Hij is met recht mijn/ons derde kind te noemen....maar Djuuntje wordt oud en kwakkelt de laatste tijd steeds meer. De laatste paar weken begon hij steeds erger te hoesten. Eerste verdenking was vocht achter de longen en hebben daarvoor plastabletten gekregen. Maar hierdoor liet hij zijn plas lopen wat Djuun erg ongelukkig maakte...dus na 3 dagen gestopt. Aangezien het hoesten in onze beleving steeds erger werd de afgelopen 2 weken hadden we voor vanmiddag een afspraak met de DA voor een echo van het hart (Djuun is nl. ook een hartpatient).
Maar alvorens een echo te maken is er eerst een foto van zijn borstkast gemaakt....en de diagnose vernietigend....Djuun heeft een tumor zo groot als een tennisbal tussen hart en longen



Ben nu even het padje kwijt...hebben Prednison gekregen om te kijken of de tumor iets zal slinken waardoor dat kloteding minder op zijn longen zal drukken en hij niet zo hoeft te hoesten. Maar eerlijk gezegd heb ik er een hard hoofd in en is het aftellen begonnen. Want lijden c.q. aftakelen zal nimmer gebeuren!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Hebben Djuun al vanaf 7 weken en vorige week zaterdag is hij net 9 geworden.