Beloofde update, zal het proberen zo kort en bondig mogelijk te houden. In het kort komt het erop neer dat we helaas ons eerste incident met Akula hebben meegemaakt, en ik vind het wel zo eerlijk dat hier te melden. Ook voor de beeldvorming van mensen die wellicht zelf overwegen een ovtcharka aan te schaffen.
Zoals iedereen weet is Yukka halverwege november bij ons gekomen. Ik weet niet meer precies wanneer het heeft plaatsgevonden vanwege drukte met de verhuizing maar het zal ergens eind november zijn geweest.
Ondanks dat het goed klikte moest Akula toch erg wennen aan de situatie. Daarom besloot ik hem op een dag, alleen mee te nemen naar het bos, quality time! Niets vermoedend liepen wij in het bos, geen mens of hond te bekennen, tot er plotseling keihard een duitse herder aan kwam gerend met maar 1 doel, Akula aanvallen. Ik herkende de duitse herder direct, een buurhond…. Ze reageren namelijk nogal fel op elkaar.. daar waar ik Akula aan de jachtlijn gewoon netjes naast mij kan houden met afstand ertussen, loopt hun altijd compleet te flippen aan de halty…. Akula reageerde eigenlijk boven verwachting, was puur aan het verdedigen en als de hond stopte ging hij niet verder, helaas bleef de hond maar komen. Heb nog geprobeerd tussen beiden te komen, was echter niet te doen… Inmiddels was de baas nog nergens te bekennen.. uiteindelijk kwam die er ook aan en riep de hond terug die gelukkig luisterde.. Ik hoefde Akula niet vast te doen, die bleef gewoon netjes bij mij… Ik was behoorlijk geschrokken en ben achteraf te mild geweest, want dit incident eindigt hier nog niet… Ik liep verder met Akula, nog steeds los.. de man met de duitse herder wachtte even, om mij vervolgens precies achterna te lopen met de hond nog steeds los. Hier maakte ik mij al zorgen over… en ja hoor.. 500 m verder kwam die duitse herder er weer aan. Ben er nog voor gesprongen om hem weg te meppen met de riem, maar was geen beginnen aan. Kwam die man er weer aan om de hond terug te roepen: “het moest er maar eens van komen, kunnen ze het eens uitvechten” Met de schrik nog in mijn lijf heb ik alleen gezegd, pardon? Zo werkt dat niet. Lijn alsjeblieft je hond aan. Mijn hond wil dit niet en de jouwe blijft maar komen… Ik heb Akula nagekeken en deze heeft gelukkig geen lichamelijke schade overgehouden aan het voorval.
Kom ik bij incident 2; de volgende dag kwam mijn vader langs. Omdat we dan met z’n 2en waren leek het mij leuk om alle honden mee te nemen naar het park in de buurt. Ik had Yukka aan de riem, keek of de ‘kust’ veilig was (als er kleine hondjes lopen houd ik Akula namelijk bij mij, vaak schrikken ze enorm van hem en nemen ze de benen), niemand te zien.. dus vertelde mijn vader dat Akula en Chito los konden.. Net op het moment dat ik mij even omdraai naar Yukka (geruststellen, schrok ergens van) Zie ik in mijn ooghoek Akula op een franse bulldog afduiken. Man kwam met hond plotseling achter de bosjes vandaan. Geen moment getwijfeld, Yukka aan mijn vader gegeven en erheen gerend. Man was op dat moment (volkomen terecht) Akula van zijn hond aan het afschoppen. Toen ik aankwam stopte Akula direct en ging netjes naast mij zitten. Niet moeten roepen of trekken. Echter was het kwaad natuurlijk al geschied in die paar seconden… Man natuurlijk overstuur en beschuldigend… ik (helaas) daarop iets teveel in de verdediging. Wel direct excuses gemaakt, man wilde naar de dierenarts, ik direct gezegd dat hij dat moest doen. Adres gegeven en onze wegen scheiden. Het leek toen nog mee te vallen, had 1 klein gaatje van een hoektand en liep iets mank.
Hoe verkeerd konden we het hebben…. S avonds ging de deurbel, met de schrik nog in de benen open gedaan. Meneer van de franse bulldog aan de deur met de fokster van het hondje mee als support. Bleek dat Akula in die paar seconden een complete huidlaag had losgescheurd, als ze die avond niet waren gekomen was het hondje waarschijnlijk s nachts overleden….De man maakte zijn excuses nog, omdat het inderdaad een losloop gebied was, en hij te fel had gereageerd. Ik maakte ook mijn excuses, maar omdat hij dit gewoon nog nooit had gedaan en zelf ook gewoon erg schrok van het incident. Ze legden uit dat meer honden ‘verkeerd’ reageerden omdat het hondje doof was en aangelijnd (natuurlijk geen excuus). Ik legde uit dat ik het gewoon nooit heb zien aankomen… beloofd hem vanaf nu altijd aan te lijnen. Ondanks dat hij gewoon goed luistert kun je gewoon te laat zijn, je ziet niet alles aankomen. Goed afgesloten zou je denken….
Op een moment vraagt de fokster wat voor hond het is. Ik uitleggen, noemen hoe vriendelijk hij is. ‘Wil je hem even zien?’ Ze wilde hem graag zien, dus ik laat Akula binnen, bij de vrouw inderdaad heel vriendelijk, en hij kijkt die man aan, en ik zie zijn blik in een split second veranderen, niet getwijfeld, direct voor de man gesprongen met mijn arm beschermend voor zijn keel… had niet later gemoeten, want Akula springt omhoog en pakt mijn arm. Maar omdat hij mij zag en voelde liet hij direct los, dus ik voelde er na de tijd ook niks van. Akula direct weer rustig omdat ik er nu ‘bij’ was.. Heb hem natuurlijk naar buiten gedaan, man was ondertussen de hal in gevlogen. Akula was niet vergeten dat de beste man hem geschopt had….
Dus ja, hij is zelf eerst aangevallen door een andere hond, de gegrepen hond kwam uit het niets, was aangelijnd, doof, met een man met een beperking, wellicht triggerde Yukka’s komst extra bewakingsdrang… Zijn dat excuses? Nee absoluut niet. Alleen een verklaring waarom onze knuffelbeer niet meer aan de goede kant van een schijnbaar dunne lijn balanceert.
Gelukkig was de verhuizing al gepland, en wij nemen onze verantwoordelijkheid door hem niet meer los te laten in onoverzichtelijke gebieden. En voortaan mee naar show te nemen of los te laten lopen met muilkorf. Want als er nu op show een hond naar hem uitvalt, kan ik niet garanderen dat hij niks doet, en helaas is de schade die hij in een paar seconden kan aanrichten schrikbarend.
We hebben een moordmachine in huis...
Aangezien het kort houden toch al niet gelukt is ook nog de update van de Raad van Beheer. Wij hebben een kennelnaam aangevraagd, en de inspectie aan huis hoort daarbij. Ik heb het hele incident eerlijk gemeld, en hun gaven ook aan dat deze honden in dergelijke situaties (drukke woonnwijk) prima kunnen functioneren totdat er dus een bepaalde trigger plaatsvind die het andere gedrag activeert, in ons geval dus die plotselinge aanval van de duitse herder.
Belangrijke les, je kunt dit ras nog zo goed opvoeden, socialiseren, maar de omgeving heb je niet onder controle… en als zij zelf eenmaal de controle hebben genomen, door een dergelijk incident is het gewoon over. Hij bepaalt nu inderdaad echt zelf welke hond of mens hij nog tolereert. Gelukkig zie ik het aan hem, en ik kan ik er daarom op in spelen. Dus, niet iedereen mag nu meer bij de honden komen of aaien. Vreemde honden wil ik hem niet meer bij hebben. Mensen beoordeel ik altijd eerst achter het hek of deur.. de vrouw van de raad van beheer vond hij bijvoorbeeld erg leuk, een man die ook een donkere jas aanhad en de auto aan het inladen was niet.
Mochten we een nestje doen, ik wil graag zelf een puppy aanhouden van Akula en Yukka, moeten eerst alle uitslagen natuurlijk goed zijn, leggen we een wachtlijst aan, en gaan de puppies alleen naar mensen die ruimte bij huis hebben en niet in een woonwijk.
Mijn liefde voor het ras is overigens niks veranderd, ik ben zo gek op ze en zou ze beiden niet meer kunnen missen
Geplaatst 
hier vanuit roemenie gekomen toen ze 8 maand was en kan met kinderen, neefje is nog geen 2 en doet er alles mee, andere honden, katten vogels paarden noem maar op. Wel is ze idd goed waaks maar op een goede manier.
