Ik ben ook altijd heel voorzichtig hoor, Stef is nooit alleen bij Baruch, zodra hij richting de keuken gaat (waar Baruch ligt) loop ik er ook heen om het in de gaten te houden.
Baruch heeft geleerd om rustig te doen als wij dat zeggen en grappig is dat als ik hem iets lekkers geef hij nog weleens zo enthousiast is dat ie per ongeluk op mijn vingers bijt, laat dan meteen los dus voel je nauwelijks maar bij Stef is hij dus extra voorzichtig. Zat me er ook over te verbazen dat Stef het worteltje in zijn bek stopt en er weer uit haalt en er weer in en weer eruit, had gedacht dat Baruch het worteltje vast zou pakken en gewoon niet loslaten tot Stef loslaat.