Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Lante schreef:Mijn Welsh Corgie cardigan heeft het ook, helaas de erfelijke variant. Stress situaties zijn zeker wel een trigger hebben wij gemerkt. Ze krijgt phenoral, kaliumbromide en na een aanval diazepam rektiole om clustering te voorkomen. Het is nu om de 4 tot 6 weken raak en dan zijn we er vaak twee dagen zoet mee. Het is erg heftig vind ik, net weer twee dagen gehad. Gaat vandaag weer goed gelukkig. Volgende week weer de waarden laten checken bij de DA.
Haar broertje had het al eerder en is nu zo goed ingesteld op medicatie, dat hij 3-6 maanden aanvalsvrij is steeds, ik hoop dat wij dat ook voor elkaar krijgen.
XxDiandraxX schreef:Ik heb een australian shepherd gehad met ernstige epileptie. Zijn eerste aanval was op vrijdag de 13de, hij was toen 2,5jaar. Bloedonderzoek, mri, specialist etc. Alles uit de kast gehaald maar mocht niet baten. Hij is 9maanden na de eerste aanval ingeslapen omdat het niet meer leefbaar was.
Hij kreeg fenobarbital, pexion, keppra en epikal op dagelijkse basis, daarnaast nog diazepam rektiolen voor tijdens de aanvallen. Eerst hoog gedoseerd maar door de vele bijwerkingen moesten we wat omlaag maar dan kwamen de aanvallen weer volop terug (20aanvallen in 48uur). Omdat we daar geen mooi evenwicht in kregen en hij regelmatig bleef clusteren besloten hem in te laten slapen.
Hier overigens geen goede ervaring met CBD olie, deed bij mijn hond echt 0,0 maar die was zoiezo redelijk behandeling resistent zoals je hierboven leest.
Het is zo een klote ziekte..
Kristy1998x schreef:Ik denk zelf niet dat stress de oorzaak is van de epileptische aanvallen, wat het wel kan zijn weet ik ook niet. Wel raad ik je aan verder medische onderzoeken te laten doen!
Eventueel een MRI maken op SM/CM?
https://www.diergeneeskundigcentrum.nl/ ... ingomeylie
Lever en nieren grondig onderzoeken is ook aan te raden. De oude teckel van mijn ouders heeft in het verleden iets met de lever gehad waardoor de afvalstoffen niet goed werden afgevoerd en de hond van binnen uit dus kapot aan het gaan was hierdoor. Zij kreeg wel eerst last van bijkomende symptomen zoals problemen met het hart, helaas door verkeerde diagnose dierenarts hartmedicijnen gekregen waardoor beestje onbewust te lang in leven is gehouden. Bleek dus om haar lever te gaan welke flink aan het falen was. Epileptische aanvallen waren in de extreme gevallen mogelijk, deze had ze helaas gezien de hartmedicatie haar in leven hielt. Echt geen pretje om zo'n aanval mee te maken. Vertoont jouwn hondje ook andere symptomen of enkel epileptische aanvallen?
Ik raad je dus aan op medisch vlak wat ruimer te gaan zoeken en even aan te zien hoelang het voor het hondje nog waardig is om zo verder te leven. Sterkte met de situatie TS!
Lante schreef:Mijn Welsh Corgie cardigan heeft het ook, helaas de erfelijke variant. Stress situaties zijn zeker wel een trigger hebben wij gemerkt. Ze krijgt phenoral, kaliumbromide en na een aanval diazepam rektiole om clustering te voorkomen. Het is nu om de 4 tot 6 weken raak en dan zijn we er vaak twee dagen zoet mee. Het is erg heftig vind ik, net weer twee dagen gehad. Gaat vandaag weer goed gelukkig. Volgende week weer de waarden laten checken bij de DA.
Haar broertje had het al eerder en is nu zo goed ingesteld op medicatie, dat hij 3-6 maanden aanvalsvrij is steeds, ik hoop dat wij dat ook voor elkaar krijgen.
Citaat:Dank je wel voor de tip. Volgens mij is ze al getest op haar lever en nier waarden. Ze heeft nl een gehele bloedtest gehad om oorzaken uit te sluiten.
Maar ik ga het eens navragen.
Ze toont verder geen symptomen buiten de epilepsie.
Bij de korte toevallen vorig jaar en begin dit jaar was stress duidelijk wel de trigger. Maar vorige keer en nu kan ik geen stress aanduiden. Ze is verder vrolijk en ontspannen en laat totaal geen stress zien.
Meld dit bericht
VillaNeusjes schreef:Een kennis had ook een hond die met stress zoals de dierenarts etc meer aanvallen had. Deze hond reageerde goed op adaptil NAAST reguliere medicatie voor epileptie. Dat is geen garantie. Net als CBD werkt 't bij de ene hond wel en de andere niet. Echter ene adaptil verdamper kost niet veel en is 't proberen waard. Zelf gebruik ik een knuffel aapje waar m'n jongste hond gek is voor autoreizen. Die spuit ik voor vertrek in met adaptil transport spray. Dat is wellicht ook iets om een poging te geven waard. Hetzij adaptil, of back rescue of puur tranquil (voorheen rust) oid. Daar gaat de epileptie natuurlijk niet van weg maar kan wellicht een heftige trigger voorkomen en misschien sowieso wat ondersteunen.
Zelf ook een 2,5 kilo 10 jarige Chi hier die nu dement aan het worden is. En om een of andere manier kan ik 't bij haar veel slechter trekken dan bij de grotere honden..
Bij mensen bestaat ook een vorm van PNEA maar omdat mensen qua emotie en psyche anders werken dan honden verwacht ik niet dat dat bij honden bestaat. Geen idee of dat ooit is onderzocht
Toushie schreef:Ik heb een 8jarige border die op zijn 4e zijn eerste aanval kreeg. Vrij heftig ook dus gestart met medicatie. Epilepsie werd alleen steeds ernstiger. Uiteindelijk besloten hem in te laten slapen. Hadden diverse medicatie geprobeerd en niks hielp. Hij kreeg zo elke dag of meermaals aanvallen. Ik ben besloten te stoppen met de medicatie en zijn leven is al met bijna 4 jaar verlengd. Krijgt ong 2of 3 aanvallen op jaar basis maar merk wel dat hij daarvoor en daarna week beetje weg kwijt is. Zijn gedrag is ook wat onvoorspelbaarder geworden maar hij is een blije hond. Anti epileptica kan juist ook als bijwerking epilepsie hebben. Overleg met dierenarts voor andere medicatie is mijn idee. Vermijd stress triggers.. als je enigszins in buurt van België woont kan ik je epicentrum Gent aanraden voor onderzoek en wellicht medicatie wissel (kosten zijn lager en vergevorderd onderzoek )
Wbt bloedtest , vragen om levershunt te testen. Echt uitsluitend is een echo of scan maar met waarde in bloedonderzoek zit je vrij safe. Ze heeft wel de leeftijd voor erfelijke variant. Al kan ze ook hersentumor o.i.d hebben (al 4honden met epilepsie gehad)
Evt testen op toxoplasmose (als ze veel buiten komt ,los in bossen e.d) dragen veel katten bij zich en scheiden dat uit in hun ontlasting.
meggiemeg schreef:Mijn vorige hond had ondanks zware medicatie evengoed nog dagelijks aanvallen. Onze oudste hond heeft ook epilepsie, maar de aanvallen zijn zo weinig dat we bewust er voor kiezen geen medicatie te geven, veel honden veranderen er totaal door en de medicatie op zich is ook niet alles, bijwerkingen ervan. Ken een hond die ook veel aanvallen had die op de medicatie is gezet en totaal veranderde daardoor, aanvallen werden zelfs meer, in overleg de medicatie afgebouwd en de aanvallen zijn ook weg.
__Toverbal schreef:De hond van mijn moeder (Australian Shepherd x Tervuerense Herder) begon met epileptische aanvallen toen hij 4 was ongeveer. De dierenarts gaf aan dat het kon dat ze dit slechts 1 keer per jaar krijgen, en dus geen dagelijkse/wekelijkse medicatie nodig hebben. Wel een spuit meegekregen. Hij gaf aan dat het ook kon zijn dat het ineens enorm rap gaat en hij wekelijks, als niet dagelijks de aanvallen zou kunnen krijgen.
We hadden het toen gewoon aangekeken zonder medicatie. Ging eigenlijk vrij goed. Slechts 1 x per jaar een aanval, tot hij 7 was, toen geloof ik 2 of 3 keer. Helaas hebben we hem moeten laten inslapen wegens vermoedelijk peesverkalking op 7/8 jarige leeftijd.
secricible schreef:Ik kan heel sterk aanraden om naar Dr. Mandigers in Utrecht (universitair dierenzkh) te gaan als dat financieel haalbaar is.
Mijn topic hier op bokt ([BB] even mijn verdriet kwijt, wat heeft onze hond? ) heeft jaren geduurd, maar uiteindelijk bleek na jaren dat er geen sprake was van normale epilepsie, maar van een vrij simpel te behandelen aandoening. Met enkele weken prednison was onze hond genezen.