Geplaatst ik moet even wat van me afschrijven
vanmorgen kwam ik niks vermoedends beneden, ging even eten en mijn vader was de kerst spullen aan het opruimen..
ik zie hem voor mijn konijnenhok staan (ik zelf kon het hok niet zien) en hij schudde al nee..
ik was al bang voor het ergste, toen kwam hij binnen en zei dat het niet lang meer zal duren dat hij op zijn zij lag..
Ik heb me omgekleed en ben naar hem toe gegaan, heb hem uit zijn hok gehaald en meegenomen.
Ik wilde hem niet in zijn hok laten liggen dus ben met hem naar binnen gegaan.
Nu zit ik alweer 5 uur lang met mijn konijn (Doris) waarvan hij 2 uur op schoot heeft gelegen en nu ligt hij alweer 3 uurtjes op mijn bed (wel op een apart fleece kleed)
Doris heb ik gekregen toen hij nog geen eens 1 jaar oud was. We gingen naar koningsdal/intratuin, en ik mocht een eigen konijn uitzoeken!! Toen ik hem zag was ik meteen verliefd, een klein wit/bruin konijntje en met hangoortjes
ik vroeg of ik hem even mocht vasthouden, en toen wist ik het zeker! dit word mijn konijntje eenmaal thuis heb ik hem de naar Doris gegeven, dit was op 19-06-1999..
De afgelopen 2/3 maanden kon ik wel merken dat hij echt oud begon te worden.. had niet meer heel veel energie maar at, drink en liep verder nog gewoon goed! Mijn vader maakte vorige week nog een soort van grapje dat hij nog niet dood moest gaan want we konden hem nu niet begraven door de bevroren grond.. (toen zagen we het als een flauw grapje) maar nu..
kan ik er absoluut niet meer om lachen.. mijn lieve konijntje toen zo klein, die ook klein zou blijven (zeiden ze) en uiteindelijk 3x zo groot werd.. hij ligt nu naast me, niks vermoedend wat hem te wachten staat..
ik weet dat het het beste is, maar toch kan ik het niet begrijpen.. mijn moeder heeft net een afspraak gemaakt bij de dierenarts, we kunnen om kwart over 5 terecht.. en dan is zijn leven voorbij
Ik ga wel mee naar de dierenarts, maar wil er niet bij zijn als hij de spuit krijgt.
Ik ben nu al helemaal overstuur, en heb echt hele erge hoofdpijn.. kan dat er ook niet nog bij nemen
Ik neem hem wel weer mee naar huis want wil hem thuis begraven, wil niet dat hij ergens terecht komt en dat ik niet weet waar hij is.
Hij verdiend rust, ik heb jarenlang heel veel plezier met hem gehad! en die herinneringen blijven me altijd bij! dat is 1 ding wat zeker is,
Doris lieve schat, Ik zal altijd van je blijven houden
Ik ga je missen, maar je zit voor altijd in mijn hart!
Doris
http://85.17.121.44/453800001-453850000/453802901-
(hoop dat de foto het doet) (het lukt niet om de foto er gewoon zo op te zetten)
!
)
Ondanks dat blijft het natuurlijk moeilijk om een dier dat je zo lang gehad hebt en je vriendje is geworden te laten gaan.
