
Mijn trouwe bordercollie, mijn maatje, al 12 jaar naast mijn zijde.
Vandaag kwam ik thuis en ipv 4, kwamen maar 3 honden mij begroeten. Mijn bordersnollie lag buiten onder tafel in de schaduw. Ik vond het al meteen raar dat hij niet gelijk kwispelend aan mijn voeten stond.
Hij had moeite met opstaan en ik zag zijn hele lijf trillen. Hij wou wel, maar het lukte niet.
Direct de DA gebeld en mijn vriend in de auto geladen.
Daar terplekke direct bloed afgenomen want ze vermoedden orgaanfalen of een attack.
Alleen de leverwaarden zijn verhoogd. Verder is hij in tip top conditie.
Geen geruis op het hart, dus er is een vermoeden dat hij een herseninfarct heeft gehad. De tijd verstreek bij de DA en ondanks hij nog moeite had, werd hij al iets reactiever.
Gezien de bloedwaarden, kon de DA mij zeggen dat hij normaal op dit moment geen pijn heeft. Maar toch doet het mij zeer, om mijn vertrouwde maatje zo te zien.
Voorlopig moeten we tabletjes geven om die lever te ondersteunen die een optater heeft gehad en afwachten.
Met een zwaar hart, kijk ik er al tegenop op morgen te gaan werken.
Voorlopig loopt hij al terug wat rond als ik het vraag. Maar hij loopt wat gek, mankt afwisselend links of rechts achter en houd ook af en toe een poot omhoog. Staat te trillen en glijd weg met zijn pootjes. Gisteren huppelde hij nog rond als een puppie

Hij heeft wel netjes gegeten, net nog gepoept en geplast en ligt nu weer in zijn mand.
Niet veel reactie op de roedel, maar zijn blik wijkt -zoals altijd- geen seconde van mijn zijde.
En afwachten nu ... ik wist dat de tijd ging komen, maar het komt me iets te snel nu. Wat als mijn lieve vriend binnenkort nog een infarct krijgt en mss niet meer herstelt, wat als zijn lever het toch begeeft door aanval .. wat als ..
Ik hoop dat mijn vriend geen pijn heeft

Maar nu .. wachten ..
De DA zei dat er een kans is dat hij er wel goed bovenop komt als hij niet direct terug of meermaals een aanval zou krijgen.
Zijn er mensen met ervaring met dergelijke aanval en dan vooral, op deze leeftijd ook ..