Geplaatst Ik moet het echt even van me afschrijven, ik zit helemaal te stressen"...
Vandeweek heb ik bij m'n hond een knobbel ontdekt op zijn borst, hier waren we absoluut niet gerust over, dus hebben gelijk een bezoekje bij de DA geregeld. De dierenarts heeft een injectie gedaan, en heeft dus gekeken of er vet bij zat, dit zat er dus er is een kans dat het een vetbobbel is, maar dit weten ze pas zeker als ze hem "open gemaakt hebben".
Wat dus vandaag, en misschien nu al wel bezig is.
Ik heb hemom half 9 weggebracht naar de kliniek
Nu, ben ik zo ongelooflijk bang dat het straks kwaadaardig of gevaarlijk blijkt te zijn, of dat er iets misgaat tijdens de operatie.
Hij was zo bang toen ik hem daar achterliet, hij heeft al z'n kracht erin gegooit om niet met de arts mee te hoeven, hij heeft zo hard getrokken dat z'n riem het begaf, hij wou absoluut mee terug met me.
Ben toen met hem meegelopen tot aan de trap naar beneden, en totdaar moest hij zonder mij verder
t was zo moeilijk om hem zo bang te zien en achter te laten, hij keek me echt aan van: laat me niet alleen! en wat doet dat dan pijn om je doodsbange hond achter te laten.
Maar 't moest, de bobbel moet daar weg, die hoort daar niet en hij gaat er anders last van krijgen, want hij zal groter groeien.
Maar m'n mannetje, m'n ventje, m'n maatje, ik hoop zo dat het allemaal goedkomt, ik weet echt niet wat ik zonder hem zou moeten!!
Ik kan hem echt niet missen, hij MOET het redden, het is nog lang z'n tijd niet om te gaan!
't is zou koud en stil hier alleen thuis, geen champ die bij me komt zitten, want m'n mannetje is misschien al wel onder narcose, misschien ligt hij al op de operatietafel.
ik hoop zo dat het goed gaat, zit hier heel de tijd te duimen voor hem...
Champ is een 9-jarige labrador reu.
http://94.100.118.35/760000001-76005000 ... _zNi4.jpeg
Ventje, ik denk aan je en als je weer wakker bent, ben ik bij je !!
). 
super ! 
