Amber_anne schreef:Ik volg even, ik kan je helaas geen tips geven
Ik heb op een hond gepast die ook niet alleen thuis kon blijven. Hij had ook ontzettende last van zijn darmen, bijvoorbeeld midden in de nacht diaree. De eigenaren hebben er alles aan gedaan maar na de geboorte van het kind hebben ze toch besloten om hem terug te doen naar de fokker. Daar zat hij met meerdere honden en de klachten verdwenen als sneeuw voor de zon. Hij was heel erg gehecht aan de eigenaresse maar de situatie was gewoon niet geschikt voor hem.
Misschien is het een goed idee om hem eens een paar weken bij je ouders te laten en te kijken hoe het dan gaat en of hij iets rustiger wordt. Constant heen en weer naar een situatie waarin hij stress heeft is ook niet fijn
Bij mijn ouders is het goed. Daar merk je niks aan hem. Mijn ma is al eens naar het huis geslopen (anders slaan ze aan) en trof hem slapend aan.
BeFunny schreef:Ik lees nergens iets over of hij medisch nagekeken is?
Ik weet dat hondjes die slecht horen of zien of hartklachten hebben ook zulk gedrag kunnen gaan vertonen. Leuk hoor zo'n gedragstherapeut. Maar ik zou dat toch als eerste tip geven om even langs de dierenarts te gaan
Ik heb hem nog niet laten checken. Goede tip! Ga maandag bellen. Alleen verklaart dat niet waarom hij bij mijn ouders wel oke is..
Hennos schreef:Heb je hem medisch laten controleren?
Welk ras? Kan er iets medisch in het ras zitten waar hij last van kan hebben nu?
Hoe recentelijk ben je verhuisd?
Wat is er veranderd na je verhuizing?
Het is een Shih Tzu. Ik bel maandag DA iig! Verder is de volgorde geweest
Tot maart 2022 samengewoond, vervolgens uit elkaar gegaan en terug naar mijn ouders tot augustus 2022, toen weer eigen woning. In die tijd wel weer geprobeerd met mijn ex (7 jaar geef je niet zomaar op), dus toen veel thuis geweest in avonden en weekenden en nu sinds maart 2023 weer alleen. In de tijd met poging 2 relatie was het probleem wel aan de hand, maar toen ging hij wel nog slapen beneden en moest ik hem echt optillen van joh we gaan naar boven, terwijl hij nu mij niet uit het oog verliest. Hondenopvang wel al jaren sinds ik hem heb.
Nyaleti schreef:Met douchen loop jij waarschijnlijk de trap op en weet hij dat jij nog in huis bent en zo terug kan komen.
Waar slaapt hij? Bij jou in de kamer of alleen beneden bv?
Kwa medicatie: Clomicalm is heel heftig met voldoende risico's. Je slaat heel veel over, er zit veel tussen een Adaptil verdamper en Clomicalm.
Bach rescue, druppels van Puur (ja het zijn druppels maar is een goed merk en werken heel goed bij mijn écht angstige hond), Zylkene..
Kijk eens naar Nina van Tilburgh (of Tilbourgh?) / Stressless dogs. Die hebben een online programma met hele goede resultaten. Je hebt ook Monique Bladder maar weet even niet of zij ook een verlatingsangst cursus heeft.
Hij slaapt bij mij inderdaad. Ik wilde dit afbouwen, maar zie bovenstaande reactie. Dat lukt al niet meer. Ik ga eens informeren naar de druppels! En het online programma. Ik weet van de stappen van opbouwen alleen zijn, maar weet gewoon niet hoe mensen dit doen die werken. Ik kan moeilijk op mijn werk zeggen dat ik twee maanden moet thuiswerken ivm de hond..?
Rubs schreef:Hij heeft 3 huizen met wisselende roedels: bij jou, bij je ouders en bij de uitlaatservice. Eigenlijk 4 'huizen', want de tweede dag bij de uitlaatservice heeft de roedel weer een andere samenstelling.
Misschien trekt hij dat niet en is hij meer geschikt voor een huis waar alles elke dag hetzelfde is.
Ja ik wil even toevoegen dat al die huizen komen vanwege feit dat hij niet meer alleen kan zijn.
hwn schreef:Eens met Rubs, en misschien ziet hij jouw huis juist niet als zijn thuis, waarschijnlijk is dit de laatste nieuwe factor in het verhaal? Ik zou idd ook opteren voor een 2de hond. Je hebt geen tuin waar hij vrij kan rondlopen als je uit werken bent? En dat hij dan vanachter een hek nog wat contact heeft met mensen?
Tweede hond sta ik inderdaad open voor, vandaar ook kijken met de hond van mijn ouders die overigens heel erg chill bij mij thuis is of zo'n stabiele factor werkt.
pillow schreef:Rubs schreef:Hij heeft 3 huizen met wisselende roedels: bij jou, bij je ouders en bij de uitlaatservice. Eigenlijk 4 'huizen', want de tweede dag bij de uitlaatservice heeft de roedel weer een andere samenstelling.
Misschien trekt hij dat niet en is hij meer geschikt voor een huis waar alles elke dag hetzelfde is.
Dit is precies wat ik ook wilde zeggen. Er wordt veel te veel heen en weer geschoven met het dier. Beestje is nu nergens thuis en heeft ook geen baas want dat wisselt ook steeds. Beestje heeft geen kans om zich aan een huis of een baas te hechten en voelt zich nu na de verhuizing nergens meer thuis. Dus of een plek voor hem zoeken waar hij gewoon alle dagen hetzelfde huis en baas heeft. Of je eigen huis of tuin zo inrichten dat hij gewoon alle dagen thuis kan blijven. De situatie nu is heel moeilijk en zielig voor het dier.
Ik vind dit wel heel overtrokken. Ipv probleem oplossen de hond wegdoen. Ik vraag hier juist tips om al het gesleep te voorkomen, maar dat gesleep is juist vanwege het probleem.
Celebi schreef:Zou het met opbouwen kunnen helpen dat je de komende tijd gewoon net als het douchen een handeling bedenkt buiten voor de deur waarbij je de hond geen aandacht geeft. Desnoods alleen maar in de deuropening staan 15 minuten. En daarna pas buiten misschien. Duidelijk dat je hond het douchen wel als een veilige routine heeft opgeslagen, maar de deur uitgaan niet. Op een gegeven moment zou je op deze manier misschien de link kunnen leggen worden dat als jij buiten staat de wereld niet vergaat en dan zou je stapjes erbij kunnen doen zoals de voordeur op een kier, dicht, in de auto gaan zitten, auto starten en echt wegrijden. Als het echt diep geworteld zit zouden deze kleine mini stapjes best wel eens nodig kunnen zijn. Maar het banketstaaf met dit soort dingen is dat je ze tijdens de training eigenlijk niet meer alleen kunt laten tot ze gewend zijn omdat je iedere keer als je wel snel weg gaat naar werk/boodschappen doen de hond weer stress krijgt en het feest weer van voor af aan begint. Dat maakt het zo'n lastig proces.
En in een bench misschien? Mits daar training voor is geweest kan dat soms een veiliger plekje zijn voor een hond.
Je slaat de hamer op zn kop. Ik ben inmiddels zover dat ik deuren kan sluiten en dat hij niet direct achter de deur gaat zitten wachten, maar doordat ik gewoon "leef" ga je elke keer weer in een terugval over. Gekke is wel.. in de avond merk ik als ik weg ben dat hij wel op de bank uiteindelijk gaat liggen. En hij gaat standaard als ik tekenen vertoont van het huis verlaten op de trap zitten (net als bij slaapritueel), vervolgens gaat hij naar boven toe en ik vind ligplekken op het bed. Ik zou het moeten bevestigen met de camera, maar die heeft hij gelinkt aan weg zijn, dus als ik de camera in de slaapkamer zet is hij daar ook volledig in de stress en gaat hij niet liggen.
Gini schreef:hwn schreef:Eens met Rubs, en misschien ziet hij jouw huis juist niet als zijn thuis, waarschijnlijk is dit de laatste nieuwe factor in het verhaal? Ik zou idd ook opteren voor een 2de hond. Je hebt geen tuin waar hij vrij kan rondlopen als je uit werken bent? En dat hij dan vanachter een hek nog wat contact heeft met mensen?
Ik ga ook die denkrichting uit. Hij zit 2 dagen bij de opvang en ongeveer 3 dagen bij je ouders (of 2 als hij zondagavond pas gebracht wordt). Dan zit die eigenlijk amper 2-3 dagen bij jou thuis. Jouw hond is dus even vaak ergens anders dan bij jou en ik kan me dus voorstellen dat hij dat niet als thuis ziet. Daarnaast is dat juist ook nog eens de plek waar die soms echt helemaal alleen is. De opvang is altijd wel iemand en ook bij je ouders zijn er op zijn minst andere honden. Ik denk dat jouw huis op dit moment zijn minst favoriete plek is.
Kan je een dierenoppas aan huis laten komen? Ook de tijd bij je ouders zou ik proberen inkorten. 1 dagje als playdate met de andere honden, evt. een nacht er nog bij, maar meer liever niet. Zorg dat jouw thuis echt zijn honk wordt, zijn plek.
Maar hoe moet ik dat doen wanneer hij daar dus stress heeft? Volgens de therapeut is het ook een heel onzeker hondje, dus met denkspelletjes maken we hem nu wat zekerder. Als je hem dan ook aanmoedigt dan wordt hij echt fanatiek. Met de spelletjes moet ik opbouwen dat hij deze steeds verder uit mijn buurt uitvoert.
Mellow schreef:Klinkt wel echt als verlatingsangst. Onze hond heeft het ook sinds een dikke 1.5 jaar. Hij is dan ook nooit meer alleen. Onze hond is wel 11 jaar oud.
De buren hebben een hond waar hij goed mee kan dus of hij is daar of bij mijn schoonouders.
Als het kouder weer is kan ik hem ook ij de auto laten. Dat vind hij ook prima.
Herken het verhaal ook dat praten door de camera niets hielp.
Een hond erbij zou dus een goede optie zijn. Maar misschien omdat jou hond jong is kun je ook nog wat met trainen doen.
Je verhaal klinkt herkenbaar. Dit weekend lukte het niet met de hond van mijn ouders, maar over 1.5 week dan werk ik meerdere dagen thuis dus dan ga ik kijken . Dan ga ik gewoon boodschappen doen en naar het paard enz, terwijl ik beide monitor met de camera. Ben heel benieuwd..
Geplaatst 
