Ik heb 2 katten, broer en zus, beide gecastreerd/gesteriliseerd. Zijn beide flinke katten, maar vooral het mannetje is toch wel te dik. Die eet dus ook alles en is het probleem niet, zolang hij beperkt eten krijgt.
Zijn zusje daarentegen is een miepert, altijd al geweest. Voorheen kregen ze Applaws, daar zijn ze mee opgegroeid. Ik las alleen steeds vaker over nierproblemen op langere termijn en ben ze langzaam over gaan zetten op vers vlees. Dit ging eerst erg goed, maar nu wil madam bijna geen enkele smaak meer eten en is het hele eten opzich een probleem geworden.

Vroeger met brokjes: liet ze zich altijd wegduwen door haar broer en at dus vrij weinig en hij snel teveel.
Met vlees: at eerst heel veel verschillende smaken, maar ook veel niet. Uiteindelijk 3 merken gevonden, maar ineens vond ze de nieuwste smaak het lekkerst en wilde de rest niet meer. Toen kwam de dag dat het lekkere eten weer aan de beurt was, maar ze kwam niet eens meer naar de keuken omdat ze toch dacht dat het weer “vies” was. Dus per hoge uitzondering bakje bij haar gebracht. DOM. Nu komt ze helemaal nooit meer naar de keuken tijdens etenstijd.

En nu wil ze ineens geen enkel vlees meer, behalve hooguit een hapje. En nu dus? Terug naar brokjes en welke dan? Welke zijn nou kwalitatief echt goed en redelijk geprijsd. Veel hebben toch weer aardappel, maar is dat nou goed dan?
Of mensen met tips om dit patroon te doorbreken?
Met de hond is het makkelijk, eet je niet, dan heb je pech. Maar met katten is dat best risicovol, dus wil het toch graag snel oplossen.
Ohja, snoepjes gaan prima naar binnen, dus ze kan wel gewoon eten
