Geplaatst K'had een vriendin mee, en ik ging haar even mijn knappe rattenventje, Ciske, laten zien.
Dus ik pak hem uit zijn doos, hij was een beetje slaperig, maar dat is hij wel vaker.
Even geknuffeld, en toen pas zag ik het... Bij zijn lies zat een gat, ik kon zo "naar binnen" kijken.
Het was niet bloederig, en ook mooi schoon.
Ik heb direct het reismandje gepakt, handoek erin die een beetje vertrouwd rook, (tegen stress) en naar beneden. Da gebeld, uitgelegd, gezegd dat ik er in 5 minuten kon zijn. We konden direct komen, dus auto in, en wegwezen. Ciske lag ondertussen lekker van de aandacht te genieten, hij leek er niet echt last van te hebben.
Eenmaal bij de da gemeld, en toen wachten. Nou Ciske vond het erg gezellig, ik bereidde me ondertussen voor op het ergste. Mijn knappe man is inmiddels bijna 3 jaar oud, hij komt uit een dierenwinkel en zou maximaal 2 mogen worden. Zijn achterhand is licht verlamd, hij kan zijn pootjes niet echt helemaal goed meer gebruiken. Toch was hij nog redelijk actief, altijd vrolijk, at goed. Nadat ik hem op een bambixdieet had gezet kwam hij zelfs weer aan. 
Maar ik had dus al heel lang de afspraak, geen operaties of wat, niks ingrijpends, dat kan hij gewoon niet meer aan. Dan laat ik hem liever inslapen, in plaats van dat hij hoeft te lijden. Kijk, geld is voor mij geen punt, maar ik wil gewoon eerlijk zijn tegenover hem. Hoe kan een ratje met zijn conditie uberhaupt een narcose overleven...
Toen werden we eindelijk naar binnen geroepen. Voorgesteld, mandje op de tafel, rat laten zien. Die zat vrolijk om zich heen te kijken. "Waar zijn we nou weer baas?"
Nou, even gekeken, ik verteld dat als ze er geen brood in zag, ze dat gewoon maar moest zeggen.
Ze vond het toch wel meevallen. Hij is waarschijnlijk ergenst achter blijven haken, wat een klein wondje heeft veroorzaakt, wat verder is uitgescheurd. Wat ik kon zien waren geen darmen of wat dan ook, maar gewoon wat onderhuids vet. (Ik erg opgelucht, er zat dan toch niet echt een gat in mijn mannetje!
) Even gewogen, tja, niet veel soeps, dat weet ik, maar wat doe je eraan?Het was gelukkig geen kanker ofzo, daar controleer ik ook altijd op, in de liezen en de oksels zowiezo.
Uiteindelijk antibiotica en een wondzalf meegekregen. Die zalf 3 maal daags smeren, en 0,1 ml antibiotica per dag, dat net zolang totdat het dicht is. Dat zou 7 tot 10 dagen moeten duren.
Pijnstillers zijn niet zo nodig, door die verlamde achterhand voelt hij er namelijk niet zo veel van. Anders had ik het ook wel gemerkt. Het is vooral domme pech.. Heb toen ik thuis was heel mijn kamer afgespeurd, ik zie nergenst iets waar hij zich aan gesneden aan kan hebben.
Voor wie het interessant vind, een foto'tje van mijn zielige ratje...
Wel even in een linkje.
Het is nu mooi rood, dus je ziet niet zo dat het echt een gat is.http://i213.photobucket.com/albums/cc158/Cisiiie/IMG_0688.jpg
Edit: Het is een beetje viezig door de zalf, dat is dus geen pus of andere viezigheid.
De patient maakt het goed, net nog een stukje appel op, en nu staat er bambix met antibiotica klaar.
Malih probeert TS te helpen, en als ik TS was zou ik haar advies volgen. Ze weet waar ze het over heeft. 
Maar Ciske had zichzelf genezen verklaren en vond zichzelf sterk genoeg voor een ommetje. 
knuffel een je stoere oude opa 
