Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-06-16 23:09

Kwestie van wennen?

Geplaatst door de TopicStarter : 27-06-16 23:09

Hoi.
Sinds vorige week hebben mijn vriend en ik een hond geadopteerd.
En super lieve 2 jarige reu (bijna 3) met veel potentie en energie.
Mijn vriend en ik wonen niet samen, maar mijn vriend heeft een eigen appartement waar ik 5 van de 7 dagen in de week 'woon'. We zijn veel samen.

We hebben nu bijna 10 maanden een relatie en hebben elkaar echt gevonden.
Vanaf het begin hebben we al naar elkaar uitgesproken dat we beide een grote wens hebben om een hond te hebben en het liefst meerdere. Daarnaast heb ik een paard, waar mijn vriend ook dol op is. Paardlief staat nu mooi in de opfok te groeien dus daar hebben we niet heel veel omkijken naar.

Natuurlijk hebben wij beide ervaring met honden in huis, en hebben we goed nagedacht over de behoeften van een hond en wat dit allemaal voor ons zou veranderen. Nu merken we dat het ons in de praktijk echt enorm tegenvalt. Mijn vriend kampt al langere tijd met vermoeidheidsklachten die de laatste weken weg waren door het uitvoeren van een door mij opgesteld schema. Helaas is hij door de komst van de hond, weer helemaal terug bij af. Hij is uitgeblust en moe. En ik kan ook niet zeggen dat het me energie geeft. Het is niet alleen het vroege opstaan, het is dat EN het constant moeten corrigeren, de constante aandacht die de hond vraagt, het steeds leven naar zijn ritme en zijn wandelingen en etenstijden etc. We hebben aan elkaar toegegeven dat we er beide niet echt gelukkig van worden. Ik ben een aantal dagen in de week bij mijn moeder thuis, en merk dat ik zo blij ben dat ik weg ben van de hond en dat ik me schuldig voel naar mijn vriend dat hij er wel mee zit terwijl hij al zo moe is.

Ik twijfel heel erg.
Hebben we ons gewoon vies verkeken op de praktijk? Juist wij, die zoveel van dieren weten en er helemaal gek op zijn?
Of is het gewoon een kwestie van wennen aan het ritme van de hond? en hoelang duurt dat dan?

Ik merk dat ik het gewoon lastig vind dat hij non stop aanwezig is. Als mijn paard niet luistert, zeg ik 'dikke doei, morgen weer een dag' en geeft hem zijn eten en laat hem lekker mokken in zijn weide. De hond is er altijd. Nonstop. Vrije dag of niet, je moet eruit, je moet corrigeren. Dit wisten we natuurlijk van tevoren,maar de praktijk is zo anders voor ons. Het valt me zwaar, en ik wil het beste voor de hond, maar ook zeker voor ons.

Heeft iemand hier ervaring mee? Hoelang duurt de gewenningsperiode aan een hond?
Heeft iemand tips hoe we toch genoeg aandacht voor onszelf kunnen houden (dit doen we al heel bewust, maar je bent altijd met aan scheef oog bij de hond)

**Geplaatst**: 27-06-16 23:23

Re: Kwestie van wennen?

Geplaatst: 27-06-16 23:23

Wat voor hond hebben jullie? Onze honden zijn beide heel lief en rustig. Eentje is iets drukker en moet af en toe eventjes gecorrigeerd worden. Maar het voordurende corrigeren waar jij het over hebt ken ik totaal niet. Bij ons hebben de honden zich aan ons schema aangepast, scheelt wel dat ze bij ons naar buiten kunnen. Als we een keertje wandelen overslaan maakt het dus ook niet uit.
Kan het zijn dat de hond voor jullie te energiek is? Misschien kunnen jullie betere een rustigere (oudere, dan hoef je waarschijnlijk minder te corrigeren) hond nemen.

**Geplaatst**: 27-06-16 23:33

Re: Kwestie van wennen?

Geplaatst: 27-06-16 23:33

Krijgt de hond genoeg beweging? En is de hond al helemaal gewend?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-06-16 23:37

Geplaatst door de TopicStarter : 27-06-16 23:37

Belle2000 schreef:
Wat voor hond hebben jullie? Onze honden zijn beide heel lief en rustig. Eentje is iets drukker en moet af en toe eventjes gecorrigeerd worden. Maar het voordurende corrigeren waar jij het over hebt ken ik totaal niet. Bij ons hebben de honden zich aan ons schema aangepast, scheelt wel dat ze bij ons naar buiten kunnen. Als we een keertje wandelen overslaan maakt het dus ook niet uit.
Kan het zijn dat de hond voor jullie te energiek is? Misschien kunnen jullie betere een rustigere (oudere, dan hoef je waarschijnlijk minder te corrigeren) hond nemen.

Het is een grote herder reu, en hij is erg rustig voor zijn leeftijd en heeft zeker niet teveel energie voor ons. We lopen 4 of 5 keer per dag met hem, varierent van 10 minuten tot 2,5 uur. Hij raakt zijn energie snel kwijt want heeft niet echt veel conditie.
Hij is 2, bijna 3 en heeft alleen zijn puppycursus gedaan. Die commando's zijn aardig weggezakt en dat geeft niet.
Het probleem is dat wij met onze omgeving zitten, de buren. De hond kan niet wild door het huis rennen, achter zijn staart aan vangen waardoor hij pannen en weet ik veel wat omstoot, en hij kan niet tot savonds laat op zijn botje kauwen omdat dat geluid door het hele gebouw doordreunt zo ongeveer. Hij is echt heel lief hoor, en we mogen onze handjes dichtknijpen dat hij zich zo keurig gedraagt snachts maar ook bij onbekende geluiden reageert hij niet op. hij blaft alleen als wij het commando geven. dat is echt geweldig. Hij is ook echt wel moe na het wandelen en misschien wandelen we wel teveel, en misschien voelen we ons wel te schuldig naar hem toe dat wij geen grote achtertuin hebben (hij kan overigens wel op ons grote balkon) en leven wij teveel naar hem toe terwijl hij ook naar ons toe kan leven. Zoals jij ook aangeeft. Maar omdat wij niet echt een ritme hebben in het leven, en dit ook heel prettig vinden, is die structuur van de hond nu onze enige must en houvast.

We leven nu een beetje naar de laatste ronde van de dag toe, dan hebben we het weer overleeft. Is dat normaal als je je eerste eigen hond, samen hebt? Ik bedoel, ik ben het vanuit mijn jeugd anders gewend, maar daar zorgden we met het hele gezin voor de hond en liepen we dus om en om met de hond. Nu zijn we met zijn tweetjes. Ik ben zo bang dat de gezondheid van mijn vriend niet ten goede komt.

**Geplaatst**: 27-06-16 23:46

Geplaatst: 27-06-16 23:46

Ik snap niet zo goed wat je dan precies verwacht had toen je de hond nam. Dat snap je toch, dat je je dan aan moet passen, dat een hond meerdere keren per dag uit moet en dat hij er altijd is?

Nee, ik heb nooit hoeven wennen aan de aanwezigheid van een hond. Maar wat viel ik in een diep donker gat toen onze hond overleed. De eerste dagen stond ik vaak met mijn jas en schoenen aan bij de deur, om me daar te realiseren dat er geen hond was om uit te laten.
Laatste wandeling voor het slapen werd vervangen door doelloos in je eentje in de tuin zitten om toch een frisse neus te halen.

Ja, soms is het wel onhandig, maar bij alles wat wij plannen denken we eerst aan de hond, restaurants worden geselecteerd op hondvriendelijkheid etc.

Ik kan je dus niets zeggen over een gewenningstermijn, maar ik denk dat je je wel beter voor had kunnen en moeten bereiden, zeker omdat je uit je jeugd weet wat het hebben van een hond inhoud.

**Geplaatst**: 27-06-16 23:54

Geplaatst: 27-06-16 23:54

Les 1 van de cursus "plezier van je hond": jullie hoeven niet te wennen aan de hond zijn ritme en wandelingen en etenstijden. De hond moet wennen aan júllie ritme! Een hond moet een toevoeging zijn en mee kunnen gaan in jullie leven. Natuurlijk moet hij gewoon een paar keer per dag uit en minimaal één keer goed uitrazen, en moet hij voldoende eten. En zeker als een hond net bij jullie is kost het wat extra tijd omdat hij inderdaad behoefte heeft aan wat stabiliteit en je heel consequent moet zijn in wat je wel en niet wilt die eerste periode. Als je daar niet op zit te wachten dan houdt het gauw op.

Echter, als je je in wilt zetten om er een fijne huishond van te maken en daarvoor een periode wilt uittrekken waarin het echt even om de hond draait, dan gaan jullie zeker je rust met hem vinden. Ik sta nooit extra vroeg op om met de hond te lopen of hem te voeren. Alles tussen 07.00 en 13.00 is prima voor hem. Al komt hij als ik zo laat nog in bed lig te stinken wel even zijn neus in mijn oor duwen. Zelfde geldt voor 's avonds. Hij krijgt eten en gaat uit voor ik naar bed ga, tussen 22.00 en 01.30. Verder sleep ik hem overal mee naartoe, en kan hij overal logeren. Oftewel, de makkelijkste hond ever. Hij vindt ook echt alles goed en leuk en klaagt nooit, gaat nooit vervelend doen. Simpelweg omdat ik het altijd als de normaalste zaak van de wereld heb gezien dat hij zich aanpast.

En dat begint al in de basis. Alleen aandacht geven op jouw initiatief, alleen eten en naar buiten wanneer jij dat bedenkt. Verder negeer je hem en je stuurt hem zelfs weg als hij komt zeuren. Tenzij hij natuurlijk heel duidelijk aangeeft dat er gepiest of gepoept moet worden. Dat moet je dan weer belonen. Maar wel alleen de behoefte laten doen en dan weer naar binnen. Jij beslist het ritme, niet hondjelief. En nu klinkt het misschien wel zielig zo. Maar als een hond het vertrouwen heeft dat hij écht wel krijgt wat hij nodig heeft maar ook weet dat hij niet bepaalt wanneer dat is, kan het zo relaxed gaan. En dan heb je dus gewoon plezier van je hond en hij van jou

En kan je bovendien de lijntjes wat minder strak houden. Die van mij bedelt inmiddels om aandacht en kruipt dan op je schoot :Y)

Maar klaar is nog steeds klaar!

**Geplaatst**: 27-06-16 23:59

Geplaatst: 27-06-16 23:59

Onze hond heeft zich aan ons ritme aangepast en wij ons aan dat van haar.
Enige waar we rekening mee houden is als we weggaan ergens heen dat we op tijd terug zijn voor het uitlaten of iemand daarvoor regelen.
Wat doe je verder met de hond en wat denk je dat verwacht wordt?

Wij hebben wel een tuin maar die is echt niet heel groot ofzo. Alleen als wij daar zitten of als het lekker weer is loopt ze daar wat rond of ligt uitgebreid te slapen.
Uitlaten moeten we sowieso, of je nou wel of geen tuin hebt.

**Geplaatst**: 28-06-16 00:01

Geplaatst: 28-06-16 00:01

Ik vind het knap dat je dit durft toegeven maar een kant-en- klare oplossing zou ik evenmin weten.
Ik was 35 jaar toen ik eindelijk mijn eerste hondje had (heb ik nog steeds) en alhoewel ik geen enkele ervaring had, heeft het nooit moeite gekost. Het denken aan de hond en er continu, in alles wat je doet en plant, rekening mee houden ging vanzelf, vond ik ook geen enkele opgave. Het feit dat dit bij jullie wèl zo is, lijkt mij dan dat de keuze voor de hond niet de juiste was, alvast niet op dit moment.

Blij zijn dat je naar je mama kan, weg van de hond, klinkt gewoon niet oke. Ik rep me naar huis toe, naar mijn honden toe.

En, is een herdershond op een appartement waar hij continu stil moet zijn een goede keuze geweest??

**Geplaatst**: 28-06-16 00:03

Geplaatst: 28-06-16 00:03

Ts,

Eerlijk gezegd herken ik me een heel klein beetje in jouw verhaal. Niet zozeer in het feit dat het hebben van een hond "zwaar" is, maar meer in het feit dat je je leven echt aan moet passen.
Zelf heb ik ook geen tuin en een gehorig huis en dat is inderdaad wat me in het begin kilde. Komt de hond niets te kort? Horen de buren ons niet? Krijgt hij wel genoeg aandach etc. Ik moest dat echt loslaten en moet eerlijk zeggen dat ik door de vele zorgen het genieten de eerste paar weken een beetje ben vergeten.
Ik heb trouwens nooooit spijt van de hond gehad!!

Gelukkig is mijn vriend veel nuchterder. Het is maar een hond zegt hij. Dat betekent niet dat hij niet van onze pup houdt, maar hij laat me veel meer zien dat de hond zich prima aan kan passen aan ons en veel flexibeler is dan ik denk.
Ik maak me nu dus ook veel minder druk! De buren vinden de hond fantastisch, dus als hij een keer door het huis rent is het geen probleem. We hebben daar duidelijk met de buren over gesproken en dat heeft me veel rust gegeven. Ik schrik niet meer als hij stampt, blaft of huilt. Zodra ze er last van hebben, komen ze het melden

Maar aanpassen moet je je zeker, dat is nou eenmaal zo, maar de mate waarin is echt niet zo schokkend! Vind de post van Roos dan ook een goede. Mijn vriend heeft me geleerd het veel meer te bekijken zoals zij het doet en daar heeft de hond echt geen last van! Sterker nog, hij wordt er heeeel makkelijk van

Ps. En ik vind het ook wel eens lekker hoor, als ik een dagje weg ben en mijn vriend hond-verantwoordelijke is. Net zoals ik het wel eens lekker vind niet naar het paard te hoeven, alleen te zijn zonder vriend etc. Het moet alleen niet de overhand krijgen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-06-16 00:06

Geplaatst door de TopicStarter : 28-06-16 00:06

Goed om te lezen dat een hond eigenlijk net zo goed kan aanpassen aan jullie levens, en niet andersom.
Wat we nu doen is ttussen half 8 en 8 uur hond er uit voor een plasje. Hij is niet druk of opdringerig sochtends (geeft niet zozeer aan dat ie moet plassen) maar gaat wel direct zn ding doen als ie buiten is. Als we vrij zijn, gaan we daarna terug naar bed. Hond krijgt na ochtendrondje zijn eten. Dit eet ie half op en gaat weer lekker slapen. Wij ook, meestal tot 12:00 - 13:00 uur. dan is het tijd voor de middagronde. Die duurt langer omdat we wat energie eruit willen halen. Dan wachten we tot het 17:00 uur is voor zijn avond ronde. Die duurt ook wat langer. Zodat hij mooi kalm is voor de avond. Dan houden wij ons avondje, en dan voordat we naar bed gaan, meestal half 12 houden we aan.. Doen we het laatste rondje. waarin we wel minimaal 20 - 30 min lopen. soms langer. Dit vele wandelen doen we puur voor het doen van zijn behoefte en dat hij rustig in huis is. Hij is nooit druk geweest hoor, maar gewoon ter voorkoming van overlast. Ik weet gewoon niet goed wat een hond aankan. Hij moet er sochtends gewoon uit toch? Het kan toch niet zijn dat hij pas om 13:00 mag plassen terwijl zijn laatste plasje een dikke 13 uur geleden is?

Ons appartement is best groot, alles is gelijkvloers en de hond mag in principe overal komen. Hij kan rondjes hollen (overdag is dat prima) door de badkamer, slaapkamer, woonkamer, keuken, halen en balkon. Kan liggen waar hij wil en mag alleen niet in de slaapkamer als wij in bed liggen. Dit doet hij keurig en ligt vaak lekker op zijn matje achter de bank voor de deur naar het balkon die open staat. We hebben bewust gekozen voor een oudere hond, ipv een puppy omdat het noodzakelijk is dat een hond een aantal uurtjes alleen moet kunnen zijn in verband met werk en andere verplichtingen en het is geen doen voor ons om nu telkens met een pup op de arm naar de ingang van het gebouw te lopen om een plasje te doen en zindelijk te maken. Dat gaat niet, dus dat dachten we te ondervangen door een oudere hond te nemen die wel zindelijk is en zich goed kan gedragen.

**Geplaatst**: 28-06-16 00:18

Geplaatst: 28-06-16 00:18

Ik vang naast mijn eigen twee honden, puppy's/jonge honden op uit Roemenie. Mijn eigen honden zijn ontzettend makkelijk, hebben we van pup af aan en ze leven inderdaad prima in ons soms wisselende ritme.
Maar elke keer als er een nieuwe Roemeen is huis is, dan is het weer wennen. Hondjes zijn al wat ouder dan die van mezelf toen we ze kregen. Het is zoeken naar; wat kennen ze allemaal, welke comando's werken wel of niet, waar zijn ze van onder de indruk, wat vinden ze fijn/leuk.. Het is altijd weer even zoeken en dat geldt ook zeker voor een hond die al een leventje gehad heeft (zoals die van jullie), voor hem is waarschijnlijk ook alles anders en dat is wennen.

Hier thuis zijn we trouwens erg makkelijk met bijvoorbeeld gezeur om aandacht. Mijn reu komt erg om aandacht zeuren in de periodes dat we geen opvanghondje in huis hebben. Maar als hij uit is geweest, eten/drinken heeft en gespeeld heeft, dan gaat hij gewoon in de gang als het gezeur (lees; je constant blijven aanstaren en volgen) niet ophoudt. Want inderdaad, zo af en toe willen wij ook even lekker rustig op de bank zitten

.

Ik zou het eens kans geven, het klinkt als een makkelijke hond en als alle partijen straks precies weten waar ze aan toe zijn dan heb je er je beste vriend aan! Ik heb met die Roemeentjes ook wel eens gezegd dat ze per direct weg moesten omdat ik gillend gek werd (onzindelijk, ongehoorzaam want kennen de taal niet, lopen op tafel, katten opjagen, niet alleen kunnen zijn). Natuurlijk is er nooit 1 per direct weggegaan, allemaal bij ons gebleven tot ze geadopteerd werden en dan was het tranen met tuiten! De laatste pup was erg druk in huis, moest veel gecorrigeerd worden maar ooooh wat missen we haar zeg (was een herderkruising).
Succes ermee en als je het echt graag wil dan komt het absoluut goed!

**Geplaatst**: 28-06-16 00:24

Geplaatst: 28-06-16 00:24

Ik vind dat niet kunnen wachten tot 13.00 uur met het eerste rondje. Ja hij zal het kunnen ophouden maar of het diervriendelijk is? Voor de afwisseling kan je ook eens gaan fietsen of een balletje meenemen. Of eens met de auto na het bos. Het klinkt als een fijne hond.

Laatst bijgewerkt door Wesco op 28-06-16 00:25, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 28-06-16 00:24

Geplaatst: 28-06-16 00:24

Sinds ik mijn hond heb (toegegeven we zijn met een gezin, maar ik ben de eigenaar en dus de eindverantwoordelijke) is er een hoop veranderd, maar na de puppytijd is de hond zich aan gaan passen, niet wij. De puppytijd (die jij dus niet meer hebt) was veel rekening houden met de hond, wakker plassen, eten plassen etc etc. Nu doen we hem in de ochtend érgens tussen 8 en 10, soms vroeger, soms later, deels afhankelijk van de laatste ronde de dag ervoor, deels van degene die hem doet en deels van de activiteiten voor de rest van de dag. Tussen de middag is een ronde die we lopen érgens tussen 12 en 2 en eind v.d. middag varieert van tussen half 5 en 6. Deze rondes zijn allemaal een klein half uur of langer. Middag of eind v.d. middag gaat hij eruit met de bal of met de fiets, extra beweging geven. In de "late" avond gaat het tussen 10 uur en 2 uur 's nachts zegmaar. En hoe onregelmatiger het is geworden, hoe makkelijker de hond erin is geworden. Af en toe komt meneer even om aandacht vragen in huis, spelen of een hersenwerkspelletje is dan vaak de uitkomst en verder is het een heerlijke hond die gewoon graag knuffelt, maar weet wanneer het genoeg is. Als er bezoek is begroet hij iedereen vrolijk, soms met een blaf wanneer de mensen onbekend zijn, maar wanneer het huis vol is ligt hij rustig op z'n plek te wachten tot hij aan de beurt is. Zijn plek verschilt dan wel, als hij maar bij de mensen is want dat vindt hij heerlijk.
Ik denk dat het sowieso goed is, zowel voor de band tussen jullie, als voor het terughalen van de commando's om iets van training te doen, hetzij op een vereniging, hetzij thuis zelf of wat ook. Daarbij moet je kijken naar het energieniveau van de hond, dat verschilt écht per hond. Maar álle honden zijn te vormen naar jouw ritme. Het is JOUW huis, het zijn JOUW tijden en het is JOUW hond, jij bent niet van hem, JIJ hebt het voor het zeggen. Tuurlijk is er een bepaald niveau van rekening houden met, maar hoe sneller je hem leert dat hij krijgt wat hij wil, maar wel pas wanneer jij dat wil, dan heb je er vast en zeker een heerlijke hond aan!
Dus ja, het is gewoon even wennen, voor beide kanten, maar het is wel belangrijk dat je daarbij bij jezelf blijft, de hond is een aanvulling op het "gezin" niet de baas van..
Heel veel succes ermee, gewoon lekker ermee aan de gang, inderdaad ook loslaten en evt afspraken maken met de buren, komt vast goed! En probeer stiekem ook gewoon een beetje te genieten, juist van de rare fratsen, juist van zijn enthousiaste gekwispel waardoor hij bijna een glas van tafel stoot etc.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-06-16 00:30

Geplaatst door de TopicStarter : 28-06-16 00:30

Wesco schreef:
Ik vind dat niet kunnen wachten tot 13.00 uur met het eerste rondje. Ja hij zal het kunnen ophouden maar of het diervriendelijk is? Voor de afwisseling kan je ook eens gaan fietsen of een balletje meenemen. Of eens met de auto na het bos. Het klinkt als een fijne hond.

We nemen op de wandelingen in de middag en avond altijd een bal of frisbee of gooiring mee. Want dat vindt hij prachtig. Grotere beloning is er niet voor hem!
En hij gaat echt vaak mee. Naar kantoor, als mijn vriend op een buitenlokatie heeft gewerkt en nog even terug moet naar kantoor, mee naar de dierenwinkel, mee naar het park, mee naar natuurgebieden, binnenkort (als zijn entingen werken) mag ie mee naar mn paard, waar we eens per week heen gaan. Hij mag mee naar zomermarkten, naar familie, hij gaat zo vaak mogelijk mee.

Tweetyj schreef:
Sinds ik mijn hond heb (toegegeven we zijn met een gezin, maar ik ben de eigenaar en dus de eindverantwoordelijke) is er een hoop veranderd, maar na de puppytijd is de hond zich aan gaan passen, niet wij. De puppytijd (die jij dus niet meer hebt) was veel rekening houden met de hond, wakker plassen, eten plassen etc etc. Nu doen we hem in de ochtend érgens tussen 8 en 10, soms vroeger, soms later, deels afhankelijk van de laatste ronde de dag ervoor, deels van degene die hem doet en deels van de activiteiten voor de rest van de dag. Tussen de middag is een ronde die we lopen érgens tussen 12 en 2 en eind v.d. middag varieert van tussen half 5 en 6. Deze rondes zijn allemaal een klein half uur of langer. Middag of eind v.d. middag gaat hij eruit met de bal of met de fiets, extra beweging geven. In de "late" avond gaat het tussen 10 uur en 2 uur 's nachts zegmaar. En hoe onregelmatiger het is geworden, hoe makkelijker de hond erin is geworden. Af en toe komt meneer even om aandacht vragen in huis, spelen of een hersenwerkspelletje is dan vaak de uitkomst en verder is het een heerlijke hond die gewoon graag knuffelt, maar weet wanneer het genoeg is. Als er bezoek is begroet hij iedereen vrolijk, soms met een blaf wanneer de mensen onbekend zijn, maar wanneer het huis vol is ligt hij rustig op z'n plek te wachten tot hij aan de beurt is. Zijn plek verschilt dan wel, als hij maar bij de mensen is want dat vindt hij heerlijk.
Ik denk dat het sowieso goed is, zowel voor de band tussen jullie, als voor het terughalen van de commando's om iets van training te doen, hetzij op een vereniging, hetzij thuis zelf of wat ook. Daarbij moet je kijken naar het energieniveau van de hond, dat verschilt écht per hond. Maar álle honden zijn te vormen naar jouw ritme. Het is JOUW huis, het zijn JOUW tijden en het is JOUW hond, jij bent niet van hem, JIJ hebt het voor het zeggen. Tuurlijk is er een bepaald niveau van rekening houden met, maar hoe sneller je hem leert dat hij krijgt wat hij wil, maar wel pas wanneer jij dat wil, dan heb je er vast en zeker een heerlijke hond aan!
Dus ja, het is gewoon even wennen, voor beide kanten, maar het is wel belangrijk dat je daarbij bij jezelf blijft, de hond is een aanvulling op het "gezin" niet de baas van..
Heel veel succes ermee, gewoon lekker ermee aan de gang, inderdaad ook loslaten en evt afspraken maken met de buren, komt vast goed! En probeer stiekem ook gewoon een beetje te genieten, juist van de rare fratsen, juist van zijn enthousiaste gekwispel waardoor hij bijna een glas van tafel stoot etc.

Het grappige is, hij sloopt echt niks. Hij heeft 1 keer een pan van het schapje gezwiept maar voor de rest blijft alles keurig op tafel staan. Onze sokken die zo af en toe nog verdwalen op de grond, blijven keurig op hun plek liggen en zelfs schoenen zijn veilig. dat is natuurlijk super.
Het trainen wilde ik zeker op gaan pakken. Vriendlief en ik zijn beide consequent en trainen elke dag de commandos. ik wilde graag de VZH cursus doen waarbij echt puppydingen herhaald worden enzo, en het is een instapvoorwaarde voor IPO. Ik denk dat deze hond aanleg heeft voor behendigheid en pakwerk, dus dat zou ik graag proberen. Maar ook omdat we snel ons geduld verliezen en beide moe en uitgeput raken door hem, is er nog niet echt een moment geweest om te bouwen aan onze band met de hond. Bovendien moet hij eerst nog even naar de dierenarts voor zijn entingen en daarna kunnen we pas iets gaan oppakken op de club. Maar de wil is er zeker. Echter kosten de eerste 3 maanden wel direct 75 euro, als de klik er niet in zit, of we hebben echt een foute keuze gemaakt bij de aanschaf van de hond, dan is dat natuurlijk zonde geld. Mn vriend en ik gaan van de week eens wat meer ons eigen ritme volgen en eens kijken waar zijn grenzen liggen en of hij dan aangeeft dat hij eruit moet.
Kijk die grote wandeling op een dag is het probleem niet, het is gewoon het probleem dat we nu ons eigen leven verliezen en het idee hebben dat we alles in moeten leveren (Zoals aandacht voor elkaar, onze energie, tijd) voor de hond. Maar zoals ik hier lees is het dus andersom. Ik moet eerlijk zeggen dat wij zelf deze limits gesteld hebben voor de hond, dus 4 keer per dag minimaal lopen, en dat we eigenlijk niet echt geprobeerd hebben wat hij zelf nodig heeft. Druk is hij niet, dus wellicht kan hij met minder ook prima leven. We gaan het eens proberen. Ik hoop gewoon dat het goed komt. We hebben nu een gouden hondje in onze handen en gewoon puur omdat wij wellicht een inschattingsfout hebben gemaakt en he tniet trekken in ons leven, dat het dan niet kan en dit dier moeten laten gaan terwijl we beide dol zijn op honden.

Laatst bijgewerkt door Hutcherson op 28-06-16 00:42, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 28-06-16 00:34

Geplaatst: 28-06-16 00:34

Klinkt als een hele fijne hond. Ga nou maar lekker van hem genieten! Iedere dag wachten tot 13.00 is wel een beetje te gek (sowieso tot die tijd in bed liggen, haha). Maar incidenteel is dat écht geen ramp. Ik liep laatst in het bos om 14.00 met het schaamrood op mijn kaken te vertellen dat het ons eerste rondje van de dag was (was de avond/nacht ervoor wel laat nog buiten met hem, feestje :))

). En guess what? Gold voor de anderen die mee liepen ook

En half 8 opstaan is al helemaal niet nodig als je om 23.30 nog een half uur loopt :wow:

Van 22.00 tot 10.00 is al 12 uur en ik voel me daar persoonlijk niet slecht om. Al zit er meestal minder tijd tussen i.v.m. opstaan voor werk. Wel voel ik me schuldig als ik dan vervolgens overdag weer zo lang wacht. Het is gewoon een kwestie van balans vinden wat voor jou én de hond goed past. En als het een keer langer heeft geduurd ga je extra lopen, om vervolgens weer schaamteloos uit te slapen

Lees nu je laatste bericht ook. Meid, dat beest heeft het geweldig. Maak je niet zo druk! Je doet het meer dan goed.

**Geplaatst**: 28-06-16 00:56

Geplaatst: 28-06-16 00:56

ik denk dat je een fijne hond hebt an sich.
en zoals mensen al aangeven hij heeft het best..

maar daar ligt het probleem ook niet zo, zoals je in je eerste post aangeeft.

Citaat:
En ik kan ook niet zeggen dat het me energie geeft. Het is niet alleen het vroege opstaan, het is dat EN het constant moeten corrigeren, de constante aandacht die de hond vraagt, het steeds leven naar zijn ritme en zijn wandelingen en etenstijden etc. We hebben aan elkaar toegegeven dat we er beide niet echt gelukkig van worden. Ik ben een aantal dagen in de week bij mijn moeder thuis, en merk dat ik zo blij ben dat ik weg ben van de hond en dat ik me schuldig voel naar mijn vriend dat hij er wel mee zit terwijl hij al zo moe is.

Hierin zit het werkelijke probleem volgens mij. Hij kost momenteel energie.. Een energie die je niet gewend was om te geven op een dergelijke manier..

gewend zijn aan honden en ervaring hebben, is uiteindelijk toch anders dan wanneer je voor het eerst je eigen hond hebt, waar je helemaal zelf verantwoordelijk voor bent.

Vroegaaaaah, was je ook 'verantwoordelijk' en deed je 'alles' met je hond.. Maar toen was er nog geen partner/huishouden en werk die ook de nodige energie en aandacht vragen. We verkijken ons er soms best op als jong volwassenen hoe makkelijk het leventje eigenlijk was als kind (zelfs als je een rotjeugd had).. je natje, je droogje, je aandacht, je uitjes/pleziertjes.. er werd (tenminste voor een deel) altijd wel gehoor aan gegeven.. je had naast focus op school en eventueel klusjes weinig 'moeten' in het leven.. nu kun je zeggen 'ja maar de hond moest, mijn paard moest' maar dat waren hobbies, dat deed je met plezier, ook al zat er een verplichting aan..

Nu is het anders, veel energieverbruikers en daarnaast de eindverantwoording voor een levend wezen dat 24/7 op je lip zit.

Zo te lezen behandel je m eigenlijk zoals je als kind je hond behandelde.. je was een maatje, gelijken en stond beiden onder de supervisie van ouders.. het leven bestond samen uit lol.. Dus zodra je hond kwispelde ging je wat samen doen.

Maar dat is wat anders dan echt de oudste en de wijste zijn ten opzichte van je huisdier.
Hij kan van alles willen, en het liefst 24/7..
Aan jou is de eer om hem te vertellen wanneer iets wel kan en wanneer je er geen zin in hebt.

1. leer hem wat zijn plekje in huis is.. een deken of een mand in een rustige hoek en stuur hem daar gerust naar toe.. Dat is niet zielig.. Hij zal dat vrij snel associeren met rust en gaan liggen tukken.

2. je geeft aan dat hij mag rennen en vliegen door het huis.. Maar waarom? Het is een continue drukte en visuele prikkel voor je die je (zoals ik lees) behoorlijk wat energie aan het kosten is. Laat hem lekker rustig zijn, met behulp van de mand of zijn plekje en kies jouw momenten om met hem te gaan spelen. Die andere tijd heeft hij echt niet nodig om als een dwaas door het huis te rennen, daar maakt hij zichzelf en zijn omgeving alleen maar tureluurs van.

3. Neem bij de wandeling een balletje mee. Zelfs de vroege wandeling.. Als hij een paar keer geplast heeft en ontlast dan is het tijd voor een spelletje.. Zo kan hij als hij thuiskomt gewoon lekker rustig in zijn mand kruipen.. Moe is mooi, mooi en voldaan is nog beter..

Kortom, ik denk dat jullie je er wellicht op verkeken hebben wat het is om zelf echt een hond te hebben.. In de basis zit het prima.. ervaring, liefde voor dieren/honden. Dus het is volgens mij gewoon net een andere aanpak.. Minder leven naar de hond, zonder de hond persee te kort te doen.. Kwaliteit gaat boven kwantitieit als het om aandacht gaat.. En hoge energie/rondjes rennen, gek doen etc is gelukkig niet de enige manier waarop je aandacht kunt geven... Hoe rustiger jijzelf met hem omgaat, des te rustiger zal hij ook om je heen worden.. lekker aan je voeten of naast je op de bank waarbij je m lekker achter zijn oren kriebelt terwijl hij tevreden ligt te brommen half slapend is vele malen aantrekkelijker voor beiden denk ik dan een wild spelletje spoken jagen op zichzelf door het huis

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-06-16 01:17

Re: Kwestie van wennen?

Geplaatst door de TopicStarter : 28-06-16 01:17

Klopt, ElenaMM77, maar ik heb mijn hond nooit als gelijke gezien, ook niet als kind. Mij werd door mijn ouders geleerd dat een hond je vriend is, maar dat hij niet alles mag wat ik mocht en dat hij moest luisteren. Op latere leeftijd heb ik ook trainingen met onze hond gedaan op de club. Zo is mijn vriend ook opgevoed en we zijn beide erg gericht op het goed luisteren en onder appel staan (Wat ik dus wil gaan trainen op de club). Ook bepalen wij inderdaad wanneer er in huis gespeeld wordt en ligt hij regelmatig bij ons op de grond als wij lekker tv kijken. We houden ons nu nog teveel vast aan dingen als: 'zullen we uit gaan eten? Nee kan niet, want de hond moet er zo uit.' Terwijl we dus meer moeten denken: 'we zorgen dat de hond zn ding heeft gedaan en gaan dan lekker een avondje uit. Als wij thuiskomen is hij weer aan de beurt. Dat is dus iets dat we uit gaan proberen. Mijn moeder vond 4 keer per dag wandelen ook teveel van het goede. en dat ben ik wel met haar eens. Overigens doet hij wel tijdens al zijn rondjes, bijna altijd zijn behoefte, dus plasje en ontlasting.
Maar ik denk dat we het op deze manier niet lang gaan volhouden, omdat het gewoon niet ten goede komt van mijn vriend zijn gezondheid dat hij er de hele dag mee bezig is. Ik denk ook dat dat neit hoeft, dus dat is iets dat we uit moeten gaan vinden. We hebben goed nagedacht over het houden van een hond, dat we daar nu volledig naar leven. Terwijl we daar wat flexibeler mee om moeten gaan

**Geplaatst**: 28-06-16 01:23

Re: Kwestie van wennen?

Geplaatst: 28-06-16 01:23

denk dat je het precies goed ziet ..

wellicht kun je als je bij je vriend bent, gewoon dat soort dingen even doen zonder dat je het er met hem over hebt. Dus als je zin hebt om uit te gaan.. hond er even uit doen en dan pas zeggen 'zullen we vanavond even uit gaan.

dat kan voor hem wellicht net dat stukje zijn waar hij dan niet over hoeft te denken.. want het klinkt alsof zijn hoofd omloopt en er te weinig ruimte over is om ook nog stil te moeten staan bij de hond.. Hij doet het wel, uit verantwoordelijkheidsgevoel, maar dat neemt dan weer energie, waardoor hij weer energie van jou neemt?

gewoon zelf een lekker ritme vinden met de hond.. niet te druk maken als er wat schommeling in de planning zit en gewoon lekker doen.. zodat het voor je vriend ook weer wat 'vanzelfsprekends' wordt waar hij ook dan niet meer over na loopt te denken maar gewoon lekker doet.

het moet weer ontspanning en leuk worden, net als toen je thuis een hond had.

**Geplaatst**: 28-06-16 01:24

Geplaatst: 28-06-16 01:24

Je moet wel een band krijgen met de hond.
En die hebben jullie nu echt nog niet, als ik jouw verhaal lees.
De hond is nu meer een soort vermoeiende logee, waar je eigenlijk niks mee hebt maar waar je je wel voor uit de naad moet werken.

Je stelt allemaal vragen of het went, aan een hond in huis.
Ik denk dat je de hond moet leren kennen, dat je echt een band met hem krijgt.
Dan voelt het niet meer als een last maar gaat het vanzelf.

Ik heb nooit het idee gehad dat ik me moet aanpassen voor een hond.
Maar ik hou van mijn honden en wil dat ze het goed hebben.
Dan gaat het vanzelf al automatisch, en kost het ook geen moeite.

Ik heb al 15 jaar honden, alleen altijd vanaf pup in huis genomen.
Het kost tijd om een volwassen hond goed te leren kennen.
Als jullie hond voelt dat je eigenlijk niet weet wat je met hem aan moet, zal hij in zijn schulp kruipen en zichzelf niet laten zien.
Daarom is hij waarschijnlijk ook zo rustig, best wel sneu.

Herders zijn juist zulke geweldige honden.

Je stelt allemaal vragen of het went, over een gewenningsperiode.
Dat moet je gewoon vergeten.
Zolang jullie eigenlijk liever geen hond hebben, zal het nooit wennen!

Het belangrijkste is dat de hond voelt dat hij geliefd is en dat hij een goed en veilig thuis heeft.
Dan krijg je ook echt een band met de hond en voelt het niet meer als een last.
Je krijgt dan vanzelf een bepaald ritme waar jullie allemaal mee kunnen leven.

**Geplaatst**: 28-06-16 01:35

Re: Kwestie van wennen?

Geplaatst: 28-06-16 01:35

4 keer per dag ook poepen? Kijk dan eens naar zijn voer. Dat is echt veel namelijk. 2 keer zou de max. moeten zijn. Plassen kunnen reutjes altijd. Die van mij blijft aan de gang 8-)

@ Barbet: ik vind je aanname dat hij om die reden rustig is niet correct en dat is bovendien rot om te horen voor ts. Ik snap je punt wel hoor. Maar er bestaan ook gewoon rustige honden. Vooral de exemplaren die juist heel tevreden zijn

**Geplaatst**: 28-06-16 02:10

Re: Kwestie van wennen?

Geplaatst: 28-06-16 02:10

Oef, 4 keer? Dan schort er echt iets aan het eten. Dan neemt hij weinig op omdat het kwalitatief slecht voer is en schijt hij het grootste deel weer uit. Minimaal 1x per dag, max 2x. Wat krijgt hij?

Plassen kunnen reutjes vaak altijd wil. Lekker op andere geurtjes plassen, dingen markeren. Dus 5x per dag uit hoeft echt niet, maar 4x is prima. Soms vanwege plannen kan het ook best 3x op een dag, maar 3x als de standaard hebben vind ik te weinig voor een grote hond.

Verder, als je om half 12 laatste ronde doet hoeft het niet zo vroeg, maar ik vraag me sowieso af hoe je elke dag tot zolaat kan liggen. Werk etc dan? Maar goed, niet waar het topic om gaat, maar vond het opvallend dus ben nieuwsgierig :')

.

**Geplaatst**: 28-06-16 05:20

Re: Kwestie van wennen?

Geplaatst: 28-06-16 05:20

Ik herken wel een wat je zegt. Ik geniet enorm van onze honden, maar ik vind het ook zwaar. Leuk, maar zwaar. Nu kan ik van mezelf ook heel weinig hebben dus dat zal ook wel schelen. Geef het de tijd, jullie moeten allemaal nog even wennen.

Als je op een appartement woont vind ik 4x pd naar buiten wel echt het minimum, maar je hoeft je niet zo stellig vast te houden aan de tijden. Als je rond 23u voor de laatste keer naar buiten gast kan je in de ochtend misschien best iets later. Ook kan je bv in de ochtend of avond alleen maar even snel naar buiten voor een p&p momentje. Je zou ook allebei 1 wandeling alleen kunnen maken. Dan ontlast je misschien ook een beetje en werk je allebei apart ook aan jullie band.

Succes en hou vol. Het went vanzelf.

**Geplaatst**: 28-06-16 08:02

Geplaatst: 28-06-16 08:02

Ik zou ook nog maar nadenken of je dan wel VZH en IPO wil gaan doen als dit al te veel energie kost. Bij de IPO wordt het wel verwacht dat je de trainingsdagen er de hele dag bent en niet alleen een uurtje zoals een normale hondenschool. En er wordt verwacht dat je thuis nog traint. Het is een hele intensieve sport.

Verder zou ik eens nadenken over de wandelingen die je gebruikt om hem rustig in huis te houden. Daar zou ik de wandelingen niet voor gebruiken, om hem rustig te houden zou ik eerder wat hersenwerk doen of wat commando's oefenen. En niet alle wandelingen samen maken, misschien valt dat het moeten er wat af als je nog maar 2 wandelingen hoeft te maken en je vriend de andere 2 doet.

EDIT: Ik snap ook niet helemaal waarom je continu zou moeten corrigeren, als de hond eigenlijk zo braaf is? En het leven naar zijn ritme is ook niet nodig, allebei een beetje aanpassen. Hier worden ze nooit op een bepaalde tijd uitgelaten, ja 's ochtends doordeweeks om 6 uur, maar in het weekend kan dat rustig pas 9 uur zijn. De avond ronde is ook maar wanneer wij naar bed gaan. Eten is ergens na ons eten, maar wij eten nooit dezelfde tijd. En op trainingsdagen is het pas als wij thuis komen (of zelfs pas de volgende dag) Ook doen wij maar 1 grote ronde, de andere zijn korter. De energie raken ze kwijt door trainingen, een paar minuutjes maar. Ik doe met mijn reu bijvoorbeeld 5 tot 10 minuutjes per dag wat, soms 2 keer. En soms speuren, dat duurt wat langer een kwartiertje ofzo. Na het speuren ligt hij heerlijk te slapen, na een wandeling of na fietsen staat hij na een half uurtje weer klaar om iets te doen/

**Geplaatst**: 28-06-16 08:17

Geplaatst: 28-06-16 08:17

RoosvanBlue schreef:
4 keer per dag ook poepen? Kijk dan eens naar zijn voer. Dat is echt veel namelijk. 2 keer zou de max. moeten zijn. Plassen kunnen reutjes altijd. Die van mij blijft aan de gang

die van mij perste er altijd wel wat uit hoor

al moest ze er een half uur voor drentelen en draaien en er slechts een knikker uitgooien.

soms poepte ze meerdere malen op 1 wandeling zelfs. De totale hoeveelheid was volkomen normaal, uitgebreid de tijd nemen om haar blijde boodschap te verspreiden was haar hobby.

**Geplaatst**: 28-06-16 08:23

Geplaatst: 28-06-16 08:23

elenaMM77 schreef:
RoosvanBlue schreef:
4 keer per dag ook poepen? Kijk dan eens naar zijn voer. Dat is echt veel namelijk. 2 keer zou de max. moeten zijn. Plassen kunnen reutjes altijd. Die van mij blijft aan de gang

die van mij perste er altijd wel wat uit hoor
al moest ze er een half uur voor drentelen en draaien en er slechts een knikker uitgooien.

soms poepte ze meerdere malen op 1 wandeling zelfs. De totale hoeveelheid was volkomen normaal, uitgebreid de tijd nemen om haar blijde boodschap te verspreiden was haar hobby.

Die van jou markeert gewoon als een reu :')

Doet onze oudste teef trouwens ook. Die hoeft niet te poepen, maar die verspreidt het graag tijdens een wandeling (als ze zich ergens op haar gemak voelt), maar kan ook rustig maar 1 keer in de 2 dagen poepen. Maar dan hoeven ze niet, net als reuen die niet hoeven te plassen, maar wel markeren.

4 keer per dag echt een normale hoeveelheid ontlasting vind ik ook te veel. Dan zou ik ook naar het voer kijken