Geplaatst Sinds eind april hebben wij een gecastreerde, driejarige herderreu in huis. Begin april is hij vanuit Spanje naar Nederland gekomen. Het is een schat van een beest, maar in het begin snapte hij niet zoveel van het gezinshondleven. Gelukkig doet hij het nu al een stuk beter!
Voordat hij bij ons kwam, heeft hij twee weken in een pleeggezin gezeten. Daar hadden ze enkele katten die al gewend waren aan honden. Het pleeggezin heeft ons verteld dat hij prima met katten kon. Hij kon wel af en toe enthousiast zijn, maar hij liet ze met rust.
Wijzelf hebben ook nog een poesje uit het asiel die nog niet aan honden gewend is.
Doordat wij hadden verwacht dat de hond de kat met rust zou laten, hebben wij ons in het begin niet echt verdiept in de introductie van de hond. We hadden verwacht dat het vanzelf wel goed zou uitpakken (ja, achteraf heel dom inderdaad).
De eerste kennismaking liep dus niet echt zoals het eigenlijk zou moeten. De kat was in de kamer toen de hond binnenkwam. Ze wist niet hoe snel ze weg moest rennen. Jammer genoeg heeft de hond een behoorlijk jachtinstinct, waardoor hij haar wel heel interessant vond.
Nu leeft poes eigenlijk boven. Zodra ze op de trap zit, begint de hond rondjes te draaien, te janken/piepen en te blaffen. Als hij bij haar kan komen en ze blijft stil zitten, weet hij niet zo goed wat hij moet doen. Hij uit dit dan door te gaan blaffen, waardoor poes er weer vandoor gaat. Op het moment dat ze rent, gaat hij wel achter haar aan.
Is er iemand die hier ervaring mee heeft? Hoe kunnen we dit het beste aanpakken?
Ze hoeven niet samen in een mandje of beste vriendjes te zijn, maar het zou erg fijn zijn als de kat ook weer beneden op schoot kan zitten, zonder dat de hond gek wordt.
De terrorbeesten:
)
. 
), en tussendoort gaat z'n staartje alle kanten op. 
