Majo schreef:Overal ter wereld gebeuren zeer nare dingen met dieren, zo ook in China. Heb daar eens een filmpje gezien van een herdershond die in een jutenzak werd gestopt, met het touwtje tot zijn nek dicht. Hond zat lekker om zich heen te kijken van: oh, wat spannend, wat gaan we doen? En toen kwam er iemand met een knuppel en die sloeg vervolgens zijn hersens in. Want er werd iets van de hond zijn vachtje gemaakt.
Ik kan er niet tegen, wordt er verdrietig van en krijg emoties waar ik niks mee kan, want ik kan ze niet kwijt. Daarom ga ik jouw filmpje ook niet kijken. Puur omdat ik er niks aan kan veranderen. Ik ben lid van de WSPA en van het WWF, zorg altijd erg goed voor mijn eigen dieren en zorg dat ze niks te kort komen. Wat kan ik anders doen?
Dit heb ik ook... ik ga daar echt kapot aan, mijn hart breekt, ik ben ontroostbaar...
Tot overmaat van ramp achtervolgen dit soort beelden me tot in mijn slaap, ik kan er niet los van komen.
Chinezen zijn hard, hard op zichzelf, hard op hun familie, hard naar dieren... zelfs mijn Chinese vriendin zegt dat de meeste Chinezen grensoverschrijdend zijn, asociaal en bijzonder lomp naar dieren.
Toch gebeurt op veel plekken van alles dat niet door de beugel kan.
Ook veel zuideuropese landen bezoek ik niet meer omdat men daar al afgrijselijk omgaat met honden en katten, primitief volk.
Ik zou zo graag meer willen doen dan geld doneren, voor mijn eigen ex-zwerfhondje zorgen en mijn paard vertroetelen... maar moet op dit moment eerlijk toegeven dat ik mijn emoties dan niet in de hand kan houden.... ik wordt letterlijk gek van woede en verdriet.
En dan te bedenken dat bont weer mode is en dat je overal van die klotekids met bont aan hun capuchon ziet lopen... ik wordt er moedeloos van.