Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-03-17 14:38

Nu al soms denken wat als mijn hond op raakt?

Geplaatst door de TopicStarter : 12-03-17 14:38

Oké ik open dit aan de hand van een ander topic. Vaak als ik lees over euthanasie of gewoon een dier dat overlijd dan schiet er gelijk door mn hoofd ook mijn hond zal dat ooit gebeuren. Hij is nu pas 7.5 maar voor de sport valt hij daarmee in de senioren :')

. Hij is echt mijn beste maatje, misschien nog wel extra dan anders omdat hij verlatingsangst heeft waardoor ik hem soms een uur naar mn ouders heen een weer breng, we onze dag splitsen zodat er iemand thuis is of we gaan eigenlijk gewoon vrij weinig met zn 2en op pad. Eigenlijk vraag ik me af of er meer mensen denken wat als? Bij het idee alleen al word ik echt zo verdrietig terwijl ik juist moet genieten van alle mooie momenten die we hebben en dat doe ik ook zeker. Misschien ook wel omdat ik het idee heb dat ik nooit meer een betere hond ga krijgen

want buitenom verlatingsangst kan hij overal los lopen, kent ontzettend veel trucjes, steelt vaak de show met zijn schattige uiterlijk, negeert andere honden, kan makelijk mee naar vrienden of restaurant etc.

**Geplaatst**: 12-03-17 14:42

Re: Nu al soms denken wat als mijn hond op raakt?

Geplaatst: 12-03-17 14:42

Als je je hond ziet aftakelen krijg je er toch een soort van vrede mee. Als hij opeens weg valt dan is het wel moeilijk vind ik. Hem naar de dierenarts brengen voor een spuitje kan ik zelf niet. Ook nog niet hoeven doen. Bij mij persoonlijk hielp het erg om een pup aan te schaffen niet als vervanging maar als opvolger.

**Geplaatst**: 12-03-17 15:13

Re: Nu al soms denken wat als mijn hond op raakt?

Geplaatst: 12-03-17 15:13

Ja hoor, ik denk ook wel eens 'wat als'. Vreselijk.
Mijn hond is nu 12. Ze is nog erg fit, maar voor hetzelfde geldt wordt ze volgende week ziek en is het klaar. Ze is immers toch een oudje nu.
Ik word er ook vreselijk verdrietig van als ik er aan denk en probeer me maar te troosten met de gedachte dat ze een schitterend leven heeft (gehad).

**Geplaatst**: 12-03-17 15:22

Geplaatst: 12-03-17 15:22

Ik kan je helaas weinig troost bieden. Ik heb de laatste jaren dezelfde gedachten gehad en uiteindelijk hebben we onze bouvier van 13 vorig jaar juni in laten slapen. Ik ben er nog steeds kapot van en overweeg sterk om hier hulp voor in te schakelen.
Ik hoop voor je dat je nog lang van je lieve viervoeter mag genieten.

**Geplaatst**: 12-03-17 15:23

Geplaatst: 12-03-17 15:23

Gisteravond toevallig nog tegen mijn vriend zitten aanjanken hierover.
Mijn hond heeft al een paar jaar HD, hij is pas 7.
Ondanks dat ik heel dankbaar ben over het langzame verloop bij hem, weet ik dat hij geen 15 gaat worden. Op een gegeven moment zal zijn heup wel merkbaar achteruit gaan. En bij chronische en niet te verhelpen pijn zal ik dan een vreselijke beslissing moeten nemen.

Ik kan alleen maar hopen dat dat zo lang mogelijk duurt.

**Geplaatst**: 12-03-17 15:23

Geplaatst: 12-03-17 15:23

Ik denk daar ook soms aan, maar je moet maar denken dat je geluk hebt dat je je huisdier nog hebt. Voor hetzelfde geld was hij/zij al enkele jaren geleden overleden aan één of andere erge ziekte. Mijn konijntje is ook pas overleden en natuurlijk vind ik dat heel erg maar hij is op éénjarige leeftijd erg ziek geweest en als ik er niet bij stil had gestaan dat spuitjes rechtstreeks in het bloed beter werkten dan in de mond, was ik hem dan al kwijt geweest...

**Geplaatst**: 12-03-17 15:36

Re: Nu al soms denken wat als mijn hond op raakt?

Geplaatst: 12-03-17 15:36

Ja hier nog iemand en mijn hond is pas 2 :')

. Ik heb een beetje hetzelfde als jou TS. Ik heb zo'n bijzondere band met dat dier en hij is zo speciaal voor mij, ik ga dat nooit meer met een andere hond zo krijgen (ik heb er nog 1) en het idee dat dat ooit stopt maakt me nu al erg verdrietig. Helaas mankeert hij nogal het een en ander dus ik ga er niet van uit dat ik hem nog tien jaar bij me heb, dus geniet van elk moment met hem. Daarbij is houden van ook loslaten, zoals anderen ook al zeggen. En als hij maar mag blijven "tot het niet meer gaat" en niet door een ongeluk of iets dergelijks er ineens niet meer zou zijn. Dat lijkt me vreselijk.

Maar, voor nu zijn ze er nog dus lekker van onze beestjes genieten en niet teveel over nadenken :-)

**Geplaatst**: 12-03-17 15:56

Re: Nu al soms denken wat als mijn hond op raakt?

Geplaatst: 12-03-17 15:56

Ik ben daar zo realistisch mogelijk over.
Mijn werkhond is nu rond de acht jaar. Er zijn niet veel vol inzetbaar boven de tien ( als ze dat al halen).
De oplossing haal ik deze week op; een volgende pup

**Geplaatst**: 12-03-17 16:05

Geplaatst: 12-03-17 16:05

Kuggur schreef:
Ik ben daar zo realistisch mogelijk over.
Mijn werkhond is nu rond de acht jaar. Er zijn niet veel vol inzetbaar boven de tien ( als ze dat al halen).
De oplossing haal ik deze week op; een volgende pup

Maar wat doe je dan met de oude? Mag die wel blijven? En hoezo "als ze dat al halen"?

Sorry, je hebt me nieuwsgierig gemaakt

**Geplaatst**: 12-03-17 16:05

Geplaatst: 12-03-17 16:05

Ja ik ken het ook vaak gedacht hoe moet het verder als hij er niet meer is. Een rare gedachten maar helaas gaan honden niet lang genoeg mee. Gelukkig waren het bij mij altijd wel korte momenten.
Maar heb al meerdere honden zien gaan en zwaar is het altijd maar gelukkig blijven de mooie herinneringen ook. Maar iedere hond is uniek en dezelfde vindt je nooit meer maar dat wil niet zeggen dat je geen leuke hond meer kan vinden.

Mijn hond is nu 10 en nog altijd goed fit maar helaas heb ik week of 4 geleden te horen gekregen dat hij een kwaadaardige tumor heeft waar ze niets meer aan kunnen doen. Dus het zal nu nog veel sneller komen. Hij is zo makkelijk en altijd vrolijk en fit. Wil er nog helemaal niet aandenken dat hij er niet meer is. En kan het me ook nog niet echt voorstellen omdat hij nog zo actief en vrolijk is. Ik denk dat het besef en acceptatie wel komt als hij achteruit gaat.
Ik probeer gewoon te genieten van de momenten die we hebben en zeker nu het toch dichter bij is dan wij hadden gewild doen we nog meer leuke dingen. Ik hoop dat hij deze zomer nog goed doorkomt en we nog wat kunnen zwemmen met hem want dat vindt hij geweldig en ik ook omdat hij dan zo geniet.

**Geplaatst**: 12-03-17 16:28

Geplaatst: 12-03-17 16:28

Nynke1 schreef:
Ja hier nog iemand en mijn hond is pas 2 . Ik heb een beetje hetzelfde als jou TS. Ik heb zo'n bijzondere band met dat dier en hij is zo speciaal voor mij, ik ga dat nooit meer met een andere hond zo krijgen (ik heb er nog 1) en het idee dat dat ooit stopt maakt me nu al erg verdrietig. Helaas mankeert hij nogal het een en ander dus ik ga er niet van uit dat ik hem nog tien jaar bij me heb, dus geniet van elk moment met hem. Daarbij is houden van ook loslaten, zoals anderen ook al zeggen. En als hij maar mag blijven "tot het niet meer gaat" en niet door een ongeluk of iets dergelijks er ineens niet meer zou zijn. Dat lijkt me vreselijk.

Maar, voor nu zijn ze er nog dus lekker van onze beestjes genieten en niet teveel over nadenken

Haha

. Ja, dat denk ik bij onze pup ook soms... :')

Wat als ze er niet meer is? Maar ze is nog maar vier maanden.

**Geplaatst**: 12-03-17 16:30

Geplaatst: 12-03-17 16:30

MoppieFilou schreef:
Nynke1 schreef:
Ja hier nog iemand en mijn hond is pas 2 . Ik heb een beetje hetzelfde als jou TS. Ik heb zo'n bijzondere band met dat dier en hij is zo speciaal voor mij, ik ga dat nooit meer met een andere hond zo krijgen (ik heb er nog 1) en het idee dat dat ooit stopt maakt me nu al erg verdrietig. Helaas mankeert hij nogal het een en ander dus ik ga er niet van uit dat ik hem nog tien jaar bij me heb, dus geniet van elk moment met hem. Daarbij is houden van ook loslaten, zoals anderen ook al zeggen. En als hij maar mag blijven "tot het niet meer gaat" en niet door een ongeluk of iets dergelijks er ineens niet meer zou zijn. Dat lijkt me vreselijk.

Maar, voor nu zijn ze er nog dus lekker van onze beestjes genieten en niet teveel over nadenken

Haha . Ja, dat denk ik bij onze pup ook soms... Wat als ze er niet meer is? Maar ze is nog maar vier maanden.

Ik heb er nog eentje van 3 maanden maar bij die denk ik dat niet hoor

. Die kan ik op dit moment wel afschieten soms

**Geplaatst**: 12-03-17 16:33

Geplaatst: 12-03-17 16:33

Ook ik ben daar al veel te veel naar mijn goesting mee bezig met die gedachtes...

Ik heb 4 honden zitten, 3 Duitse herders en 1 VEO.

Dit jaar 1, 2, 5 en 5 jaar.

Ik hoop dat ze allen van zichzelf zullen gaan en dat ik geen beslissingen moet maken
.
De jongste heeft slechte heupen en ellebogen...
Hoop dat ik haar niet moet laten gaan als ik ze opnieuw ga laten röntgenen.
Als de situatie zodanig verslechterd is en er geheid artrose en dergelijke te zien is....

Mijn jongste reu die 2j word heb ik vorig jaar zo zien sukkelen met zijn rug en verlammingsverschijnselen dat ik dacht hem te moeten laten gaan...
Hij is er volledig bovenop gekomen maar als ik hem nu laat röntgenen en zijn rug vertoont ook ernstige achteruitgang dan wil ik niet denken aan wat kan volgen...

Mijn oudste reu en de VEO zijn tot nu toe eigenlijk nog vrij van gebreken en denk wel dat die van zichzelf oud gaan worden, hoop ik.

Maar idd het geeft toch veel stress met zich mee die gedachtes :')

**Geplaatst**: 12-03-17 16:36

Geplaatst: 12-03-17 16:36

Het is vreselijk om je hond te verliezen. Na een ongeluk 2 jaar geleden waarbij Mn hond er bijna niet meer geweest was, wilde ik graag een pup erbij dus nu heb ik een pup van 10 weken erbij, niet als vervanger maar om straks niet alleen te zijn als mijn beste vriendin er niet meer is.

**Geplaatst**: 12-03-17 16:41

Geplaatst: 12-03-17 16:41

Dit gevoel herken ik ook bij mijzelf..
Die van mij is alweer 7.5jaar, en elke dag als ik naar hem kijk, of aan hem denk dan wil ik mij het liefst bij hem ingraven. Bang dat dat straks niet meer kan.
Mij maakt het dan ook niet uit hoe hard het regent, waait, sneeuwt, vriest.. Ik zal echt niet klagen als hij naar buiten moet/wilt. die tijd die wij hebben is maar beperkt en die moeten wij echt optimaal benutten!!
Ik kan dan ook weinig begrip voor mensen opbrengen die zeggen dat als het regent, ze maar even een klein rondje van 5 minuten maken. Dat is dan maar 5 minuten luchten voor die hond 8)7

**Geplaatst**: 12-03-17 16:43

Geplaatst: 12-03-17 16:43

Palmera schreef:
Kuggur schreef:
Ik ben daar zo realistisch mogelijk over.
Mijn werkhond is nu rond de acht jaar. Er zijn niet veel vol inzetbaar boven de tien ( als ze dat al halen).
De oplossing haal ik deze week op; een volgende pup

Maar wat doe je dan met de oude? Mag die wel blijven? En hoezo "als ze dat al halen"?

Sorry, je hebt me nieuwsgierig gemaakt

Een hond die mij jarenlang heeft geholpen de schapen van het hoogland te halen heeft het volste recht op pensioen.
Ik merk wel dat ik mijn honden sneller inslaap dan de gemiddelde bokker (als de wel of niet inslapen topics een maat zijn daarvoor).
Wat betreft de opmerking "als ze dat al halen", die is vrij letterlijk bedoeld, ik zie hier om me heen niet veel tienjarige honden die nog genoeg uithoudingsvermogen hebben hele dagen te werken, laat staan meerdere achter elkaar. Ze zijn er, maar zeldzaam.
In geval van mijn huidige hond komt daar bij dat ze pannus heeft, vroeg ontdekt, en we houden het momenteel redelijk onder controle, maar het is een degeneratief proces dat op zich ongeneeslijk is.

**Geplaatst**: 12-03-17 16:47

Geplaatst: 12-03-17 16:47

maar dat heb je met alles en iedereen waar je van houdt.Dat is inherent aan het leven op aarde. Gewoon genieten van elkaar zolang je samen kunt zijn.En blij zijn dat je ware liefde hebt kunnen ervaren.

**Geplaatst**: 12-03-17 16:52

Re: Nu al soms denken wat als mijn hond op raakt?

Geplaatst: 12-03-17 16:52

Ja, dat heb ik ook weleens. Maar dan met mijn cavia :')

. Hij is nu zes en hij eet nog goed en alles, maar nogsteeds.. gewoon zolang mogelijk van je dier blijven genieten en idd als je dier heel erg achteruit gaat krijg je er ook wel vrede mee.

**Geplaatst**: 12-03-17 16:58

Re: Nu al soms denken wat als mijn hond op raakt?

Geplaatst: 12-03-17 16:58

Jep, maar dan met m'n katten.
Bij 1 (14) staan we op het punt om een beslissing te maken (doorgaan of inslapen) omdat hij momenteel achteruit gaat.
De ander is inmiddels 12, mankeert het een en ander en bij haar ga ik echt gebroken zijn als ze komt te overlijden.
Nummer 3 is wat jonger (8,5) en op een hartruisje na kerngezond, daarvan verwacht ik niet dat ze binnen 2-3 jaar komt te overlijden al is en blijft het natuurlijk altijd afwachten.

**Geplaatst**: 12-03-17 17:30

Geplaatst: 12-03-17 17:30

Kuggur schreef:
Een hond die mij jarenlang heeft geholpen de schapen van het hoogland te halen heeft het volste recht op pensioen.
Ik merk wel dat ik mijn honden sneller inslaap dan de gemiddelde bokker (als de wel of niet inslapen topics een maat zijn daarvoor).
Wat betreft de opmerking "als ze dat al halen", die is vrij letterlijk bedoeld, ik zie hier om me heen niet veel tienjarige honden die nog genoeg uithoudingsvermogen hebben hele dagen te werken, laat staan meerdere achter elkaar. Ze zijn er, maar zeldzaam.
.

Wat is de leeftijd dan waarop ze met pensioen mogen? Op hun tiende werken ze nog (als ze dan nog leven), maak ik op uit je post.

Ik kan me voorstellen, dat als het echt hele dagen vee drijven/bewaken is dat hun lichaam sneller op is dan die van de gemiddelde huishond. En ja, met een versleten lichaam en pijnlijke kwalen snap ik wel dat je ze sneller laat inslapen.
De vraag bij dergelijke honden is ook, als je ze met hun versleten lichaam op een dekentje bij de kachel legt, ze dan gelukkig zijn. Of dat ze, omdat ze hun hele leven buiten gewerkt hebben, dan niet alleen maar wegkwijnen.

**Geplaatst**: 12-03-17 17:46

Re: Nu al soms denken wat als mijn hond op raakt?

Geplaatst: 12-03-17 17:46

ik heb met mijn maltesertje vorige maand de beslissing moten nemen. eind april 206 kreeg ze een misterieuze ziekte en bleef achteruitgaan. 2 maanden later kwam eindelijk cuching uit de testen. echter mankeerder haar lever ook wat maar ze vonden niet wat. de cuching kwam onder controle, maar haar lever bleef groeien. ze had hier eerst geen pijn van. begin januari merkte ik dat ze pijn begon te rijgen. half januari de beslissing moeten nemen

Ik had nog ene border collie van toen 7 maanden. ik zei geen hond te willen voor ze 1.5 jaar was. echter at ze niet meer en treurde heel de dag. bij hondenmaatjes in de buurt bloeide ze weer open. een week later zat mijn nieuwe border collie thuis. voor ons te vroeg, maar ik zag min meisje weer helemaal opleven.

**Geplaatst**: 12-03-17 17:48

Geplaatst: 12-03-17 17:48

Ik maak me ook al vreselijke zorgen over'wat als hij er straks niet meer is"
hij is nu 12 en de oudste van de 4.
Hij is echt mijn hond,mijn eerste hond,waar ik 17 jaar op heb moeten wachten(ex man wilde niet).
volgens mij wordt ik gek als het zover is.

**Geplaatst**: 12-03-17 17:49

Geplaatst: 12-03-17 17:49

Ik begrijp je volkomen!
Mijn 1e hondje werd verlamd op 6 jaar. De operatie die volgde was er eentje van erop of eronder. Gelukkig heeft hij het gehaald. Met zijn 10 jaar en 4 maanden loopt hij nog steeds rond, al is het erg kwakkelachtig. Tussen die operatie op 6 jaar en nu zijn er nog vaak momenten geweest waarbij we dachten dat hij het niet zou halen. Steeds hoopte ik dat hij de leeftijd van 10 jaar zou mogen behalen. We hebben toen ook een feestje gegeven. Sinds lijkt het dat ik er vrede mee heb dat ik hem moet laten gaan. Ik bereid me gevoelsmatig ten slotte al meer dan 4 jaar voor. Al gaat het moment zelf hel zijn voor me.
Wel is dat ik inmiddels een pup van 5 maanden heb. Die gaat het verdriet niet wegnemen op dat moment maar het huis zal niet leeg zijn ...

Waar ik het onnoemelijk moeilijk mee heb, is dat ik een pony op 5jarige leeftijd heb moeten laten inslapen. Een van mijn moeilijkste beslissingen ooit. Haar had ik minstens nog 20 jaar bij me moeten hebben. Dàt krijg ik niet verwerkt.

Het hoort bij dieren houden, jij hoort ze te overleven maar het verdriet is immens. Echter zonder dit verdriet bestaat ook niet het geluk ze te houden ....

**Geplaatst**: 12-03-17 18:03

Geplaatst: 12-03-17 18:03

Hier een hond waar een jaar geleden een neustumor is ontdekt. We hebben geen punctie genomen omdat er toch niks aan gedaan kan worden. Levensverwachting? Geen flauw idee. Ze is nu 7,5 en ik hoop dat we haar nog jaren hebben. Maar ben bang dat we bljj mogen zijn als ze in augustus 8 jaar wordt.

Ik ben echter nu al bezig met het zoeken naar fokkers. Deze volgen via hun website en facebook en waarschijnlijk dat we ons toch al op wachtlijsten gaan zetten zodat we tegen die tijd ook relatief snel een pup kunnen krijgen en niet achteraan op de lijst staan. Wij hebben namelijk best een voorkeur en ik zou balen als we moeten wachten en we net mis grijpen en dan weer maanden moeten wachten.

Omdat ik graag bezig ben met behendigheid en andere cursussen hebben we drie jaar geleden besloten om er een hond bij te nemen. Zo heb je eentje welke qua leeftijd nog even mee kan terwijl de oudere met pensioen is.

Zie ik ertegenop, ja zeker. Ik hoop dat het op dat moment heel duidelijk is dat het klaar is. Dat we niet in een twijfelfase gaan komen, maar vooral hoop ik dat we het echt zien als het klaar is en dat ze niet onnodig hoeft pijn te lijden. Maar ik denk ook dat er dan een last weg valt. Nu blijf je altijd goed opletten, krijgt ze goed lucht, heeft ze niet teveel last van haar rug, waarom loopt ze traag, mmm waarom spuugt ze ineens zoveel, jep we moeten de oren weer druppelen. Al met al je bent elke dag aan het zorgen. Ze doet het nog goed, hier en daar wat kleine dingen maar een gezonde hond is zoveel relaxter.

**Geplaatst**: 12-03-17 18:08

Geplaatst: 12-03-17 18:08

Ik begrijp het. 2 weken geleden mijn jack russel van bijna 16 in laten slapen. Hij was echt op.
En toch zit ik nog steeds met de gedachten: misschien had die nog wel 2 jaar meegegaan.
Hij kon moeilijk lopen, atrose. Hij had de laatste 3 maanden poeder en liep er veel beter op.Sprong weer, liep weer hard.
Tot die 2 weken geleden niet uit de mand kwam. Da gebeld voor een spuitje. Toen de Da kwam stapte hij net uit de mand, voor de eerste keer die dag. Ik kreeg hoop en zei: het hoeft nog niet. Maar de da zei: jawel hij is echt op.