Geplaatst Althans,dat denken we want niemand heeft het zien gebeuren.
Ik heb haar s avonds om half 7 nog even naar buiten gelaten en nog geen half uur later lag ze naast de tuindeur, ze had haar urine en ontlasting laten lopen en toen ze naar binnen wilde lopen zag ik dat een gedeelte van haar achterhand verlamd was en er was wat bloed uit haar achterkantje gekomen.
Heb haar snel in een mandje gedaan en ben met een bloedgang naar de kliniek gereden.
Daar is gelijk een punctie gedaan om te zien of er inwendige bloedingen waren,maar gelukkig kwam daar niks uit.
Op het eerste gezicht was er ook niks gebroken,ze was wel in een zware shock (ik ook uiteraard).
Ze kreeg een infuus en moest blijven,de volgende dag zouden ze opnieuw testjes doen om te zien of de verlammingsverschijnselen door de shock of door iets anders werden veroorzaakt.
Donderdag waren de testjes goed,ze was niet meer verlamd (was dus toch door de shock) en ze was van het infuus en pijnstilling genoeg opgeknapt om weer naar huis te mogen.
Wat was ik blij! Ik had geen oog dichtgedaan en kon niet wachten tot ik haar mocht halen.
Ze kreeg nog wel pijnstilling mee,want wrs had ze heel veel blauwe plekken/kneuzingen.
Als er iets veranderde moest ik wel weer bellen.
Eenmaal thuis ging ze gelijk naar boven,lekker de rust opzoeken.
Ik heb nl ook nog een kat en 2 honden en die kon ze even niet om zich heen hebben.
's Avonds laat heb ik haar een pijnstiller gegeven,ik vond haar wel erg stilletjes liggen, maar ja,niet zo gek natuurlijk.
Vrijdagochtend lag ze nog steeds erg in elkaar en vond ik ook haar neusje en slijmvliezen weer erg bleek.
Ze voelde ook zo koud en stijf aan,ze leek wel een zombie, niet goed dus!
Da gebeld en die wilde haar gelijk zien.
Eenmaal daar vond de da haar erg achteruit gegaan en moest ze weer blijven.
Ze zouden bloed prikken en ze ging weer aan een infuus.
Als de bloedwaardes niet goed waren zouden ze een echo maken om te zien hoe of wat.
Ik ging dus weer zonder kat en met de zenuwen naar huis.
Eind vd ochtend werd ik gebeld; het was niet goed met Pepsi
Haar bloedwaardes waren niet goed, rode bloedcellen te laag en haar nierwaardes veel te hoog.
Dus gelijk een echo gemaakt,daaruit bleek dat ze bloed en vocht in haar buik had en op haar nierkapsel zat ook een opeenhoping van bloed en vocht.
Dus werd ze geopereerd om te zien waar die bloedingen precies vandaan kwamen zaten en of ze dat konden stelpen/dichtbranden enz.
Helaas zaten de (vele) bloedingen in haar buikvlies en het ergste was dat ze daar dus niks aan kunnen doen.
Alleen maar hopen dat het bloed in het buikvlies door tegendruk gaat stollen.
En een infuus geven om de nieren te laten doorspoelen.
Gelukkig had ze wel geplast en tijdens de operatie was de blaas alweer gevuld.
Ze hebben ook gelijk een maagsonde ingebracht waar ze 3x pd voeding doorheen krijgt en daarnaast bieden haar ook gewoon eten aan.
Maar de toestand was ernstig kritiek.
Ben eind van de dag even bij haar gaan kijken en m'n hart brak
ze was nog helemaal suf en lag aan allerlei toeters en bellen.Toen ze mijn stem hoorde bewoog ze haar bekje en kwam er een heel zacht gemiauw uit,je kon mij bijna opvegen.
Het gesprek met de da gaf niet veel duidelijkheid,in die zin dat er niks te zeggen valt of ze er bovenop komt of niet.
Ik ging weer een slapeloze nacht tegemoet,mag morgenochtend weer bellen om te horen hoe ze er dan weer voorstaat.
Vanmorgen had ik nog niks gehoord,dus ze leeft nog!
Zsm zelf gebeld en toen bleek dat ze de nacht redelijk was doorgekomen.
Er was weer bloed geprikt en het ureum was van 400 naar 373 gegaan,natuurlijk nog véél te hoog (mag zo 100/110 zijn),maar goed het was iig iets gedaald.
Ze was wat levendiger,had ook zelf een klein hapje gegeten en was tekeer gegaan tijdens het bloedprikken
Toch wel wat positief nieuws dus.
Wat de da weer wat indempte door te zeggen dat we er nog lang niet zijn en het echt per dag moeten bekijken.
Haar toestand is nog steeds kritiek.
Ik hoop zóóó dat ze het gaat redden.
Duimen jullie alsjeblieft allemaal mee want dat hebben we heel hard nodig.
Sorry voor het lange verhaal,maar ik hoop moet het gewoon kwijt.
Inmiddels ben ik de zombie, wordt compleet gek bij het idee haar kwijt te raken.
Ik duim voor jullie mee! 
