Geplaatst De volgende ochtend leek BINK zich iets beter te voelen, wilde nog steeds niet eten maar wel drinken. Heeft gepoept, geplast maar wilde niet spelen. Ik heb het de hele dag lichtelijk bezorgd aangekeken, en besloot vandaag met hem naar de dokter te gaan. Begin van de avond moest hij opnieuw spugen. was aan het piepen en werd zienderogen zieker en zieker.
Mijn gevoel zei me dat ik niet tot vandaag moest wachten, belde de dierenarts en mocht naar de kliniek komen. Kwispelend begroette hij nog dapper de dierenarts, die hem helemaal onderzocht, koorts constateerde en een pijnlijke plek in zijn buik. Er werden foto's gemaakt, daar was behalve een irritatie niks op te zien, een echo, ook daar was niet een duidelijk beeld op te zien. De dierenarts vertrouwde het toch niet , zijn gedrag was absoluut niet het gedrag van een 14 weken oude pup. Slap, veelste meegaand en met ogen van het gaat niet goed met mij.
De arts vertelde ons dat hij hem wilde opereren omdat hij het idee had dat zijn darm een stuk was opgestroopt, na wat overleg met mijn moeder besloot ik ondanks dat het me een rib uit het lijf zou kosten dat we geen andere keuze hadden. Met lood in onze schoenen lieten wij BINK achter,
Na ongeveer 2 uur kwam het telefoontje, het was maar goed ook dat ik mijn gevoel achterna ben gegaan en geen nacht heb gewacht. In BINK zijn darmen werd een stuk stro touw gevonden, een lipje van een rits en stukje plastic. ( een paar weken geleden was er inderdaad een rits kapot van een vest, ) Het stro touw was de grote boosdoener, die is zich een weg door zijn darm proberen te banen en zo is zijn darm een stuk opgestroopt geraakt. Ze hebben BINK zijn maag moeten openmaken en zijn darmen op 3 plekken om het touw eruit te halen. ( dokter zou het touw voor me nameten).
BINK heeft de operatie doorstaan, heeft vanochtend een beetje gedronken en gekwispeld naar de dokter, toch is zij er niet helemaal gerust op. Zij is bang dat het touw de darm heeft beschadigd, het enigste wat we kunnen doen is hopen, hopen, duimen, duimen en nog eens duimen. Zij stelde me wel gerust met de woorden dat als ik had gewacht hij het zeker niet had overleefd,
Ik ben helemaal ontheemd, nog maar zo kort onderdeel van ons gezin maar zo onmisbaar !!!
Kleine dapper stoere waakse BINK, vanaf kinds af aan droomde ik van een Bull Terrier en eind september kwam mijn droom uit. Een zwarte reu met gestroomde oren, poten en mooi witte vlek op zijn borst.
Ik voel me zo machteloos, ik kan niks doen , alleen maar wachten en heel hard hopen dat mijn kleine stoere man een vechter is en dit overleefd
Ik doe het dagelijks met onze 2 Duitse doggen 
super zeg!!