Nu speelt onze ene hond niet, met de andere speel ik weleens met knuffels.
Er zaten ook speeltjes in met een piepgeluidje erin.
Deze hebben wij hem nooit gegeven, omdat weleens beweerd wordt dat dit niet handig is als je katten hebt (wij hebben er 3).
De hond zou dan niet stoppen op het moment dat een poes lawaai maakt als de hond haar pijn doet, omdat hij gewend is aan een piepgeluidje als hij in het speeltje bijt. Of het zo is weet ik niet, maar reden genoeg voor osn om voor andere speeltjes te kiezen

Nu had ik hem een knuffel gegeven uit dat mandje en daar was hij lekker mee aan het spelen.
Opeens hoorde ik toch een piepje, zat er in die knuffel zn maag dus ook zo'n pieper verstopt.
Onze hond begon zelf te piepen en janken en krabbelde de knuffel steeds opzij met zijn poten, waardoor hij weer geluid maakte en de hond weer begon te piepen.
Het klonk echt hartverscheurend zielig zoals onze hond deed, net alsof hij verdrietig was dat de knuffel piepte zeg maar

Ik heb het piepertje eruit gehaald en de knuffel teruggegeven; voor ons nu zeker geen piepers meer!
Zou hij dit asocieren met onze katten? Onze jongste kat speelt hij heel vaak mee, die kruipt bij hem in de mand enz.
Wat zou dit voor gedrag zijn van de hond, wiens hond doet dit ook?