Een stuk of 5 jaar geleden kwam Santos, een samojeed, toen ongeveer 2 à 3 jaar, in ons leven.
De mensen waar we hem vandaan hadden 'pasten' op hem omdat de 'oorspronkelijke' baasjes om bepaalde redenen een periode niet voor hem konden zorgen. Ik weet niet meer hoe het precies gegaan is, want ik was nog klein, maar wij hebben Santos toen genomen. Ik heb zo vaag gehoord dat de 'oorspronkelijke' baasjes hem niet meer konden hebben ofzo, maar dit zeg ik niet met zekerheid.
Toen hij bij ons was had hij het erg naar zijn zin en was ook niet zo dominant meer, wat hij bij de 'oppassers' wel was. Maar wij hebben ook een herder die hem vaak even greep als hij iets verkeerd deed (ook al zagen wij vaak niet wát hij verkeerd deed, maar het zal steeds wel iets geweest zijn wat in een hondenleven verkeerd is

Hij liep alleen wel vaak weg, dan ging hij naar teefjes zoeken. En dat was dan vaak een paar kilometer verder op en dan werden we weer eens gebeld dat onze hond daar rond liep.
Dus we besloten na een tijd om hem te castreren en hij liep daarna bijna geen enkele keer meer weg.
Na een tijd kwamen er 2 border collies in ons leven die nu mee helpen met de schapen (aangezien we een schapen-bedrijf hebben, easy care schapen) en de aandacht ging meer naar de borders toe.
Maar aangezien een samojeed van aandacht houdt en dat nu dus minder kreeg, gingen we langzaam overwegen om hem weg te doen. Dus we dachten, als iemand hem nou écht leuk vind en genoeg ruimte en aandacht voor hem heeft, mag hij daar heen.
Maar na een tijd heeft m'n moeder hem toch maar op marktplaats gezet en er waren binnen 2 dagen al 4 mensen in hem geïnteresseerd!
We hadden besloten dat de baas wel streng moest zijn (aangezien hij al eerder ergens op proef was geweest waar hij misschien heen kon gaan, maar die mensen hadden nog nooit echt een hond gehad en waren niet streng en daar ging het dus ook niet goed) maar ook wel veel wilt knuffelen enzovoorts. Dus uiteindelijk is hij verkocht aan 2 vriendelijke mensen die al eerder samojeden hebben gehad en 6 hectare grond hebben (omheind) dus hij heeft daar veel de ruimte en mensen die hem de uiterste aandacht geven.
Ik vond het eerst wel moeilijk dat hij weg is, en het is nu altijd zo stil als je thuis komt (want hij blafte altijd het eerst, en dan volgde de rest) maar ik weet wel dat hij het daar waarschijnlijk ook heel fijn zou hebben en hij kan met veel ruimte en aandacht van z'n laatste dagen genieten.
Ik heb voor dat hij weg ging nog wat foto's gemaakt:
1.

2.

3.
http://www.mijnalbum.nl/Foto-8CNVJNS7.jpg
4.
http://www.mijnalbum.nl/Foto-NC8SDPXC.jpg
5.
http://www.mijnalbum.nl/Foto-3UVCD4AO.jpg
6.
http://www.mijnalbum.nl/Foto-W8PYAMUY.jpg
7.
http://www.mijnalbum.nl/Foto-NOFBACAU.jpg
Het ga je goed, Santos
