Mijn lieve Moos, mijn knuffel, mijn schaduw, mijn maatje, gedroeg zich anders dan normaal. Hij liep me niet meer voor de voeten in de keuken, hij volgde me niet meer naar de wc en wilde niet meer op schoot. Hij kwam nog wel op mijn bureau zitten, en liet zich wel aaien maar echt spinnen deed hij niet meer. Zijn gedrag verontruste me dus naar de dierenarts. Hij was afgevallen, en voelde zich niet lekker. Hij snotterde ook dus de dierenarts gaf ons antibiotica mee, hij heeft chronische niesziekte en ze dacht dat hij hier weer last van had. Na een week antibiotica ging zijn eetlust omlaag, ik dacht door de antibiotica. Ik vermoedde dat hij hier niet lekker van was.. hij at amper zijn brokjes, maar wilde nog wel kattensnoepjes. Weer een week verder, ik kom thuis op zaterdag van mijn werk en mijn vriend zegt: ''Moos wil niet eten. Ik wilde hem ham geven en hij wilde het niet'', dat is alles behalve Moos. Moos leeft voor eten, en helemaal voor vleeswaren voor op brood. (geen zorgen, dit krijgt hij zeer beperkt). Toen hij ook geen kattensnoep wilde, en zich niet meer wilde laten aaien gingen er alarmbellen rinkelen. Dus maandag meteen naar de dierenarts en hij was in 2 weken tijd, 1kg afgevallen.. Veel te veel dus. Dus meteen bloed geprikt en daarna naar huis gegaan. 2 uur later word ik gebeld, het is niet goed. Zijn leverwaarden zijn erg hoog, ze willen een echo maken. Maar mijn eigen dierenarts zat volgeboekt w.b. echo's, op alle locaties tot woensdag en ze wilde eigenlijk niet tot woensdag wachten. Dus Dierenhospitaal Visdonk werd die maandag nog gebeld en de volgende ochtend mochten we komen.
En toen was de echo gemaakt, en werd ik naar binnen geroepen waar mijn mannetje lag te slapen. Ze hadden hem een roesje moeten geven want hij stribbelde teveel tegen. Moos heeft een alvleesklierontsteking, een leverontsteking en leververvetting

Ik kreeg de keuze, of ze zouden eetlust opwekkende pillen geven en hopen dat hij zelf wilde gaan eten óf ze zouden een slokdarmsonde plaatsen. Ik koos de sonde. En zodoende loopt mijn mannetje nu rond met een slokdarmsonde, krijgt hij pijnstilling, antibiotica en iets tegen misselijkheid. We moeten hem 6x per dag d.m.v. de sonde voeren.
Hij lijkt een beetje op te knappen, hij waggelt rond door het huis en klimt onderhand weer de krabpaal in. Hij wil ook dolgraag naar buiten maar dit gaat uiteraard niet. Oh Moos, mijn lieve ventje.. word alsjeblieft beter.
Hier net thuis uit Roosendaal:

En gisteren in zijn mandje in zijn favoriete stoel:
