We mogen straks naar de dierenarts.
Onze poes 11,5 jaar simpel oeps nest poesjes.
Is met 4 weken bij mijn man gekomen.
Anders hadden ze haar op straat gegooid.
Toen ze een half jaar was kwam ik bij mijn man wonen kregen we een relatie.
Ik heb een poes bijgehaald in de hoop haar wat extra poezen dingen te leren.
De poes heeft de eerste 3 jaar letterlijk al mijn en de honden hun spullen onder geplast.
Super schuw.
Zag je letterlijk nooit verstopte zich in de kleinste gaatjes.
Dierenarts gaf aan psychisch wegens te vroeg uit het nest.
3 keuzes
Opsluiten in een kamer bij 2x2
Baasje zoeken die nog zo'n 15 jaar hetzelfde leeft en geen wisseling heeft.
Of inslapen.
Wij hebben haar meegenomen zijn verhuist en sinds dien paar keer plasje
Daarna nooit meer langs de bak of andere plekken geplast.
3 kinderen verder erbij maar de poes is altijd gewoon netjes op de bak blijven gaan.
Het laatste half jaar / jaar slaapt ze veel bij mijn man opschoot en naar mate de zwangerschappen die ik had werd ze steeds rustiger en tammer.
In juli 1 van onze hond in moeten laten slapen.
Sinds een maand of 3 moet de andere poes niks meer van haar hebben.
En plaste ze af en toe boven op de schone was (ik denk persoonlijk dat de andere poes haar in een hoekje gedreven had).
Toen werd de poes ziek en was ze ineens heel mager ik heb tegen mijn man gezegd geef haar 3 dagen of het moet nog verslechteren anders gaan we alsnog naar de dierenarts.
Ze nieste en was verkouden ook.
Heb vlees voor ze gehaald en subtiel gevoerd en de poes knapte op.
Kwam weer mooi op gewicht en niezen en snotteren was voorbij.
Haar katten bak is steeds natter en de waterbak steeds sneller leeg.
Vandaag viel me op dat haar neusje wit was toen ik ging Google stond er kijken naar het tandvlees deze is ook giga bleek.
Afspraak voor straks bij de dierenarts gemaakt..
Ik denk persoonlijk aan haar nieren.
En nu gaat mijn gevoel / verstand opspelen.
Mijn gevoel is we houden van het beestje we gaan kijken hoe en wat de dierenarts zegt en behandelen.
Mijn verstand zegt kijken of het haar nieren zijn.
Of wat anders
Maar mocht er iets uitkomen met veel behandelen gaan we dat niet doen.
Nadat we in haar mond hebben gekeken duurde het al 2 uur voordat we haar weer konden aaien.
Ik ben zo bang met echt behandelen dat we die poes kei schuw en weer angstig gaan maken.
En ik heb een hoop geduld gehad en schoon te maken gehad.
En ben nog steeds achteraf blij dat we zo doorgezet hebben.
Maar ik wil in het belang van de poes en van ons gezin kijken.
Maar met name die van de poes.
Iemand hier ervaring mee?
Ik vind het zo moeilijk en zo spannend om naar de dierenarts te gaan.
