Tegen een ziekte waarvan je weet, ze red het niet,
Ik zag je oogjes , streelde je koppie,
Ik ben bevangen van verdriet.
Toch ben ik dankbaar voor het einde,
Dat toch nog heel plotseling kwam.
Omdat het niet alleen je leven, maar ook je lijden overnam.
Mijn lieve meiske, 8 weken heb ik van jou mogen genieten. En echt, dat heb ik intens gedaan. Helaas was deze tijd voor jou hier voor te kort.
Rust zacht lieve Minou, voor even hier op aarde, maar voor altijd in mijn hart...
