Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-09-24 18:49

Hond gromt naar peuter

Geplaatst door de TopicStarter : 26-09-24 18:49

Hoi allemaal,

Sinds een paar maanden hebben wij een Friese Stabij (teefje, niet-gesteriliseerd, 2 jaar) van een familielid geadopteerd. Wegens tijdgebrek kwam ze bij ons. We zijn heel erg blij met haar maar... Ze gromt sinds een week naar mijn jongste dochter van 3 jaar. De grotere kinderen heeft ze geen problemen mee, daar is ze alleen maar heel gek op.
Mijn jongste mag haar niet aaien of naast haar staan. Ik herken de stress signalen en zorg dat mijn dochter afstand houdt, maar ik kan gewoon niet altijd voorkomen dat ze de hond aait, hoe goed ik ook oplet en de kids nooit alleen laat met de hond.

Hebben mensen ervaring met dit soort gedrag? Ik heb al een hondengedragstherapeut ingeschakeld, die verwees me eerst door naar een osteopaat. Afspraak staat dus dat wil ik eerst afgestreept hebben, om een lichamelijke oorzaaak uit te sluiten. Het is sowieso een gespannen hond die naar iedereen blaft en gromt buiten.

Ik wil echt graag praktische tips en het liefst natuurlijk geruststelling

Groetjes

**Geplaatst**: 26-09-24 18:52

Geplaatst: 26-09-24 18:52

Mijn tip gaat waarschijnlijk verkeerd vallen. Maar ik adviseer je een ander huisje te zoeken. Hond houdt niet van kleine kinderen en je vergeeft het het jezelf nooit als ze wel een keer snapt, of erger. Niet eerlijk naar je kind maar ook naar de hond toe niet.

Je kan niet elke seconde van de dag hond en kind in de gaten houden.

**Geplaatst**: 26-09-24 19:10

Re: Hond gromt naar peuter

Geplaatst: 26-09-24 19:10

Mmmm, ik vind de tip van de trainer al raar. Ik zou een andere zoeken om eerlijk te zijn. Zelfs als de hond lichamelijk iets zou mankeren (wat mij met 2 sterk lijkt of in elk geval niet het eerst waar ik aan zou denken) dan nog speelt er ook een gedragscomponent mee als ze het selectief naar de jongste doet en niet naar iedereen bijv. Jonge kinderen zijn voor honden onvoorspelbaar. Ergens zul je eraan moeten werken dat de hond vertrouwen krijgt in jullie jongste dochter. Mijn ouders hadden een chihuahua die ook uitviel naar kinderen. Mijn moeder heeft toen iedereen voer laten strooien en zo verlieverlee is dat probleem opgelost. Maaaaaar dat was dus een klein ding, wat de helft van zn tanden miste en weinig schade toe kon brengen. Ik vind zo'n grote hond wel een risico. En daarbij is 3 jaar ook echt jong om al hondenregels aan te leren. Mijn dochter is nogal ehhhh van het grenzen opzoeken dus hier zou het kansloos zijn. Maar ik zou zo snel mogelijk een gedragstrainer erbij halen die kijkt of het wel verantwoordelijk is dat de hond in jullie gezin woont. Van een grom naar een snep of beet is vrij snel gebeurd als je dochter toevallig door gaat (wat ze doet als je het even niet ziet, want een 3 jarige is gewoon nig niet in staat om hier goed op te reageren). Niet voor niets zou zo'n hond met dit gedrag vanuit een asiel nooit bij jonge kinderen geplaatst worden. Dat is niet omdat het makkelijk af te leren is met 3 sessies bij een trainer verwacht ik zo.
Heeft de hond een eigen veilige plek zoals een bench bijv? Dat ze zich terug kan trekken als het haar teveel wordt.

**Geplaatst**: 26-09-24 19:12

Geplaatst: 26-09-24 19:12

Sommige honden kunnen inderdaad niet samen met kleine kinderen. Daar zal een gedragstherapheut niets aan veranderen.
Als ze hapt zit ze precies op gezichtshoogte, dat is wel een heel groot risico.

**Geplaatst**: 26-09-24 19:15

Geplaatst: 26-09-24 19:15

Ladygiroc schreef:
Mijn tip gaat waarschijnlijk verkeerd vallen. Maar ik adviseer je een ander huisje te zoeken. Hond houdt niet van kleine kinderen en je vergeeft het het jezelf nooit als ze wel een keer snapt, of erger. Niet eerlijk naar je kind maar ook naar de hond toe niet.

Je kan niet elke seconde van de dag hond en kind in de gaten houden.

Hier ben ik het ook mee eens.
Hoe lastig het ook is om haar weg te doen... Dit gaat vroeg of laat een keer fout.
En de omstandigheden zijn voor zowel jij (continu moeten opletten), je dochter als de hond niet fijn.
Haar een huisje zonder jonge kinderen gunnen lijkt me voor iedereen het beste.

**Geplaatst**: 26-09-24 19:15

Geplaatst: 26-09-24 19:15

Hmm een betere therapeut zoeken

een goede gedragsdeskundige kan wel de situatie evalueren of tips geven.
Osteopaat kan zeker helpen maar meer tips en handvatten zou ze ook echt wel moeten kunnen geven.

Hoe oud zijn de andere kinderen?

Ik zeg eigenlijk ook: herplaatsen. 24/7 die 2 in de gaten houden kan niet. Mocht er iets gebeuren kun je het beide niet kwalijk nemen. Hond waarschuwt maar kind kan dat natuurlijk niet lezen. En kind wil nu eenmaal de hond af en toe aaien. Maar de gevolgen kunnen wel groot zijn.
Na één week zou ik niet stel op sprong een ander huisje zoeken maar dit wel al serieus overwegen en niet wachten tot het wel fout gaat.

**Geplaatst**: 26-09-24 19:17

Geplaatst: 26-09-24 19:17

Wij hebben ook een hond die niet sociaal is naar kinderen tot een jaar of 8.

Wij hebben echt veel geprobeerd maar hebben het opgegeven.
Zodra er kinderen op bezoek komen ( die dagen zijn op 1 hand te tellen per jaar) gaat de hond in de gang of de slaapkamer tijdelijk.
Ik zou het me nooit vergeven als het echt mis gaat.

**Geplaatst**: 26-09-24 19:17

Geplaatst: 26-09-24 19:17

Hond kan niet omgaan met het onvoorspelbare gedrag van een kleuter. Ze geeft het duidelijk aan, en je dochter loopt zeker gevaar op een beet. Wil je dat je dochter niets gebeurt dan de hond een Baskerville omdoen en alleen bij eten en een botje kauwen (ergens waar je dochter uiteraard niet kan komen) omdoen. Drinken kan een hond prima met zo'n ding. En de hond kan best in een bench als je tijdelijk geen toezicht kunt houden. Dochter moet daar dan weg blijven.

Hond groeit op, dochter ook en hopelijk gaat het over een paar jaar beter. Duurt dat te lang, want inderdaad, je kunt ze niet altijd in de gaten houden, dan is de optie de hond te herplaatsen in een gezin met grote of geen kinderen.

Onze honden waren met onze eigen kinderen geen enkel probleem maar bij vreemde kinderen die kwamen spelen, en onvoorspelbaar gedrag vertoonden deden we ze in de bench in de gang, in elk geval uit de buurt van waar de kinderen waren. Gewoon uit voorzorg.

**Geplaatst**: 26-09-24 19:28

Geplaatst: 26-09-24 19:28

Heeft de GT in kwestie geen directe management tips gegeven? Bij wie ben je in België?
Zelf ligt hier mijn specialisatie. Ik heb de opleiding gedaan bij dierbare ontmoetingen. Ik raad je aan om contact te leggen met Cindy van Dorst. Op haar website dierbare ontmoetingen staan ook professionals in België of Cindy kan je in contact brengen met iemand.

Want een osteopaat kan zeker geen verkeerd advies zijn, echter is het wel belangrijk dat je directe handvaten hebt om de situatie niet te laten escaleren.
Het is een herplaatser, met tijd en de juiste middelen kan dit goedkomen. Dit kan ik je echter vanachter mijn scherm niet beloven. Ik heb geen kijk op de situatie. Als je vragen hebt ook altijd welkom in PB :-)

**Geplaatst**: 26-09-24 19:32

Geplaatst: 26-09-24 19:32

Muppett schreef:
Mijn jongste mag haar niet aaien of naast haar staan. Ik herken de stress signalen en zorg dat mijn dochter afstand houdt,

Is dat niet de verkeerde richting? Ik zou denken dat je dan beter de hond weg kunt sturen.

Dit bevestigt in principe een rangorde waarin de hond hoger staat dan de peuter, en dat wil je niet. (Het is heel goed om te leren dat een kind niet zomaar mag aaien, maar de hond moet niet denken dat zelf te gaan corrigeren, dat is aan jou. De hond mag weglopen als ze iets niet wil, en daarin kun jij helpen en sturen.)

**Geplaatst**: 26-09-24 19:39

Geplaatst: 26-09-24 19:39

De hond geeft duidelijk aan dat hij het kind ingewikkeld vind. Duidelijk signaal ook. Toen ik nog klein was had mijn moeder een hond en een kat die mij ook niet altijd de leukste vonden. Grommen of blazen bekende wegwezen. En die regel is altijd duidelijk geweest. Iedereen in huis had recht op zijn plek. Inmiddels heel veel jaren ouder begrijp ik de honden taal nog steeds goed.
Maar een andere plek zoeken voor de hond is ook een optie.

**Geplaatst**: 26-09-24 19:40

Geplaatst: 26-09-24 19:40

Ladygiroc schreef:
Mijn tip gaat waarschijnlijk verkeerd vallen. Maar ik adviseer je een ander huisje te zoeken. Hond houdt niet van kleine kinderen en je vergeeft het het jezelf nooit als ze wel een keer snapt, of erger. Niet eerlijk naar je kind maar ook naar de hond toe niet.

Je kan niet elke seconde van de dag hond en kind in de gaten houden.

Ik zou dit ook adviseren

**Geplaatst**: 26-09-24 19:44

Geplaatst: 26-09-24 19:44

Ik zou echt niet meer prettig/rustig in huis zitten als er een hond met dit soort gedrag in huis zou lopen naast mijn 3,5 jarige dochter. Je kunt nog zo goed opletten, je hebt geen ogen in je achterhoofd. Een seconde te laat en het is gebeurd. Zou je jezelf dat nog kunnen vergeven terwijl je dus nu weet dat de hond duidelijk aangeeft dit niet te willen?

Ik denk dat het voor hond, kind en jouzelf echt geen wenselijke situatie is. Hoe ruk dat ook is.

**Geplaatst**: 26-09-24 19:44

Geplaatst: 26-09-24 19:44

Mijn mening m.b.t. huishonden is vrij uitgesproken:
Een stabij is gefokt als jacht- en erfhond, en heeft daarvoor ook de eigenschappen. Regelmatig vinden dit type honden het lastig om in gezin mee te draaien. Je kunt de omstandigheden aanpassen en trainen zodat de situatie iets overzichtelijker wordt, maar de vraag is wie je daarmee (on)gelukkig maakt.

**Geplaatst**: 26-09-24 19:52

Re: Hond gromt naar peuter

Geplaatst: 26-09-24 19:52

In Finland is het eigenlijk niet toegestaan om een hond te nemen als je kinderen onder de 11 hebt; dat is om ongelukken/bijtincidenten te voorkomen.

Ik zou het risico met deze hond ook niet nemen...

**Geplaatst**: 26-09-24 19:55

Geplaatst: 26-09-24 19:55

Uit je openingspost maak ik op dat de hond dit gedrag tot vorige week niet vertoonde, klopt dat? Is er de afgelopen week iets gebeurd? Dat kan direct met je dochter zijn, maar ook met iemand/een kind op straat? Je schrijft verder dat de hond dit gedrag ook vertoont op straat. Is dat vergelijkbaar gedrag of vind je dat er verschillen zijn? Het is geen gek idee om een lichamelijke oorzaak uit te sluiten, maar als dit gedrag zich nu van buitenshuis naar binnenshuis lijkt te verplaatsen, zou ik het eerder in de hoek van een gedragsprobleem zoeken.

Ik zou er sowieso voor zorgen dat je dochter nooit zonder toezicht bij de hond in de buurt is en dus ook niet de mogelijkheid heeft haar te aaien en/of benaderen. Je schrijft dat het niet altijd te voorkomen is dat ze de hond aait, maar ik vind dat je als ouder/volwassenen ervoor moet zorgen dat je dit wel voorkomt. Geef de hond een plek in huis waar jullie dochter (en andere kinderen) onder geen beding mag komen en houd hond en kind voor nu uit elkaar. Grommen is een duidelijk signaal vanuit de hond en je moet voorkomen dat de hond straks wel een keer gaat happen omdat je dochter (onbedoeld) over haar grens gaat.

Vertoonde de hond dit gedrag ook bij je familielid? Je schrijft dat de hond wegens tijdgebrek bij jullie is komen wonen, is dit het eerlijke verhaal? Hoe is ze gesocialiseerd? Het is een jonge hond, dus binnen 2 jaar al herplaatsen i.v.m. tijdgebrek zou bij mij wel een rode vlag zijn.

Ik zou me - net als veel mensen in dit topic - wel afvragen of jullie het geschikte huishouden zijn voor deze hond. Het lijkt me met een jong gezin enorm moeilijk om dit gedragsprobleem aan te gaan pakken, zonder dat lijden de kinderen danwel de hond hieronder gaan lijden.

**Geplaatst**: 26-09-24 20:03

Geplaatst: 26-09-24 20:03

Shadow0 schreef:
Muppett schreef:
Mijn jongste mag haar niet aaien of naast haar staan. Ik herken de stress signalen en zorg dat mijn dochter afstand houdt,

Is dat niet de verkeerde richting? Ik zou denken dat je dan beter de hond weg kunt sturen.

Dit bevestigt in principe een rangorde waarin de hond hoger staat dan de peuter, en dat wil je niet. (Het is heel goed om te leren dat een kind niet zomaar mag aaien, maar de hond moet niet denken dat zelf te gaan corrigeren, dat is aan jou. De hond mag weglopen als ze iets niet wil, en daarin kun jij helpen en sturen.)

Wat je daarin adviseert is heel gevaarlijk. Een hond geeft met grommen een signaal aan. Eerdere signalen zijn zeer waarschijnlijk niet herkent of opgepikt. Want de hond doet het niet vanaf het begin. Wanneer een hond gecorrigeerd wordt voor het gegrom, maar van de andere kant wordt er niks aangepakt, dan gaat de hond logischerwijs al gauw over tot bijten. Het grommen mocht immers niet of wordt niet serieus genomen. Als er niet naar je geluisterd wordt als je je stem verheft, wat ik vergelijk met grommen, dan maar schreeuwen.

Een hond probeert in ieder geval niet boven een kind te staan. Zo werkt het niet, deze theorie is langgeleden al compleet verkeerd onderzocht en daarna zeker verkeerd toegepast in de praktijk.

Het is zaak om eerdere signalen van de hond op te pikken en de hond leren een andere keuze te maken. Dan moet de hond echter wel die ruimte ook hebben. Als die zich in het nauw gedreven voelt lost dat de situatie niet op. Daarvoor weten we gewoon te weinig inhoudelijk van deze kwestie om daarop een gericht advies te geven.

**Geplaatst**: 26-09-24 20:38

Re: Hond gromt naar peuter

Geplaatst: 26-09-24 20:38

Ik heb een 3 jarige en een Duitse herder. Vanaf het begin heb ik gezorgd dat ze gescheiden bleven en ik ben van mening dat je een kind prima kunt leren dat ze niet aan de hond mag komen. Verder heb ik een traphekje ertussen om ze te scheiden. Ze weet ook dat ze niet dicht langs de hond mag lopen dus dan roept ze ons. Ik zou ze wel echt scheiden want de hond geeft niet voor niets zijn grens aan.

**Geplaatst**: 26-09-24 20:49

Re: Hond gromt naar peuter

Geplaatst: 26-09-24 20:49

Het helpt kinderen overigens heel erg om het visueel te maken. Dat kan heel simpel, doe een knuffel in een doosje. Spreek af dat er alleen interactie met de hond mag zijn als het knuffeltje uit het doosje is. Moet de hond hier wel voor open staan.

**Geplaatst**: 26-09-24 20:55

Geplaatst: 26-09-24 20:55

Hettieheks schreef:
Het is zaak om eerdere signalen van de hond op te pikken en de hond leren een andere keuze te maken. Dan moet de hond echter wel die ruimte ook hebben. Als die zich in het nauw gedreven voelt lost dat de situatie niet op. Daarvoor weten we gewoon te weinig inhoudelijk van deze kwestie om daarop een gericht advies te geven.

Dit

Hier een hond die moest wennen aan katten, zodra hij een lip optilde als mijn hondenliefhebbende poes interesse toonde (nooit opdringerig) zei ik, nee Baldr zachtjes en haalde de poes uit zijn ruimte. Nu geeft hij de poes een lik omdat hij weet dat hij dan positieve aandacht krijgt/beloond wordt. Verschil is wel dat ik deze hond al van pup af aan heb. En hij is behoorlijk pienter.

En dit een herplaatser die je niet door en door kent en een kindje, lastig. Dit gaat men niet oplossen zonder de situatie helemaal te kennen. Vraag me af waarom dit pas de laatste week is ontstaan.

**Geplaatst**: 26-09-24 20:59

Geplaatst: 26-09-24 20:59

Een kind van drie is precies op bijthoogte. Wij hadden destijds middenslag poedels, net iets kleiner dus. die lieten zich bijna de ogen uitsteken door onze kinderen destijds. Nooit een grom of iets. Zoek een ander huisje voor de hond met oudere kinderen. Je hebt geen ogen van achteren of opzij.

**Geplaatst**: 26-09-24 21:00

Geplaatst: 26-09-24 21:00

Ik vind het moeilijk. Is tijdgebrek echt de reden?
Een hond in t gezin hoort een verrijking te zijn.
Ik vind dit eerder een gevaar .
Altijd apart houden gaat niet lukken .
Bovendien komt een kind vaak (niet alle kindertjes ) ook op t moment dat ze denken , wat niet mag , is spannend en willen ze toch proberen t stiekem te doen. En wat gebeurt er dan ?

**Geplaatst**: 26-09-24 21:11

Geplaatst: 26-09-24 21:11

Gombal schreef:
Ik vind het moeilijk. Is tijdgebrek echt de reden?
Een hond in t gezin hoort een verrijking te zijn.
Ik vind dit eerder een gevaar .
Altijd apart houden gaat niet lukken .
Bovendien komt een kind vaak (niet alle kindertjes ) ook op t moment dat ze denken , wat niet mag , is spannend en willen ze toch proberen t stiekem te doen. En wat gebeurt er dan ?

Ik ben altijd erg streng geweest naar mijn zoon wat betreft de honden, evenals met het paard, er is geen ruimte voor risico. Stiekem iets proberen werd bij mij dan ook streng afgestraft, dus dat werd niet in het hoofd gehaald.

**Geplaatst**: 26-09-24 21:18

Geplaatst: 26-09-24 21:18

Shadow0 schreef:
Muppett schreef:
Mijn jongste mag haar niet aaien of naast haar staan. Ik herken de stress signalen en zorg dat mijn dochter afstand houdt,

Is dat niet de verkeerde richting? Ik zou denken dat je dan beter de hond weg kunt sturen.

Dit bevestigt in principe een rangorde waarin de hond hoger staat dan de peuter, en dat wil je niet. (Het is heel goed om te leren dat een kind niet zomaar mag aaien, maar de hond moet niet denken dat zelf te gaan corrigeren, dat is aan jou. De hond mag weglopen als ze iets niet wil, en daarin kun jij helpen en sturen.)

De hond vind al dat hij hoger staat. Als je hem weg stuurt, zul jij bevestigen dat die plek door de hond nog meer verdedigd moet worden.

Dus het advies van moppet kan voor de hond rust geven.

Maar omdat een beetje ouder toch graag kiest voor je eigen kind…en de hond dat wel doorheeft. zal je hond zich richten op het kind. Want DIE staat in de weg en kent haar lagere rangorde plek niet, volgens de hond.
De ouder pikt het kind boven de hond uit.

De hond vindt dit verwarrend en zal steeds meer van dat gedrag tonen tot hij rust heeft gevonden.
Dus hij boven kind. Of duidelijk dat hij het van kind niet wint. En dat is voor de hond nog echt een ding.

Dus ook ik zeg.. kies voor je kind en wacht niet tot het fout gaat.

De oudere kinderen vindt de hond wellicht geen probleem omdat hij die wel als meerdere ziet.

Hoe gek het ook klinkt.

**Geplaatst**: 26-09-24 21:23

Re: Hond gromt naar peuter

Geplaatst: 26-09-24 21:23

De hond maakt zich zorgen, een hond is bang, voelt zich bedreigd of is boos. Maar een hond gromt niet naar een kind omdat hij de baas wil zijn of er boven wil staan.

Een hond is van nature conflict vermijdend, alleen als signalen gemist worden en we over een hond zijn grensen gaan is de hond genoodzaakt te gaan grommen of erger.

Hoe goedbedoeld ook, ik zie hier gevaarlijke adviezen. Gezien de mate van agressie is het gewoon belangrijk dat er iemand ter plaatse de situatie beoordeelt. De hond hoeft helemaal niet agressief te zijn, maar met een reden gedraagt ze zich zo nu en dan wel zo. Dat los je niet op een forum op