Inmiddels al een week verder en we missen je verschrikkelijk veel!
Ik weet niet waar ik de kaas korsten moet laten of de boterhammen die niet opgegeten worden, van die kleine dingetjes. Geen geblaf meer als je m'n auto hoort, geen lieve grommetjes meer als je duidelijk wilde maken als je wat van ons wilde. Geen geschooi meer, geen pogingen om stiekem bij m'n vriend op de bank te kruipen...
Lieve lieve Diesel ik wou dat ik je terug kon halen en nog 1 keer kon knuffelen...
27-12-2011 - 08-04-2017


Onze Diesel is op een vreselijke manier overleden. Ze was de zondag ervoor geopereerd aan een baarmoeder ontsteking deze was verwijderd. Het ging erg goed, ze was vrolijk at en dronk weer. De dinsdag erop zou de wond nagekeken worden. Dus wij gingen een dagje weg, anders waren we echt niet gegaan.
We kwamen thuis en er lag een bloedspoor in huis. Daar lag ze dan, achter de bank, dood. Wond open alles lag eruit. De woonkamer was een slagveld. Mijn vriend heeft me heel gauw naar buiten gesleurd waar ik heb geschreeuwd, gekrijsd. Hij heeft me zolang bij de buren gelaten. We weten niet wat er is gebeurd maar het was verschrikkelijk. Dat beeld krijg ik nooit meer uit m'n hoofd. Ik wordt nog steeds misselijk als ik eraan denk.