Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-01-17 01:44

Eerst zelf aanbellen, of toch meteen 144?

Geplaatst door de TopicStarter : 03-01-17 01:44

Naar aanleiding van een ander topic hier op BB vroeg ik mij het volgende af:
Waarom wordt zo vaak geadviseerd om meteen 144 te bellen bij een verdenking van verwaarlozing? Waarom niet eerst even zelf bij de eigenaar aanbellen, en simpelweg vragen waarom de beestjes er zo uit zien als ze er uit zien? Wellicht is er wel een goede verklaring, of kan de eigenaar je hulp wel gebruiken!

Vaak wordt angst voor aggressie van de eigenaar als reden gegeven om niet zelf op iemand af te stappen. Maar sinds wanneer bestaat de hele wereld uit gevaarlijke, aggressieve mensen die er meteen op los slaan? Heb ik dan zo'n beschut leven geleid dat dit me nog nooit is overkomen?

Met de meeste mensen kun je normaal praten, en met die paar waarbij dat niet lukt kun je over het algemeen op tijd weglopen voordat het uit de hand loopt. Waarom dan toch meteen de dierenbescherming/politie erbij?

Bovendien hoeft zo'n gesprek niet super aanvallend over te komen. Met wat simpele technieken (stel open vragen, wees geïnteresseerd in plaats van je mening klaar te hebben, ga van het beste uit) kom je een heel eind. Er zijn maar heel weinig mensen die zullen beginnen te slaan als je aanbelt en zegt: 'goh, ik zag uw beestje daar zitten, en ik vind hem super knap/lief, maar hij leek mij wat mager. Hoe oud is hij eigenlijk?'.

Als het om mijn eigen dieren ging, zou ik me ontzettend gekwetst voelen als uit het niks de dierenbescherming op de stoep stond. En daarin ben ik denk ik niet de enige. Ik heb altijd geleerd: 'behandel een ander zoals je zelf behandeld wilt worden'. Waarom gaat dit voor deze situaties niet op?

Ik ben benieuwd naar hoe jullie hier tegenaan kijken!

**Geplaatst**: 03-01-17 02:19

Geplaatst: 03-01-17 02:19

Grappig dat je schrijft dat je niet gelijk je mening klaar moet hebben, maar wel het gesprek opent met "ik vind hem wat mager"

Daarmee jaag je de helft van de mensen waarschijnlijk al gelijk op de kast

Aanbellen vind ik sowieso niks.
Het is wat anders als je de mensen aanspreekt als ze buiten bezig zijn of je hen toevallig tegenkomt in het dorp.
Een vreemde aan de deur die jou even de les komt lezen, wordt over het algemeen niet zo gewaardeerd en zeker niet als het, zoals in de meeste gevallen hier, een jonge meid betreft.

Ik kan me best voorstellen dat men het over het algemeen bij onbekenden liever overlaat aan de daarvoor bestemde instanties om te gaan beoordelen wat er aan de hand is met de betreffende dieren en/of mensen.
Als "gewoon mens" kan je gemakkelijk wat op de mouw worden gespeld of worden geïntimideerd door de eigenaar, daar waar de inspecteurs wel door de smoezen heenkijken en ook de bevoegdheid hebben verdere stappen te ondernemen.

Je hulp aanbieden bij bekenden of die lieve oude buurvrouw verderop in de straat is natuurlijk een ander verhaal

**Geplaatst**: 03-01-17 03:30

Re: Eerst zelf aanbellen, of toch meteen 144?

Geplaatst: 03-01-17 03:30

Naar mijn mening verschilt het per situatie, en per persoon.
De TS in het topic waarop je doelt is een verlegen 12 jarige meid- die kan naar mijn mening ook beter niet bij vreemden aanbellen.

Aanbellen komt vaak over als 'verhaal halen', en valt vaak niet goed. Daarnaast is het voor veel mensen eng- en hoe breng je het goed? Dat is vaak moeilijk in to schatten. De agenten van 144 zijn getraind op het beoordelen van en omgaan met mensen in zulke situaties.

**Geplaatst**: 03-01-17 03:44

Geplaatst: 03-01-17 03:44

Ik ben het eens met bovenstaande reacties. Ik zou dan nog eerder gaan voor een mail of een berichtje of iets dergelijks. Daarnaast denk ik ook dat als de mensen waar het om gaat het verkeerd oppakken, het helemaal een drama wordt als ze van 144 op de stoep gaan. En 144 is er niet alleen om boos te worden en de dieren worden echt niet per direct mee genomen. Tevens zijn die mensen er voor opgeleid om mensen aan te spreken (ze staan echt niet met een compleet ME team op de stoep) en hebben ze verstand van dieren. Soms is het voor de eigenaar ook moeilijk in te schatten hoe de dieren er aan toe zijn, omdat ze de veranderingen nou eenmaal niet zo goed zien als iemand die af en toe de dieren ziet. Natuurlijk heb je mensen die de boel echt opzettelijk verpesten, maar echt niet iedereen doet dat. Soms hebben mensen een duwtje in de rug nodig zodat ze inzien dat het op deze manier niet goed komt en alles daartussen in. Ik vind dan ook dat de ts van het topic heel goed en zeer doordacht heeft gehandeld. Ze heeft hulp van haar moeder ingeschakeld en hulp gevraagd aan bokt. Uiteindelijk kreeg het verhaal een wending en kwam de dochter van de eigenaar op de proppen, welke ook zeer respectvol en geweldig heeft gereageerd!

Edit: Ik vind er overigens ook onrespectvol als een kind een volwassene gaat aanspreken op zijn gedrag en daarnaast zijn er genoeg volwassenen die het ook niet accepteren en ook echt niet naar gaan luisteren.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-01-17 10:36

Re: Eerst zelf aanbellen, of toch meteen 144?

Geplaatst door de TopicStarter : 03-01-17 10:36

Maar hoe zouden jullie het dan ervaren als de dierenbescherming plotseling op de stoep stond?

**Geplaatst**: 03-01-17 10:45

Geplaatst: 03-01-17 10:45

Sofy schreef:
Maar hoe zouden jullie het dan ervaren als de dierenbescherming plotseling op de stoep stond?

Ik zou ze binnen laten en gesprek aan gaan. Laten weten dat ik geen kannibaal of moordenaar ben en dat de klager gerust langs mag komen.

Maar ik heb dan ook niets te verbergen

**Geplaatst**: 03-01-17 10:53

Re: Eerst zelf aanbellen, of toch meteen 144?

Geplaatst: 03-01-17 10:53

Persoonlijk zou ik denken 'Melding over mijn beestjes? Hoezo dat dan? Kom mee, kijken, zien jullie dat dat echt wel goed zit. Koffie? Laten we even praten!'

Maar zoals hierboven, ik weet dat ze níets tekort komen, en ik weet dat die mensen van 144 er persoonlijk niets aan kunnen doen en hun werk/hun best doen.

**Geplaatst**: 03-01-17 10:57

Geplaatst: 03-01-17 10:57

Sofy schreef:
Maar hoe zouden jullie het dan ervaren als de dierenbescherming plotseling op de stoep stond?

De dierenbescherming/144 hebben 3 serieuze meldingen nodig ( naar wat ik vernomen heb) alvorens ze over gaan tot actie.

Ik heb jaren geleden eens melding gemaakt bij DB op verdenking van een oudere shet merrie met droes achtige verschijnselen. Hek grenzend aan de openbare weg. Dagelijks hordes meisjes die kwamen 'kriebelen' Woonhuis van de eigenaren op ruim 3 km. Eigenaren ( leken met een pony) zagen het probleem niet zo in droes, terwijl onze pensionstal alle maatregel trof. DB heeft toen met de eigenaresse gesproken, maar kwam tot de conclusie dat wanneer de pony eten en water had het al snel goed was. Niet echt waar wij op doelde. Uiteindelijk is de pony wel onderzocht door een da en bleek een virus onder de leden te hebben waarbij behandeling toch noodzakelijk bleek.

Gelukkig geen droes, maar melding was niet voor niets.

Ik vind het over het algemeen toch een beetje op de rand van ' bemoei je met je eigen zaken' door als individu op visitatie te gaan bij onbekende en verhaal te gaan halen.

**Geplaatst**: 03-01-17 11:00

Re: Eerst zelf aanbellen, of toch meteen 144?

Geplaatst: 03-01-17 11:00

Ik kan me wel voorstellen dat het in bepaalde gevallen beter is om 144 te bellen.

Wanneer je iemand aanspreekt op het houden van zijn dieren dan is dat een vrij gevoelig onderwerp dat soms heftige reacties op kan wekken. En daar moet je tegen bestand zijn als melder. En lang niet iedereen is dat.

**Geplaatst**: 03-01-17 11:01

Geplaatst: 03-01-17 11:01

Sofy schreef:
Maar hoe zouden jullie het dan ervaren als de dierenbescherming plotseling op de stoep stond?

Ik zou denk ik alleen maar blij zijn, ze doen blijkbaar hun werk als ze een melding krijgen, en blijkbaar zijn er mensen die het beste met dieren voor hebben en 144 bellen als ZIJ denken dat dat nodig is.
Dat kan ik alleen maar aanmoedingen eigenlijk. En inderdaad, bakje koffie en een rondje over stal. Niks te verbergen bij mij

**Geplaatst**: 03-01-17 11:09

Geplaatst: 03-01-17 11:09

Citaat:
De dierenbescherming/144 hebben 3 serieuze meldingen nodig ( naar wat ik vernomen heb) alvorens ze over gaan tot actie.

Ik ben benieuwd hoe je aan deze wijsheid komt. De enige keer dat ik een melding heb gedaan is hier gelijk werk van gemaakt. Daarna heb ik ben ik nog netjes gebeld met een soort verslagje over de hele situatie en hoe die aangepakt is.
Geen onwaarheden de wereld in helpen.

Verder zou ik hetzelfde doen als degene boven mij. Gewoon alles laten zien en waarschijnlijk ook bedanken voor het werk dat ze doen.

Laatst bijgewerkt door Kaplaars op 03-01-17 11:10, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 03-01-17 11:10

Geplaatst: 03-01-17 11:10

TS, als jij zo bij mij zou aanbellen, krijg je de deur in je gezicht. Als iemand zich zorgen maakt over een dier, mogen ze 144 bellen. Ik wil best een gesprek aangaan met een volwassene van de juiste instantie en met verstand van dierenwelzijn. Wil ze alles laten zien, niks te verbergen. Maar jou gaat het geen fluit aan wat ik met mijn dieren doe.

**Geplaatst**: 03-01-17 11:10

Geplaatst: 03-01-17 11:10

Hier ooit eens aangebeld bij mensen...
Gingen boodschappen doen en zag op de heenweg een paard helemaal plat liggen. Nu doen ze dat wel vaker natuurlijk maar toch een raar gevoel over.
Uur of 2/3 later lag het dier echter nog steeds zo toen we op de terugweg erlangs kwamen rijden.
We zijn naar de boerderij gegaan waarbij we begroet werden door flink geblaf van de hond des huizes. Op t eerste gezicht was er niemand thuis en daarom zelf naar de wei gelopen om te kijken of alles goed ging.
Paard lag nog helemaal plat en reageerde amper dus naar het huis gelopen en aangebeld. Daar zat een wat ouder echtpaar gewoon in de woonkamer en deed de vrouw uiteindelijk een keer open.
Heb haar doorgegeven of ze wist dat een van de paarden al even lag en niet goed was (gewoon vriendelijk en met bedoeling mn Hulp aan te bieden omdat ik mij kan voorstellen dat oudere mensen een paard niet 123 omhoog krijgen) wat ik als reactie kreeg ? Een behoorlijk kattige ja dat weet ik en de deur in mn neus dicht.

Dus nee... je hoeft niet aangevallen te worden natuurlijk.. maar met dit soort reacties kan je net zo goed niks.

Ik heb uiteindelijk 144 gebeld en die hebben nav mn verhaal me zelfs doorverbonden met de politie zelf.
Die hebben daar even een bezoekje gebracht

Paard bleek al snachts omgevallen te zijn en niet meer overeind te kunnen. Is dus ook op last van de politie ingeslapen.

Als dieren er slecht uitzien is dat voor de eigenaar zelf natuurlijk ook makkelijk te zien. Je kan wel bij iemand aan gaan bellen maar ik gok dat ze allemaal het verhaal hebben dat ze er iets aan doen en dat het niet door hun komt. Terecht of onterecht. Wat moet je dan ? Het zomaar geloven ?
De dierenpolitie is er niet voor niks. Zij kunnen onderzoeken of je daadwerkelijk met die dieren bezig bent en of ze onder toezicht van een da staan bijv.
Ik bel liever een keer voor niks als dat er dieren in een situatie blijven wat niet goed is.
En dan eerder via de dierenpolitie dan dat je het zelf doet.
Mensen staan tegenwoordig niet meer open voor de mening/vragen van een ander

**Geplaatst**: 03-01-17 11:13

Geplaatst: 03-01-17 11:13

Monster_tos schreef:
Sofy schreef:
Maar hoe zouden jullie het dan ervaren als de dierenbescherming plotseling op de stoep stond?

Ik zou denk ik alleen maar blij zijn, ze doen blijkbaar hun werk als ze een melding krijgen, en blijkbaar zijn er mensen die het beste met dieren voor hebben en 144 bellen als ZIJ denken dat dat nodig is.
Dat kan ik alleen maar aanmoedingen eigenlijk. En inderdaad, bakje koffie en een rondje over stal. Niks te verbergen bij mij

Precies dit.

Nu heb ik een tijdje geleden een hond van straat geplukt en naar de dierenarts gebracht. Dat beest zág eruit, niet gewoon. Ik belde dat ik zou langskomen en zei: "Ik heb hier een hond gevonden: veel te lange nagels, lelijke plek op zijn kop en wat eruit ziet als een verbrand oor". Zij wist meteen dat het om de hond van haar buren ging (die er jammer genoeg nog een hebben), waar ze bij haar nooit mee op visite kwamen, en ze wist ook zeker dat ze naar geen andere DA gingen met hun honden. Ik heb haar toen gevraagd of het nut zou hebben dat ik de hond mee naar huis nam (want was niet gechipt dus ik kon zogezegd niet weten van wie die was) en de DB zou bellen. DA antwoordde zelf meteen dat dat niet zou uithalen, want zolang het beest eten en drinken krijgt, kan de DB (hier in België) niets doen. Zelfs als een dier hier in een meter stront staat, maar wel eten en drinken krijgt, doen ze daar niets aan. Dus dat beestje is helaas weer naar huis gemoeten. Soms denk ik dat ik hem beter naar het asiel had gedaan, zo te horen aan de DA haar verhaal, had het daar beter af geweest, wachtend op een nieuwe thuis.

Edit, en daarom vind ik het zo jammer dat hier in België nog steeds geen dierenpolitie bestaat.

**Geplaatst**: 03-01-17 11:14

Geplaatst: 03-01-17 11:14

Mensen die goed voor hun dieren zorgen en toch de DB op bezoek krijgen zullen dit over het algemeen helemaal niet erg vinden. Wel zou ik het vervelend vinden indien ik elke week een 12 jarige aan de deur had met de vraag of het wel goed met mijn paarden ging, dan zou ik redelijk kriegelig worden.

**Geplaatst**: 03-01-17 11:25

Re: Eerst zelf aanbellen, of toch meteen 144?

Geplaatst: 03-01-17 11:25

Waarom zelf erheen gaan en aanbellen? daar is de DB en 144 toch voor.Die hebben meer bevoegdheden dan jij en ik,zij weten precies hoe ze de mensen moeten aanspreken enz.
Het is geen verraad van mensen,het is hulp bieden aan een dier.

**Geplaatst**: 03-01-17 11:35

Geplaatst: 03-01-17 11:35

Kaplaars schreef:
Citaat:
De dierenbescherming/144 hebben 3 serieuze meldingen nodig ( naar wat ik vernomen heb) alvorens ze over gaan tot actie.

Ik ben benieuwd hoe je aan deze wijsheid komt. De enige keer dat ik een melding heb gedaan is hier gelijk werk van gemaakt. Daarna heb ik ben ik nog netjes gebeld met een soort verslagje over de hele situatie en hoe die aangepakt is.
Geen onwaarheden de wereld in helpen.

Verder zou ik hetzelfde doen als degene boven mij. Gewoon alles laten zien en waarschijnlijk ook bedanken voor het werk dat ze doen.

Laten we vriendelijk blijven

Die wijsheid, zoals jij dat zo mooi beschrijft is een verhaal uit 1e hand en is mij verteld door een medewerker van de DB.

De desbetreffende DB krijgt dagelijks diverse meldingen, van accuut/zorgwekkend tot gevallen waarin men suggereert dat er mishandeling plaats vindt of een dier van zorg wordt onthouden.

Acute en zeer zorgwekkende gevallen wordt direct op gereageerd, maar hij gaf ook situaties aan waarbij eerst geservailleerd wordt en bij meerdere meldingen pas over wordt gegaan tot actie.

Laatst bijgewerkt door linda_arnold op 03-01-17 11:37, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 03-01-17 11:36

Re: Eerst zelf aanbellen, of toch meteen 144?

Geplaatst: 03-01-17 11:36

Hier zei de DB dat ze bij élke melding verplicht waren om te gaan kijken.

**Geplaatst**: 03-01-17 11:36

Geplaatst: 03-01-17 11:36

Hier gaat dat niet gebeuren, hier staat gelijk de politie op de stoep. Een dierenpolitie bestaat hier niet.

Maar ik denk dat ik eerst behoorlijk pist off zou zijn, maar wanneer iemand zich echt zorgen zou maken om de dieren, dat ook snel weg zou ebben. Je hebt dan toch hetzelfde uitgangspunt, namelijk het beste voor de dieren. En het is niet zo dat je je huis uit gesleurd worden en ze direct een vrachtwagen laten komen om de dieren op te halen. Er wordt gesproken en gekeken. Andersom zou ik ook bellen, maar dan op een manier van goh, het lijkt er op dat het steeds slechter gaat met de dieren die daar en daar staat. Ik zie het niet zitten om zelf aan te bellen/weet niet waar de eigenaar woont, maar misschien is er iets mis. Zouden jullie misschien eens gaan kijken?
Je telefoontje hoeft niet gelijk te betekenen dat je iemand gelijk beschuldigd natuurlijk

**Geplaatst**: 03-01-17 11:37

Geplaatst: 03-01-17 11:37

Sofy schreef:
Maar hoe zouden jullie het dan ervaren als de dierenbescherming plotseling op de stoep stond?

Die zou ik een kop thee aanbieden.
Een brutaal nest aan mijn deur zou ik wegsturen :')

Niet dat de dierenbescherming iets doet zolang de dieren water en voer hebben. Dan morgen ze diep in de poep staan en nooit uit de stal komen, dat geeft allemaal niet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-01-17 11:41

Geplaatst door de TopicStarter : 03-01-17 11:41

Hmmm, blijkbaar sta ik er dan toch echt anders in dan gemiddeld. Ik heb twee keer de dierenbescherming aan de deur gehad voor mijn konijn. Die zat in een hok aan de voordeur, met water en voedsel, en was dus voor iedereen zichtbaar. Twee keer had de dierenbescherming ook niet echt een idee waar ze eigenlijk voor kwamen, de tweede keer werd ook gezegd dat ik mijn konijn misschien beter in de achtertuin kon zetten zodat de melder het dier niet meer kon zien zodat zij geen meldingen meer zouden krijgen. Ik heb me er altijd rot onder gevoeld dat er blijkbaar iemand in onze buurt was die echt vond dat wij slecht voor ons konijn zorgden, maar dat ik geen idee had wie dat was. Even persoonlijk aanspreken was in mijn geval absoluut meer gewenst geweest dan meteen de instanties op me af sturen, ik heb me daar flink gekwetst door gevoeld.
Vandaar dat ik toch eerst zou proberen iemand zelf aan te spreken.

**Geplaatst**: 03-01-17 11:47

Geplaatst: 03-01-17 11:47

gohya schreef:
Hier zei de DB dat ze bij élke melding verplicht waren om te gaan kijken.

Dat inderdaad, maar er werd in het geval van deze DB in sommige gevallen enkel 'gekeken' en 'beoordeeld' op afstand.

Een kennis van mij kreeg op basis van een melding de waarschuwing geen eenden zonder zwemwater in een kippenhok te mogen houden en geen visfuik in een wastrommel.

DB kon de situatie vanaf de weg niet beoordelen is met eigen ogen komen beoordelen dat de wastrommel voor het uiteinde van de tuinslang in de sloot hing en er in het kippenhok 2 witte kippen en een haan zaten. De meldingen over deze situatie kwamen het gehele jaar door van 1 en dezelfde persoon.

Zo kwam het verhaal aan het licht dat er op niet acute gevallen niet altijd direct contact met de eigenaar wordt opgenomen.

Laatst bijgewerkt door linda_arnold op 03-01-17 11:53, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 03-01-17 11:49

Re: Eerst zelf aanbellen, of toch meteen 144?

Geplaatst: 03-01-17 11:49

Zo zie je maar weer dat er toch wel veel mensen op een hele diverse manier in staan. Daarom denk ik ook dat het verstandig is om dit soort meldingen/bezoeken aan professionals over te laten.

**Geplaatst**: 03-01-17 11:54

Geplaatst: 03-01-17 11:54

Ik ben altijd blij dat ik in een dorp woon waar mensen nog kunnen praten, schijnt bijzonder te zijn als ik zo op bokt wat lees

Ieder jaar zijn er wel een keer mensen ongerust als ze de paardjes in de sneeuw buiten zien lopen of als het erg hard regent en in de tijd dat er een 30+ pony liep, kreeg ik ook wel eens vragen.
Vaak van mensen die niet veel van paarden weten, we zitten hier aan een leuke wandelroute net aan de rand van het dorp.
Gelukkig spreken de mensen ons gewoon aan! Dan nemen we namelijk uitgebreid de tijd om uit te leggen dat als er een paar cm dikke laag sneeuw op de rug van de mini's ligt, deze laag er ligt omdat hun vacht zo goed isoleert dat de sneeuw niet smelt. En dat ze gewoon hun schuilstal in kunnen als ze dat willen en ik ze juist niet in de stal opsluit omdat ze dan oververhit raken met hun dikke wintervacht.
Ook in de regen zijn ze niet zielig, ze kunnen ook zelf kiezen om droog te staan in de schuilstallen. Je weet wel, die dingen die verderop in de wei staan met knie hoog schoon stro erin. Oh ja die hadden ze vaak nog niet zien staan.
Mensen blij, ze hebben hun zorgen kunnen uiten en zijn gerust gesteld. Meteen een goed moment om uit te leggen dat brood en appeltjes voeren wel leuk is maar niet gezond voor de paardjes.

Vorig jaar 1x (stadse) mensen gehad die weg liepen met de woorden dat ze NU nog niet de dierenbescherming gingen bellen maar dat ze regelmatig zouden komen controleren. Want ze vonden dat de mini's toch een deken op moesten met regen. Want dat hadden grote paarden bij de manege ook :roll:

Tegen zoveel domheid kan je niet op dus gezegd dat ze dan maar moesten gaan klagen bij de dierenbescherming of de DA tegenover ons

Die zou ik dan wel op het erf toelaten, deze mensen zelf heb ik verzocht niet meer (ongevraagd!) op het erf te komen.

Ook wel eens een groep wandelaars aan de deur gehad, liep er een pasgeboren veulentje aan de verkeerde kant van het hek. Net in de 5 minuten dat ik de stal aan het mesten was. Mensen direct bedankt en het veulen weer op de juiste wei bij moeders gezet

Overigens heb ik zelf ook wel eens geholpen bij een oudere man die slecht ter been was en in de winter zijn 2 pony's niet meer naar buiten durfde te doen. Hij wilde wel maar durfde het met gladheid niet aan en daarna werden ze te sterk voor hem. Het viel me op dat ik ze soms dagen niet buiten zag en toen maar eens langs geweest of hij misschien hulp nodig had. Gewoon gezegd dat ik zijn pony's al een tijd niet had zien lopen en gevraagd of alles goed ging of dat hij wat hulp kon gebruiken.
Eerst een tijd 2x per dag heen geweest om ze buiten en binnen te zetten, daarna geholpen met het erf zo af te zetten met schrikdraad dat hij zelf in de ochtend alleen nog maar de staldeur open hoefde te zetten en 's middags brokjes in de bak hoefde te doen en de deur weer dicht. Iedereen blij.
Beter dan de dierenbescherming bellen, daar heb ik nog weinig positiefs van gezien eerlijk gezegd. Waarschijnlijk hadden ze die arme man z'n pony's afgepakt terwijl die beestjes met een klein beetje hulp prima daar konden blijven.

Maar hey, dat is weer iets waar mensen tegenwoordig niet meer aan doen. Zelf helpen of minimaal hulp aanbieden ipv via internet klagen. Je zou zomaar eens tegen iemand gaan praten, pffff.

**Geplaatst**: 03-01-17 11:57

Re: Eerst zelf aanbellen, of toch meteen 144?

Geplaatst: 03-01-17 11:57

Hier is al zo vaak de DB geweest omdat ik vaak een verwaarloosd mager paardje erbij heb staan.
Die man vond het zelf geen eens leuk en zei: sorry dat ik al een paar keer ben geweest,maar we zijn dit verplicht.We weten nu wel dat er niks aan de hand is,je opvangt verwaarloosde paarden op.
Ik vind het niet erg als ze komen,ik heb n.l. niks te verbergen.