Geplaatst 
Hij kwam gisteravond niet thuis... maar hij kwam wel vaker pas rond een uur of 2 binnen gewandeld. Toch maakte ik me om half 2 nogal zorgen en ik ben buiten op de galerij gaan kijken. Nergens te bekennen, tot ik over de balustrade keek.. Daar lag hij dan miauwend, met een kattenvriendje die bij hem zat.
Ik ben als een gek naar beneden gerend en hij was koud en slap maar hij leefde nog wel. Hij miauwde zo zielig en hij hapte naar adem. Ik heb m weer mee naar boven genomen en hebben meteen de dierenambulance gebeld. Binnen 5 minuten stonden ze op de stoep en waren we op weg naar de spoedkliniek.
Daar aangekomen zag de dokter dat het niet goed zat en die heeft alle opties genoemd. Maar de kans dat hij het zou overleven was zo klein dat we hebben besloten hem in te laten slapen.
Het ging allemaal heel vredig. Hij kreeg eerst pijnstillers en toen hebben we afscheid van hem genomen. Hij lag daar zo zielig met zijn slappe koude lijfje en zijn koppie zat onder het bloed.
Toen hebben ze hem een slaapspuitje gegeven en toen was hij vrij snel weg. Daarna nog de definitieve prik en toen stopte hij al na een paar seconden met ademen. Wat een rot moment was dat, ik heb mijn kleine Puck dood laten gaan. Telkens denk ik ''had ik nou maar...'' maar dat is nu te laat.
Ik mis hem zo en hij is nog geen anderhalf jaar geworden
18/06/07 - 23/10/08 Rust zacht klein eigenwijs mannetje
Die kat kwam letterlijk en figuurlijk op zijn pootjes terecht, terwijl het wel vanuit een meter of 5/6 hoog was. Nou is 3de verdieping natuurlijk nog hoger, maar volgensmij is het net hoe ze neer komen, of je hebt geluk, of niet.. 
