Geplaatst In 1e instantie is ons verteld dat dit een zwerfhondje is geweest. Mijn nichtjes hebben haar meegenomen uit Hongarije, samen met een broertje.
Dit jaar is mijn nichtje opnieuw in Hongarije geweest, en heeft haar moeder op de foto gezet. Kathie blijkt, gewoon bij een fokker gewoont te hebben, had geen geen super leven, moeder zat vast aan 5 cm ketting, etc. Maar voor Hongarije had ze het goed. En ze was een fokhond. Keet is dus opgegroeit bij een fokker, dus had een 'thuis.'
We hebben een prachtig hondje aan haar. Ze is onwijs trouw, lief, een goud karakter, en ontzettend leerzaam. Alles leren we haar aan. Ze werkt ontzettend graag voor je.
Alleen, honden en kinderen, hierbij loopt het bijna mee uit de hand.
We gaan elke zondag op de Hei wandelen, stimuleren, belonen als ze een hond besnuffeld, wij aaien de hond, zodat ze ziet dat het goed is, straffen haar af, als ze maar iets de tanden laat zien, op een ongepast moment. Maar ze word hier steeds extremer in.
Het is puur angst bij haar. Angst die in aggressie omslaat. Maar ook dominantie speelt een rol.
Ze loopt veel rond in de tuin, hebben een poort, waar ze met haar kop onderkan, kijkt ze rond. Klein hondje, ze kan er niet (meer) onderdoor. Ze schijnt medehonden in hun poten te bijten, als ze langs komen lopen. Er woont hier een hele valse hond in de buurt, (die staat hier ook om bekend, die vliegt iedereen aan. Iedereen waarschuwt voor hem). Ze hebben al eens flink gevochten.
De honden van m'n tante gaan wel goed. Ze heeft hier 3 weekjes gewoodnd, voordat wij haar kregen. Met de Whippet ging het in het begin slecht, maar nu maatjes voor het leven. De tekkel is dol op haar, maar Keet gooit haar de hele tijd op de grond, pure dominantie.
Overigens word ze door de weeks ook veel uitgelaten, lange wandelingen, vooral veel plekken met andere honden, om dit te stimuleren.
Ook kinderen zijn niet veilig. Vrienden van m'n ouders hebben 4 kinderen, waarvan 1 van 4, (met achterstand, is ongeveer 1 jaar qua doen) en Keet hapt naar haar. Dit word hartstikke hard afgestraft.
Maar ook naar buurmeisjes.
En het word erger.
In het begin, toen we haar hadden, moesten we naar de dierenarts, voor een prik. De dierenarts zag haar, en waarschuwde ons ontzettend voor haar. Wij lachtte erom, maar dat was snel voorbij. Ze kreeg een prik, haar ogen werden vuurrood van nijd, wou nmij grijpen. Ik stond te trillen op m'n benen, moet ze gemerkt hebben.
keer erop heeft ze muilkorf omgekregen. Mijn zus zit op een caviaforum en daar zit een lid, die ook bouviers fokt, lief mens. En die zag foto's, die waarschuwde ons ook voor Keet.
Maar we zien zelf ook, dat het erger word. Ze is nu 1,5. Dit mag nooit uit de hand lopen.
We hebben haar compleet in de hand, maar dan niet.
Vorige week ging ik fietsen, Keet ernaast, rustig weggetje, losgedaan. Kan ze prima. Kwam een jolige bouvierpup aan, 4 maand oud, en die wou spelen. Kathie rende uit angst ontzettend hard weg, kon haar niet meer vinden. Ze is helemaal naar huis gerent, m'n zus hoorde haar van ver al aankomen, zo'n gegil. Haar hele kontje was helemaal bruin, in d'r broek gepoept van angst
. Nu zitten we er aan te denken om voor haar een oppashondje te nemen. Zodat we het kunnen stimuleren, en sturen. Maar dit mag nooit uit de hand lopen. Het gaat om een stabijpup, van 4 maand, die moet net zo groot als haar zijn, en word groter.
Maar hoe stimuleren we Kathie hier in?
Nogmaals, het is een perfect hondje, lief, knuffel, onderdanig naar ons toe, luistert uitstekend, kunnen alles met haar. Maar honden en kinderen.. het loopt uit de hand!
