Geplaatst: 17-06-09 11:00 De teef is weg, heeft mijn reu aangevallen, en stopte niet. Ze heeft mij ook gebeten.
Heb haar per direct laten ophalen door de vorige eigenaars.
Ze sloeg door. Dat deed ze in het verleden wel vaker, blijkt nu, ze ging steeds verder, steeds over de grenzen.
Echter is dit véél te ver, vorige eigenaar gaat nu overleggen met haar DA wat te doen...... herplaatsbaar is ze gewoon niet, dat is gewoon te gevaarlijk.
Wij denken dat het een hond is met een kronkel in de kop.
Hoe dan ook, ik weet dat dat de enig juiste beslissing was, ik kon haar hier onmogelijk houden, ze blééf aanvallen, blééf komen...... ze beet mij ook bewust, dat was zeker weten geen ongeluk.
Mijn wonden vallen mee, ik had leren laarzen en een jeans aan, maar de tandafdrukken staan alsnog in mijn kuit
Tibeau heeft een kapot oor, , zijn wang en lip is kapot, en gaatjes bij zijn keel...... Ik ben blij dat hij losse keelhuid heeft, héél blij dat het niet erger is geworden......
Ze was zó door het dolle heen, verschrikkelijk. Ik moest haar van Beau af sláán gewoonweg, en ik geef geen misselijke optaters..... maar ze reageerde gewoon niet...... heb de riem zo om haar heen gehaald dat die muilkorf en tuig was in één, en haar er zo vanaf getrokken, riem schoot los, en toen kwam ze naar mij...... heb een kras in mijn hand, en een flinke blauwe plek op mijn been (de tandafdrukken staan er gewoon in, ik heb geluk gehad dat ik leren laarzen aanhad), en mijn linkerhand is gekneusd. Het ergste was dat ze door blééf gaan, ze was totaal onbereikbaar voor wat dan ook....... compleet zot geworden........
Maar het ergst is de emotionele pijn. Het speelt steeds weer als een film door mijn hoofd, steeds weer vraag ik me af wát ik anders had kunnen doen...... voel me schuldig tegenover mijn lief, want het was zijn hond (dat terwijl hij 200% achter me stond)......... ik heb zoveel verdriet....... realiseer me nu dat het hoe dan ook was misgegaan, en dat ik heb gedaan wat in mijn vermogen ligt........ maar toch........ voelt zó kl*te........
Beau heeft een lekker bot gekregen, katlief een blikje Iams, die zijn aardig bijgetrokken (kat is niet aangevallen, maar heeft de stress zeer zeker wel gevoeld, dat merk ik gewoon aan hem)
lief kattie........Beau heeft gister tranquillizers gehad (hij was compleet in shock), pijnstillers, antibiotica, en zalf. De pijnstillers en de kalmeringsmiddelen doen goed hun werk, wat de antibiotica en de zalf betreft, moet ik even afwachten. Ben onmiddelijk met hem naar de DA geweest, en ik ben heus niet iemand die snel moord en brand gilt, maar dít...... OMG.
Wat nu? Niemand die het weet......
Ze gaat grondig nagekeken worden, haar eigen DA is volledig ingelicht, en heeft zich ook laten adviseren door verschillende experts. Voor degenen die nu een gedragstherapeut gaan adviseren: dat is een gepasseerd station. Ze is naar allerlei hondenscholen geweest, naar Martin Gaus, naar weet ik wat........ ze kent veel commando's, kán heel gehoorzaam zijn, maar........ er komt áltijd een moment dat ze weer doorslaat, en dan is ze out of control, totaal onbereikbaar....... ze hoort niets, ze voelt niets, ze ziet alleen dát waar ze agressief op is....... wij weten het niet meer, echt niet meer. Ik heb wat honden met problemen meegemaakt, maar hier kan ik ook niets mee.......
Voor mijn eigen veiligheid en voor die van mijn partner en mijn dieren heb ik haar laten ophalen.
