
Waarom ik dit topic open, geen idee? Het van mij af kunnen schrijven, ervaringen horen en misschien samen met anderen hopen dat het niet zo is?
Dit is Dodge, hij is mijn allerbeste vriendje!


Een tijdje terug lag hij naast me op de bank en voelde ik ergens een zachte bult onder zijn huid. Ik dacht toen, hmm even in de gaten houden. Hij is namelijk twee keer eerder geopereerd, 1 keer een huidtumor en 1 keer bleek het gelukkig een vetbult te zijn. Dit in het achterhoofd gaf het me wel alertheid! Tot ik in de afgelopen maand steeds meer bulten begon te ontdekken Een paar kleine harde op zijn huid en de afgelopen 1,5 week opeens grotere beweegbare onder zijn huid. In mijn hoofd wilde ik er niet aan, maar diep van binnen wist ik dat het waarschijnlijk niet heel goed zou zijn. Iets richting weer huidtumoren?
Vanmiddag besloten bij de dierenarts langs te gaan.. En dat is niet zomaar een beslissing want Dodge is absoluut niét makkelijk bij de dierenarts. Grofweg 40 kilo die zich ten koste van alles verzet ga je niet voor zijn en je eigen lol meenemen. Gelukkig had de dierenarts de tijd en lukte het om de plekken aan hem te laten voelen en zien. Een opluchting, de kleine harde bultjes niks geks, een soort wratjes wat ook met de leeftijd komt. Tot hij zei, maar de andere bulten zitten allemaal bij de lymfeklieren. Ik kon daar uit opmaken dat dat niet gelijk veel goeds betekende. Nee, sterker nog.. grote kans op lymfeklierkanker.. Juist omdat de bulten allemaal op die plekken zitten en in de laatste korte periode zijn ontstaan. Ik kreeg pas besef toen hij zei dat een biopt nemen zeer sterk aan te raden was. Want als het dat zou zijn en je doet niks, is de prognose nog 4-6 weken..
Omdat er meerdere biopten moeten worden genomen en dat bij Dodge absoluut niet gaat lukken zonder enige verdoving moeten hij morgenochtend nuchter terugkomen en zullen ze dit doen als hij een roesje heeft gehad. Ook niet ideaal, maar wel de beste en enigste optie. En dan moeten we het afwachten..
Mijn vriendje verliezen, de gedachte alleen al. Natuurlijk is nog niks zeker tot het onderzoek/uitslag er is, maar eigenlijk zegt mijn gevoel dat ik het wel weet.. En wat ga je dan doen? Chemo vind ik geen optie, hij is al 8 jaar. Er werd ook prednison genoemd, maar daar heb ik me verder nog niet in verdiept. Natuurlijk hoop dit dat we er helemaal naast zitten en het wat anders is. Maar het enigste wat ik wil is dat mijn vriendje vrolijk blijft en geen pijn heeft, dat is het belangrijkste!

Ik ben ook wel benieuwd wat de ervaringen met lymfeklierkanker bij honden is. Wat hebben jullie gedaan of hoe snel gingen dingen?