Geplaatst Toen ik 13 jaar geleden weer bij mijn moeder kwam wonen kreeg ik van haar een Poes.
De Poes genaamd Cindy was me toen alles, echt mn beste vriendin. Helaas werd ik na ong een half jaar weer weg gehaald.
Daarna heb ik nooit meer veel met haar te maken gehad, ze heeft 2 nestjes gehad.. in totaal 11 kittens, ik heb ze helaas niet mogen zien. Dit vind ik altijd nog erg jammer, maarja ik was een klein meisje en had niks te zeggen.
Ze is ook een keer weg gelopen maar gelukkig hebben we haar na dagen weer terug gevonden.
Nu 13 jaar later is ze echt aan het aftakelen. Ze heeft en tumor en word vrijdag geopereerd.
Eigenlijk misschien zinloos, het is al uitgezaaid en de DA voelde meerdere bultjes.
Ook zou ze gesteriliseerd moeten worden, maar dit is ook te gevaarlijk.
Mijn moeder heeft weinig geld en de operatie van 200 euro is voor haar ook erg duur.
Zelf ligt dit mij erg gevoelig en mijn moeder en ik kunnen geen keuze maken.
We willen haar niet kwijt.. vooral mijn moeder die heeft 13 jaar lang veel steun aan haar gehad, omdat haar kinderen waren weggenomen.
Ik moest even mijn verhaal kwijt.. want loop hier nu al een paar dagen mee en probeer sterk te blijven.
Denken jullie dat het tijd wordt om haar haar rust te gunnen en in te laten slapen? Of doen we er goed aan haar een dure operatie te laten onder gaan waar maar 1 tumor bij wordt verwijdert?
Ik weet het niet meer
van 13 jaar die ook geopereerd is met hechtingen, die kap was even wennen maar het went.