan. Ook al is dat de laatste zorg die je ze gaat geven. Die moet net zo goed zijn als de eerste zorg. En ja het doet pijn want je weet dat je met een lege krat terugkomt.
Het was iets over 19.00 uur en er was plek om 20.30 uur maar we konden natuurlijk wel vast rijden. Dan was ik in ieder geval daar en dat wilde ik graag. Dus mijn vriendin heeft haar in de krat gezet, ik heb de boel afgesloten en nog snel eten voor Tail neergezet en we zijn richting Nieuwegein gereden. Ik voelde me redelijk oké. Ik wilde zelf rijden. Gelukkig was het niet zo druk op de weg en waren we er rond 19.45 uur.
Even aanmelden en mijn gegevens in het systeem zetten en we mochten nog even gaan zitten. Ik zat net en toen kwam de dierenarts al dat we mochten kom. Zo fijn was dat! Niet hoeven wachten en zitten manen in je hoofd.
Ze keek Sky na en constateerde inderdaad dat ze het moeilijk had. Ze kon niet zeggen of ze pijn had maar wel ongemak. Het mager worden hoort tot op zekere leeftijd bij het ouder worden maar zal een resultaat zijn van een onderliggend probleem. Nieren, schildklier, tumor, er waren meerdere mogelijkheden. Na het onderzoek kwam ze tot de conclusie dat inslapen niet verkeerd was. En dat was precies wat ik al dacht. Ongemak is al niet goed, dat wil je eigenlijk al niet dus de beslissing was snel gemaakt. Het was geen moeilijke beslissing maar wel een pijnlijke. Want je wil ze niet laten gaan. Maar je moet, voor hun. Lijden is geen optie. Gewoon niet.
Tranen, ze stroomden over mijn wangen. Want dat doe je als je je maatje na 16 jaar moet laten gaan.
Ze was een beetje misselijk maar daarna ging ze slapen. De ogen van een kat kan je niet dichtdoen dus dat was raar om te zien. De DA had de andere spuit gegeven en ging de kamer uit. Haar hartje stopte vrij snel dus ik denk dat ik precies op tijd was met deze beslissing. Ik was heel blij dat Marlon erbij was, ik wilde niet weer een kat alleen inslapen. De steun heb je heel hard nodig. Toen de dierenarts kwam controleren of ze was overleden was dat inderdaad het geval. Het is mooi gegaan. Geen gevecht of enig teken van weerstand.
Lieve Sky, jouw reis met mij is ten einde, ik heb zielsveel van je gehouden en je hebt mij heel veel liefde gegeven. Je bent nu over de Regenboog bij Nuray en Lexi. Nu is het tijd voor mij om te rouwen, je te missen en nog steeds veel van je te houden.
Bij de dierenarts, vlak voor het inslapen
Marlon heeft ons terug gereden want ik heel fijn vond. Nu zit ik thuis op de bank, met alleen Tail. Ze lijkt tot nu toe niet anders, ze zijn nooit maatjes geweest. Maar ik ben heel benieuwd of ze gaat veranderen. Of ze alleen kan zijn. Zo niet, ga ik kijken voor een stel kittens. Nee, dat is geen vervanging maar een aanvulling, voor Tail. Maar nu even niet, nu ga ik huilen, veel huilen. En Tail knuffelen.
juli 2009 --> juli 2025
Ik kwam net terug van een film met een vriendin (Bokker MarlonNaldo) en we waren bijna klaar met het eten van een patatje toen mijn vriendin naar Sky keek en ik wist het gelijk. Sky kon niet echt lopen, sleepte wat met haar poot en was zichzelf niet meer. Na 16 jaar ken ik mijn poes dus ik wist het. Dit is het einde, het is haar tijd. En natuurlijk is het zaterdagavond, avond tarief en moet ik naar een kliniek verder weg. Maar ik kon niet wachten, dat gevoel was er sterk.
Kliniek gebeld en we konden terecht in Nieuwegein. 30 min rijden. Tja, je gaat want je moet, je bent het je dieren verschuldigd ze de beste zorg te geven die je kan. Ook al is dat de laatste zorg die je ze gaat geven. Die moet net zo goed zijn als de eerste zorg. En ja het doet pijn want je weet dat je met een lege krat terugkomt.
Het was iets over 19.00 uur en er was plek om 20.30 uur maar we konden natuurlijk wel vast rijden. Dan was ik in ieder geval daar en dat wilde ik graag. Dus mijn vriendin heeft haar in de krat gezet, ik heb de boel afgesloten en nog snel eten voor Tail neergezet en we zijn richting Nieuwegein gereden. Ik voelde me redelijk oké. Ik wilde zelf rijden. Gelukkig was het niet zo druk op de weg en waren we er rond 19.45 uur.
Even aanmelden en mijn gegevens in het systeem zetten en we mochten nog even gaan zitten. Ik zat net en toen kwam de dierenarts al dat we mochten kom. Zo fijn was dat! Niet hoeven wachten en zitten manen in je hoofd.
Ze keek Sky na en constateerde inderdaad dat ze het moeilijk had. Ze kon niet zeggen of ze pijn had maar wel ongemak. Het mager worden hoort tot op zekere leeftijd bij het ouder worden maar zal een resultaat zijn van een onderliggend probleem. Nieren, schildklier, tumor, er waren meerdere mogelijkheden. Na het onderzoek kwam ze tot de conclusie dat inslapen niet verkeerd was. En dat was precies wat ik al dacht. Ongemak is al niet goed, dat wil je eigenlijk al niet dus de beslissing was snel gemaakt. Het was geen moeilijke beslissing maar wel een pijnlijke. Want je wil ze niet laten gaan. Maar je moet, voor hun. Lijden is geen optie. Gewoon niet.
Tranen, ze stroomden over mijn wangen. Want dat doe je als je je maatje na 16 jaar moet laten gaan.
Ze was een beetje misselijk maar daarna ging ze slapen. De ogen van een kat kan je niet dichtdoen dus dat was raar om te zien. De DA had de andere spuit gegeven en ging de kamer uit. Haar hartje stopte vrij snel dus ik denk dat ik precies op tijd was met deze beslissing. Ik was heel blij dat Marlon erbij was, ik wilde niet weer een kat alleen inslapen. De steun heb je heel hard nodig. Toen de dierenarts kwam controleren of ze was overleden was dat inderdaad het geval. Het is mooi gegaan. Geen gevecht of enig teken van weerstand.
Lieve Sky, jouw reis met mij is ten einde, ik heb zielsveel van je gehouden en je hebt mij heel veel liefde gegeven. Je bent nu over de Regenboog bij Nuray en Lexi. Nu is het tijd voor mij om te rouwen, je te missen en nog steeds veel van je te houden.
Bij de dierenarts, vlak voor het inslapen
Marlon heeft ons terug gereden want ik heel fijn vond. Nu zit ik thuis op de bank, met alleen Tail. Ze lijkt tot nu toe niet anders, ze zijn nooit maatjes geweest. Maar ik ben heel benieuwd of ze gaat veranderen. Of ze alleen kan zijn. Zo niet, ga ik kijken voor een stel kittens. Nee, dat is geen vervanging maar een aanvulling, voor Tail. Maar nu even niet, nu ga ik huilen, veel huilen. En Tail knuffelen.
