Leven zonder hond... Tja geeft wel vrijheid maar nâh.
Ik nu volledig met pensioen dus tijd/aandacht nul probleem. Míjn eigen enige must was; gezond ras met minimum aan erfelijke problemen.
Mijn enige want; een reutje. Makkelijker met castratie en in de regel gelijkmatiger karakter.
Toch een waslijst aan musts en wants meer: Wetgeving, woonsituatie, allergie zoon en zijn moeder, etcetera. Ook ´idioterie´ als moet wel een beetje stoer zijn en vooral fluffy. Jaja, met vette allergieën

Verder is het met een ´fluffy´ hond in de campo een drama met teken en klitten. Niet dus: kort en gladharig.
De strenge wetgeving, overal wandelaars zonder gezond verstand maar met onopgevoede kinderen dus géén `stoere´ hond: Klein formaat.
Tatáááá; ´Italiaans.´ windhondje.
Persoonlijk vind ik alle windhonden stoer ongeacht het formaat en deze mini is nog hypoallergeen ook.
Een pup was snel gevonden. Was een brindle (heet hier atigrado) pup in een nestje overgebleven want volgens de standaard een miskleur. Zal wel ergens een whippet in de lijn zitten. Wat míj betreft een bonus.
Het hondje adopteerde mij in een flits geheel en al: Makkelijke keuze.
Tenminste, voor míj. Gelukkig vond partner hem zacht genoeg ook al is hij niet fluffy, phew.
Naam is makkelijk: Italiaans racehondje = Giácomo.
Is nu ruim twee maanden verder en hij is een dróóm van een hond(je).
Nog nooit zó´n makkelijk opvoedbare pup meegemaakt (en ik heb er in mijn vorige leven zo´n 60 zelf gefokt plus puppykursussen gegeven).
Ok, het gaat niet vanzelf dûh, maar dit hondje léért. Kwestie van opletten, het gewenste gedrag makkelijk mogelijk maken, belonen wat je wil.
Hij is zó vrolijk en onbevangen/ongereserveerd uitnodigend van karakter dat iedereen hem aantrekkelijk aaibaar vindt ook al is het een scharminkelige stuiterbal.
Uit ervaring wist ik dat de reputatie van kwetsbaar totale onzin is. Klein maar verder gewoon echte windhond; mokerhard en van schokbeton. Hij rost inderdaad op volle snelheid over ruig terrein en dóór begroeiing

Ok, geen vacht en evenmin onderhuids vet op een hondje van niks dus een béétje opletten met koud, nat, winderig weer.
Al met al makkelijk overal mee naar toe te nemen gezelschap.
Nu een paar kiekjes in chronologische volgorde.
Met rode jas aan in de zon is bij winderige -3 in de schaduw.
In mijn zijspan was hij mee op een klassiekerdag en de twee heren zijn hulpvaardige omstanders.
De spulletjes is zomaar wat spul net gekocht in de speciaalzaak in Málaga. ´Speciaal´ met reden want waar vind je verder een winkel gespecialiseerd in windhonden en met een héél breed assortiment in vele kleuren in alle maten gewoon op de plank?!








