Geplaatst Wij hebben altijd projectdieren rond het huis lopen: Verwaarloosd, mishandeld, verlaten, gedragsgestoord of simpelweg een lichamelijke afwijking. Van een poes met geamputeerde staart tot een afgeschreven manegepaard.
In augustus 2014 hebben wij ons ontfermd over een 5 maanden oude Cane Corso pup. Het laatste hondje uit een nest van 10 dat in haar eigen uitwerpselen in de achtertuin van haar 'fokker' zat in een houten hokje van ongeveer 50 bij 60cm. Ontstoken oogjes, urineweginfectie, wormen, vlooien en een bacteriële infectie waarvoor ze meerdere malen aan het infuus heeft gelegen bij de DA.
We begonnen met de zindelijkheidstraining en de verdere opvoeding. Het bleek een super vriendelijke, leergierige en enthousiaste hond te zijn die al snel haar plekje vond binnen ons gezin (met jonge kinderen). Ze hechtte zich echter vooral heel erg aan mij en waar ik ook ging, daar was zij... Dit uitte zich ook in sloopgedrag tijdens mijn afwezigheid (zelfs als mijn man thuis was): Kozijnen aanvreten, een gat in de bank knagen of ergens in huis haar behoefte doen.
Haar gedrag is voor mij 1 van de redenen geweest om in 2015 mijn baan op te zeggen om meer thuis te kunnen zijn. We zijn verhuisd naar een vrijgelegen boerderij op de Veluwe waar zij zo'n 6 uur per dag rond het huis rondloopt en daarnaast zo'n 3x per dag een normaal ommetje maakt.
Ik ben nog steeds 24/7 thuis met uitzondering van de momenten dat ik boodschappen ga doen of de kinderen uit school haal oid.
Ze is gedurende het eerste halfjaar volledig zindelijk geweest tot januari '17 met slechts af en toe een ongelukje. Momenteel gaat ze echter bijna dagelijks in huis zitten en vinden we iedere ochtend 1 á 2 drollen in de woonkamer en 1 of meerdere plassen...
Mijn man laat haar om twee uur in de nacht voor het laatst uit, ze slaapt naast mijn bed (omdat ze anders jankt als een wolf) en onze oudste zoon gooit haar iedere ochtend rond half 7 direct weer naar buiten en toch gaat het mis....
Eerder deze week was ik om half 8 beneden en had ze opnieuw 2 drollen en 4 plassen op de houten vloer gedaan, ik besloot eerst even terug naar boven te gaan om me aan te kleden.... Kom ik terug ligt er nog een 3e drol. Geen gepiep, geen gewandel niets.... Ze ligt ook direct heel berouwvol en vol schaamte in haar mandje. Een medische aanleiding is er volgens de DA niet.
Benchtraining hebben we geprobeerd (ze jankt de hele buurt wakker en geeft niet op, ook niet als ik in het zicht blijf of er naast slaap), het gedrag negeren, het gedrag afstraffen, stem verheffen, de hemel inprijzen als ze niets doet, nog vaker uitlaten.... Het maakt gewoon geen verschil.
Zojuist heeft mijn man haar om half 3 nog uitgelaten, hij doet z'n jas uit en mevrouw gaat wéér in de woonkamer zitten.
In de loop der jaren hebben we al zoveel dieren op de rit gekregen maar dit dier begint inmiddels echt een tranentrekker te worden voor ons en ik heb geen idee meer wat ik ermee aan moet.
Suggesties en tips zijn héél erg welkom
). Het komt vrij regelmatig voor dat dieren een zwangerschap en/of de daarmee gepaarde spanning bij de baasjes 'aanvoelen', wat soms tot complete gedragsverandering leidt. Zeker bij een hond die al zo gevoelig en aan jou gehecht is kan ik me voorstellen dat het een rol speelt.
