Geplaatst 
Dit is Aidan. Ik heb Aidan gevonden toen hij een klein kraai'tje was; hij kon niet vliegen, niet zelf eten, niks.
Wij hebben hem met veel liefde met de hand grootgebracht en meneer groeit als kool!
Was hij een tijdje terug nog zo, nu is hij zijn laatste babydonsjes aan het verliezen om ze om te ruilen voor een mooi zwart verenkleed!
Wat overigens niet helemaal zwart is; zoals je kan zien op de foto's heeft Aidan een aantal witte slagpennen aan zijn rechtervleugel.
Een schoonheidsfoutje (leucisme genaamd, hierbij is ergens een storing waardoor de pigmenten niet goed worden overgebracht en er witte veren ontstaan), maar ik vind dat het hem juist net een beetje meer geeft!
Aidan vind het heerlijk om door de tuin te scharrelen. Hij heeft zijn vaste slaapplek in de volière, maar overdag huppelt hij graag door de tuin. Hij is heel sociaal en mensgericht, krabbels onder zijn snaveltje vind hij heerlijk. Ook wil hij alles pakken wat er maar een beetje vreemd (of eetbaar) uit ziet, dus niks is veilig voor hem... soms waagt hij het nog wel eens naar je veters te pikken.
Al weet hij heel goed wat 'nee' betekend en wat wel en niet mag.
It - must - die
(de gieter heeft het altijd zwaar te verduren)
Ook zeer interessant (los van het toestel zelf, dat hij eerst doodeng vond; kraaien herkennen gezichten en onthouden mensen daaraan, kan je nagaan hoe erg hij schrok toen ik aankwam met een groot zwart ding voor mijn gezicht
) is de band die aan mijn fototoestel zit; dat moét natuurlijk even onderzocht worden.
Even de dorst lessen moet ook gebeuren! Ook is Aidan dol op badderen, we moeten alweer een groter badje voor hem kopen. Heerlijk vind hij het, hij geniet echt van water.
Een van zijn favo spelletjes; als ik een takje (in dit geval de dode stengel van een bloem) pak en die heen en weer beweeg, ermee op de grond sla etc.
Hij gaat er dan vol vuur achteraan rennen in een poging 'de vijand' uit te schakelen...
Wat hem uiteraard lukt (als hij niet vol schrik opzij springt als het takje ineens 'terug begint te vechten' - lees: terugkaatst tegen zijn hoofd als hij het loslaat
) 
Jij hebt wat?
Juist, I haz tomato.
Aidan is dol op 'vreemd' voer: dingen waar hij wat moeite voor moet doen. Hij verzint de raarste dingen om zijn eten te pakken te krijgen; deze tomaat heeft hij opengekregen door hem ergens tussen vast te klemmen.
Met oude boterhammen weet hij ook goed raad; hij laat ze heel even weken in zijn waterbak en hoppa, zacht en hapklaar brood.
Aidan begint al steeds beter te vliegen. Eerst was zijn gefladder nog ongecontroleerd en kwam hij amper 50 cm omhoog, nu kan hij al heel goed sturen en komt hij steeds hoger. Ik hoop dat hij binnenkort echt wat grotere vluchten gaat proberen.
Het is zeer leuk om zijn vorderingen/groei te zien.Hij is echt geweldig!
Bedankt voor het kijken!
, maar wel schattig is 'ie daar 
Eerst was het echt een en al pluis, met een gigantische bek die constant openstond. 
Die mocht ook niet binnen maar dan deed ie net of er iemand riep of de deur open kon 
Aidan
! Nu nog een keer een "Aidan-actie" op film 
