Geplaatst 
In huis lief en speels, maar naar anderen agressief (al vanaf pup), op straat enorm druk en blaft tegen alles, tot in het extreme. Ik heb veel geprobeerd met name wat betreft het blaffen op straat, maar krijg het er helaas niet uit. Denk dat je op een gegeven moment in een cirkeltje blijft rondbewegen, dus vandaar zou het fijn zijn als iemand anders een mee zou kunnen kijken. Wellicht weet iemand een echt goede trainer? Hebben wel puppycursussen met al onze honden gedaan, maar vond de meesten helaas huilen met de pet op. Of gedragstherapeut, maar echt iemand met verstand van zijn zaken. Of heeft iemand zelf tips uit ervaring? Snelle uitleg situatie: onze hond is een wervelwind op straat. Op moment dat hij denkt dat we gaan wandelen, begint hij in huis het al uit te huilen/piepen van stress. Hij gaat zo graag weg, dat hij niet kan wachten. Hij stormt naar buiten en gaat dan al wurmend om zo snel mogelijk naar voren te komen in de riem op pad. Hij loopt niet, maar hij springt en hangt dus in zijn tuig om er zo snel mogelijk te kunnen zijn. Als hij even moet wachten met bijvoorbeeld oversteken dan begint het gejoel weer om verder te mogen. Of je nu 4 keer per dag een uur wandelt, of 4 keer per dag 10 minuten. Ik krijg het enthousiasme er niet uit of in goede banen geleid. Wachten in huis tot hij rustig wordt en dan gaan, negeren, af proberen te straffen, naast onze andere stabiele hond, hij kent geen rust, ik krijg het er niet uit.. Wanneer hij iemand ziet op straat, begint hij te blaffen, tot het punt dat hij bijna overgaat in weer huilen en piepen, ik kan hem dan niet meer bereiken. Wandelaars, fietsers en natuurlijk honden triggeren dat. Ben zelf niet snel van slag, rustig en dacht altijd wel doortastend en leidinggevend genoeg, maar nu zakt het zelfvertrouwen toch iets
Hij is door anderen niet aan te raken op straat, hij ziet er vrolijk uit, kwispelt, bromt of gromt niet, maar wanneer hij bij een ander zou kunnen, bijt hij zonder vragen te stellen.. Natuurlijk zorgen wij er voor dat we voorkomen dat hij bij een ander kan. Hij bijt gelukkig niet door (heeft wel eens een hondenneus of oor gehad, door loslopende honden die zich toch gelijk voorstellen aan die van ons) maar snapt wel gelijk van zich af. Hij woont gewoon in huis, super lief, leuke speelse hond, kinderen kunnen er ook alles mee, verder geen last van. Zeker niet opgevoed als verwend schoothondje, luistert in huis prima. Maar visite vind hij dus ook niets, blijft blaffen en gaat dus uit voorzorg nu in de bench omdat hij wel evt kan bijten, al minder snel dan op straat, maar zou het wel kunnen doen. Wil in huis door anderen zeker niet aangeraakt worden. Komen natuurlijk kinderen spelen, dat risico wil ik niet lopen. Wel geprobeerd natuurlijk, van pup af is hij er gewoon altijd bij geweest, maar de ervaring leert dat hij daar helaas niet mee te vertrouwen is. Eigen familie kan overigens wel, mijn moeder en broer is hij gek en speels mee, van mijn vader wil hij helaas ook niets weten, maar zal hij verder nooit bijten. Van pup af doet hij dit al, met de 10 weken enting hadden wij hem net en moesten zijn puppyprik nog halen. De dierenarts vond hem zo leuk en schattig, totdat ze hem wilden aanraken.. Hij heeft ons vast uitgezocht, want uit het nest hebben wij dit gedrag met kijken helemaal niet zo gezien, was direct vrolijk en open naar ons toe. Komt uit een oepsnest en achteraf denken wij dat hij daar hele dagen in de bench met zijn moeder heeft doorgebracht omdat baasje moest werken, maar dat is gissen. Sociaal is hij niet en na 10 weken is het ons nooit meer gelukt helaas, hondje is nu bijna 7. Woont samen met onze boxer, daar kan hij prima mee overweg, ook met de vorige hond ging hij prima samen. Ook dan een leuke en vrolijke hond, totdat er vreemden bij in het verhaal komen. We hebben een megatuin en daar wordt overdag ook veel in gespeeld. Ik hoor graag tips, zodat ik niet meer met hoed en zonnebril over straat hoef 
Uitleg is toch iets minder snel geworden dan ik dacht 
