
Ik zit met een idee, wens in mijn hoofd en hoor graag andere meningen voordat ik er daadwerkelijk energie in ga steken.
Sinds een maand woon ik in een combi-huis bij mijn schoonouders. Zij hebben een hond die ik veel mee neem op mijn wandelingen, en dat vind ik heerlijk. Ik heb alleen één probleem, hij kan niet los. En ik ben niet zeker of dat nog iets is wat aan te leren valt.
Hond is een niet-gecastreerde reu, 4 jaar, berghond-type met labrador (groot en sterk). Overdag is hij buiten in de tuin en 'bewaakt' hij het terrein. Er lopen hier veel honden en hij is de hele dag druk met blaffen.
Mij is verteld dat hij tegen mannetjes-honden eigenlijk altijd uit valt en dat je die dus beter kunt ontlopen. Mijn ervaring tot nu toe is dat hij erg sterk wordt bij het zien van een andere hond. Vrouwtjes is dan weer prima, maar van hondentaal kent hij niet veel. Dus toen ik hem eens aangelijnd liet spelen met een vrouwtje wist hij eerst niet waar hij het zoeken moest, vond het zelfs spannend.
Als hij andere honden tegenkomt moet ik behoorlijk mijn gewicht inzetten om hem vast te houden aan zijn harnas. Maar ik heb het idee dat het meer enthousiasme/nieuwsgierigheid is dan agressie, hij blaft of gromt niet; hij kijkt en wilt er naartoe.
Wat ik lastig vind, is dat het een behoorlijk stoïcijnse hond is. Niet erg baas-gericht (ook niet bij zijn echte baas), aan de lijn trekt hij je graag mee naar de plekjes die hij besnuffelen wilt en als je tegen hem praat - commando's, complimenten etc. - besteedt hij niet zichtbaar aandacht aan je. Mijn honden zijn altijd heel aan- en afhankelijk geweest, dus je een paar keer verstoppen achter een boom zorgde er al voor dat ze bij je in de buurt bleven. Bij deze hond heb ik zo mijn twijfels..
Hij kent de basiscommando's zoals zit en lig en doet dat vrij goed. Maar het commando hier een stuk minder, want aangelijnd wordt er dmv de lijn met hem gecommuniceerd. Nadeel is dat hij een slechte eter is en eten negeert zodra hij buiten is. Bij mijn honden werkte ik vaak een aantal maanden met een lekker worstje om ze belangrijke commando's aan te leren, maar dat lijkt hier ook op te houden.
Anyway, mijn vraag aan de hondenkenners hier. Denken jullie dat ik deze (vrij dominante) hond op zijn leeftijd + niet gecastreerd nog zou kunnen aan leren om los te lopen? En hoe zouden jullie dat aanpakken?
Reden waarom ik dit graag zou willen overigens, is omdat ik nu elke twee meter stop voor een uitgebreide snuffelsessie en mijn ronde lopen met hem duurt zó lang. Maar ik kan hem ook niet zijn snuffels ontnemen, want dat is toch wat een hond zo heerlijk vindt. Ik zou graag mijn hikes in de bergen met hem willen doen, waarbij ik focus op de wandeling en hij lekker mee huppelt. Maar dat is misschien te idyllisch..?