Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-06-22 17:21

Rouw om huisdier

Geplaatst door de TopicStarter : 02-06-22 17:21

Ik kon even zo snel geen topic vinden met dit onderwerp dus vandaar dat ik er eentje open.

Afgelopen dinsdag heb ik mijn kat in laten slapen. Ongeveer een maandje geleden kwam ik erachter dat ze een tumor had in haar bovenkaak. Van de dierenarts heb ik toen medicatie gekregen, een soort pijnstiller/ontstekingsremmer. Het was al duidelijk dat er verder niks aan gedaan kon worden en ik zou dan elke 2 maanden met haar op controle komen om het te monitoren.
Afgelopen zondagavond at ze maar een beetje en maandag en dinsdag bijna niet. Toen ik dinsdag uit werk kwam heb ik de dierenarts gebeld en ik kon 3 kwartier later al terecht. Hier bleek dat ze in haar gehemelte een plek had waar de tumor al had zitten vroeten en dit was al aan het ontsteken. Volgens de dierenarts was dit het begin van lijden en heb ik ter plekke besloten dat het beter voor haar was om te gaan.
Ik heb haar ongeveer 4.5 jaar gehad, heb haar geadopteerd uit het asiel toen ik op mezelf ging wonen.
Op dit moment voel ik me het ene moment 'prima' en het andere moment lopen de tranen over mijn wangen. Op de momenten dat ik me prima voel, voel ik ook een soort schuldgevoel richting mijn kat. Ik wil haar niet vergeten of over haar heen zijn. Als ik dit zo typ voelt het niet alsof het mijn verhaal is en alsof ze elk moment weer binnen kan lopen. Ik mis haar onwijs, het huis is stil en leeg en ik weet niet goed wat ik met mijn gevoel aan moet..

Geen idee wat ik wil met dit verhaal maar misschien zijn hier mensen die hetzelfde meemaken en kunnen we elkaar een beetje steunen in deze periode..

**Geplaatst**: 02-06-22 17:24

Re: Rouw om huisdier

Geplaatst: 02-06-22 17:24

Ik denk dat iedereen die afscheid heeft moeten nemen van een maatje dit herkent :(:)

**Geplaatst**: 02-06-22 17:27

Geplaatst: 02-06-22 17:27

Gun jezelf de tijd om het te verwerken. Dat je het ene moment moet huilen en het andere moment misschien wel oké bent is normaal. Je hebt juist goed gedaan door te kiezen voor haar voordat het lijden wordt. Misschien heb je een mooie foto van haar en haar favoriete speeltje of halsbandje en kun je dat als gedenkplekje ergens neerzetten. Bij mij staat op de kast een tekening van mijn overleden hond samen met haar favoriete speeltje en halsband.

Heel veel sterkte en hoe cliché ook, het slijt met de tijd.

**Geplaatst**: 02-06-22 17:30

Geplaatst: 02-06-22 17:30

Heel herkenbaar wat je schrijft. Ik voel me nu (na een aantal maanden) meestal prima maar soms word ik ergens door getriggerd en dan huil ik weer tranen met tuiten. Soms kan ik blij terugkijken op mooie herinneringen, soms mis ik hem zo dat het ontzettend zeer doet.

Je voelt wat je voelt en dat is oké. Probeer het voor jezelf niet erger te maken door je schuldgevoel aan te wakkeren met gedachtes over hoe rouwen hoort. Iedereen rouwt anders, er is niks goed of fout. En Natuurlijk vergeet je je poes niet, ook al denk je niet doorlopend aan haar

**Geplaatst**: 02-06-22 17:32

Geplaatst: 02-06-22 17:32

Sterkte en het is niet niks om je maatje te verliezen die altijd om je heen is. Hier ook helaas 2 x de afgelopen jaren onze poezen moeten in laten slapen. Verdrietig maar je wilt ook niet dat ze lijden.

**Geplaatst**: 02-06-22 17:53

Geplaatst: 02-06-22 17:53

Heel herkenbaar dit. Ik heb in januari het besluit genomen om mijn paard in te laten slapen na een klein jaar revalideren. Het was voor mij duidelijk dat het goed was, en heb mijn besluit ook altijd geaccepteerd en was er rustige onder dan ik had verwacht echter heb ik toch van tijd tot tijd een moment dat ik 's avonds jankend op de bank zit. Grootste deel van de tijd niks aan de hand en is er ook geen "ik mis je" gevoel om het zo maar even te zeggen maar toch zijn er momenten dat ik er toch weer even stuk door ga.

**Geplaatst**: 02-06-22 17:56

Re: Rouw om huisdier

Geplaatst: 02-06-22 17:56

Ach wat naar TS.. Heel veel sterkte met het verlies van je kameraad..

**Geplaatst**: 02-06-22 21:31

Re: Rouw om huisdier

Geplaatst: 02-06-22 21:31

Ik heb negen weken geleden afscheid moeten nemen van mijn gehandicapte huishaantje Ukkie.
Ik mis hem enorm. Overdag gaat goed, maar 's avonds heb ik het vaak nog even moeilijk.
Dat is normaal. Je hebt zo'n band met je huisdier. Voor mij was hij meer dan een dier. Hij was mijn kindje.
Verdriet en rouw is voor iedereen anders.
Neem de tijd en doe wat goed voelt voor jou.
Heel veel sterkte

**Geplaatst**: 02-06-22 21:37

Re: Rouw om huisdier

Geplaatst: 02-06-22 21:37

Ik snap je helemaal :knuffel:

Het is al 3 jaar sinds ik een van mijn katten kwijt ben geraakt, en nog steeds huil ik er over.

**Geplaatst**: 02-06-22 21:54

Re: Rouw om huisdier

Geplaatst: 02-06-22 21:54

Heel herkenbaar.. Het kost echt wel tijd om zoiets te verwerken. Mijn meest recente verlies is ons favoriete ratje. Dat beestje was voor ons echt heel speciaal en ik barst ook nog wel eens spontaan in tranen uit.

Bij het overlijden van mijn hond heeft dit jaren geduurd. Soms kon ik ineens weer heel verdrietig worden omdat hij er niet meer was. Deze momenten werden wel steeds minder en maakten steeds meer plaats voor mooie herinneringen.

**Geplaatst**: 02-06-22 21:56

Geplaatst: 02-06-22 21:56

Ahhh wat sneu. Heel veel sterkte!
Neem de tijd om te rouwen, en als je verdrietig bent laat het gewoon toe. Ook als het lang duurt.

**Geplaatst**: 02-06-22 22:04

Geplaatst: 02-06-22 22:04

Heel veel sterkte ts :(:)

Wat de andere bokkers al zeggen: neem er de tijd voor.
Als het even niet gaat, dan gaat het gewoon even niet. Na 3 jaar heb ik ook nog van dit soort momenten.
Krop het vooral niet op en geef jezelf echt de tijd om te kunnen rouwen (ondanks wat sommige mensen om je heen kunnen zeggen

)

**Geplaatst**: 02-06-22 22:10

Re: Rouw om huisdier

Geplaatst: 02-06-22 22:10

Heel herkenbaar (helaas). Het is heel moeilijk en het blijft lang moeilijk. Het helpt mij altijd om een in memoriam te schrijven, een verhaaltje over het dier met alle leuke, rare en soms lastige eigenschappen. De lieve, leuke en gekke dingen die je samen hebt meegemaakt. De bijzondere gewoontes, eigenaardigheden en natuurlijk jouw gevoelens voor dat dier. Je kunt foto's toevoegen en er zelfs een album van maken.

**Geplaatst**: 05-06-22 09:15

Re: Rouw om huisdier

Geplaatst: 05-06-22 09:15

Ach dat is heel begrijpelijk!
Je hebt toch een band met je huisdier, het is je maatje.
Wij hebben in de tijd wel meer dan 10 dieren moeten laten inslapen en het “ went” nooit.
Rouwen is een proces. Ook bij afscheid van een huisdier.

**Geplaatst**: 05-06-22 09:30

Re: Rouw om huisdier

Geplaatst: 05-06-22 09:30

Zeker heel herkenbaar.
Wij hebben 13 mei onze hond laten inslapen na ruim 11 jaar bij ons te zijn. Nou was hij ook echt op maar nog steeds blijft het moeilijk.
Je hebt een dier omdat je van dieren houd. Dus je gaat ook van dat dier houden. Daardoor ga je het dier ook echt missen als het er niet meer is.
Ook ga je je poes echt niet zomaar vergeten. Ik weet nog steeds de eerste hond die ik bewust mee gemaakt heb bij mijn ouders. Ik was 4 toen hij kwam en geloof 15 of 16 toen hij overleed. Je houd altijd je herinneringen.

**Geplaatst**: 05-06-22 09:34

Geplaatst: 05-06-22 09:34

Heel herkenbaar hoor.

Wij zijn 21 mei plotseling ons 2jarige poes verloren aan HCM (acuut hartfalen zonder symptomen).

Het ene moment was ze aan het spelen en het andere moment was ze dood. Ze zakte op de grond en was binnen 10 seconden overleden.

Konden het nooit voorkomen en ook niets meer doen. Zelfs afscheid nemen was ons niet gegund.

We huilen nog steeds om haar.

Het verliezen van een geliefd dier gaat niet zonder verdriet. Het is oké om verdrietig te zijn en te rouwen.

Maar ook wij hebben soms wel iets waar wij dan om moeten lachen. Maar dat betekend niet dat wij haar vergeten. Inderdaad wat je zegt,; de ene keer ben je oké en daarna weer intens verdrietig. Het wisselt wat. Maar dat hoort, denk ik, bij het verwerkingsproces.

Ik wens je heel veel sterkte met het verlies van je maatje Y;(

**Geplaatst**: 05-06-22 09:37

Re: Rouw om huisdier

Geplaatst: 05-06-22 09:37

Dat lijkt me heel erg moeilijk Nientsje. Sterkte

**Geplaatst**: 05-06-22 10:20

Re: Rouw om huisdier

Geplaatst: 05-06-22 10:20

Het is en blijft moeilijk. Onze hond is bijna 10 jaar geleden (toen ik met mijn broertje samen op vakantie was) overleden. Heb dus ook niet echt "afscheid" kunnen nemen van hem. Er zijn nog steeds momenten dat ik hem af en toe mis. Ook al ben ik inmiddels al 2x verhuisd (gaan samenwonen) en hebben we een kat in huis. Hondje is dan ook ruim 14 jaar in mijn leven geweest (vanaf mijn 5e), dus het is echt niet niks.

**Geplaatst**: 05-06-22 10:22

Geplaatst: 05-06-22 10:22

Wij hebben ons hondje 17 jaar gehad en haar in laten slapen.Nu bijna een jaar geleden en soms denk ik haar nog te horen in huis.

**Geplaatst**: 05-06-22 11:12

Re: Rouw om huisdier

Geplaatst: 05-06-22 11:12

Zo moeilijk dit sterkte ts en mede bokkers

Volgende week is mijn hond een jaar niet meer bij mij hij is maar 2,5 jaar oud geworden . Ik mis hem echt nog iedere dag en nu weer schieten de tranen in mijn ogen als ik aan hem denk.
Vaak denk ik nog van wat als ik dit nog had gedaan of dat maar hij was niet meer te redden het ging niet meer. Hij heeft een mooie plek in de woonkamer gekregen en soms praat ik ertegen maar verdriet blijft .

**Geplaatst**: 05-06-22 11:18

Geplaatst: 05-06-22 11:18

Ik herken dit heel goed, ik heb mijn vorige kat Brad 15 jaar gehad.
Het was zo raar en onwerkelijk dat hij er niet meer was. Precies wat je zegt, het huis was ineens leeg.

Ik was er gewoon aan gewend dat hij er was en ik had niet gedacht dat ik hem zo erg zou missen.
Het ergste vond ik dat ik er niet bij kon zijn toen hij werd ingeslapen. Hij kreeg plots erge ademhalingsproblemen en we konden alleen bij de dierenarts terecht op een tijdstip dat ik moest werken, ik gaf toen les op een school en kon ook niet eerder naar huis. Mijn moeder is toen met hem gegaan, en toen ik thuis kwam zag ik haar thuis komen met een leeg reismandje en wist ik meteen hoe laat het was..

Ik was wel opgelucht dat hij niet meer hoefde te lijden en bovenal, dat hij niet heeft moeten stikken.

Voor een half jaar geen katten gehad, en nu 3 maanden geleden weer een kitten genomen: Jinx.
Ik ben ontzettend gek op haar, en hoewel ze heel anders is dan mijn vorige kat vult ze het lege gat wel ook al zal ik Brad nooit vergeten.

**Geplaatst**: 05-06-22 11:23

Re: Rouw om huisdier

Geplaatst: 05-06-22 11:23

Een dier maakt deel uit van je leven. Je zorgt er voor, geeft het liefde. Als er eentje overlijdt breekt mijn hart een beetje. Verdriet mag er ook gewoon zijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-06-22 12:21

Geplaatst door de TopicStarter : 05-06-22 12:21

Bedankt voor al jullie berichtjes

Bij de dierenarts kon ik kiezen wat ik wilde, ik heb toen voor een individuele crematie gekozen en afgelopen vrijdag heb ik haar opgehaald en een mooie urn uitgekozen. Ze is dus weer 'thuis', voelt gek maar ook fijn op de een of andere manier.
Vorig jaar hebben mijn ouders voor mijn verjaardag een tekening van haar laten maken door een vriendin van mij. Hier was ik toen al heel blij mee, maar nu al helemaal. Die heeft een mooi plekje boven de eettafel.

@ Nientsje wat heftig dat dat zo ineens ging zeg.. Lijkt me helemaal moeilijk als je geen afscheid hebt kunnen nemen :knuffel:

Ik heb al de vraag gekregen of ik niet een nieuwe kat wil omdat dat misschien zou helpen bij mijn verdriet.. Snap niet dat mensen die vraag stellen. Op dit moment denk ik toch niet dat er een poes net zo leuk is als Maud en zou ik het oneerlijk vinden tegenover een nieuw beestje. Zeg nooit nooit, maar nu moet ik er nog even echt niet aan denken, hoe stil het ook is in huis.

Afbeelding

**Geplaatst**: 05-06-22 12:35

Re: Rouw om huisdier

Geplaatst: 05-06-22 12:35

Dat snap ik heel goed. Wij willen er ook geen hond bij. En wachten ook nog paar maand om weer honden tijdelijk op te vangen. Eerst zo maar een beetje een ritme vinden

**Geplaatst**: 05-06-22 13:32

Re: Rouw om huisdier

Geplaatst: 05-06-22 13:32

De vraag is inderdaad nooit leuk, dan voelt het als vervanging en dat is het nooit. Of en wanneer je weer een huisdier neemt is geheel persoons afhankelijk. Sowieso niet het moment of daar direct over te beginnen lijkt mij... Maar ik ervaar het ook al met oude dieren. Daarbij krijg ik dan vaak de vraag hoe lang zo'n hond/kat/etc. nog kan leven. Ook iets waar je zelf nog helemaal niet mee bezig wil zijn. Niet ieder mens begrijpt hoe gehecht je kan zijn aan een dier.