De teef is in beslag genomen door de dierenbescherming toen ze 4 maanden oud was. Ze is toen als doodsbange pup in het asiel beland. Door de angst en vakantieperiode niet snel geadopteerd en in een pleeggezin terecht gekomen na 6mnd asiel. Wij hebben haar weer vanuit het pleeggezin geadopteerd. Ze komt overigens niet uit het buitenland.
We hebben al flink wat met haar te stellen gehad en we hebben al heel wat weken geduld, slapeloze nachten, energie en tijd erin zitten. We zien haar ook steeds vooruit gaan alleen blijft het alleen thuisblijven een probleem wat ons inmiddels echt begint op te breken want kan de deur niet uit voor een boodschapje of even langs paard o.i.d.
We zijn met haar op basiscursus geweest bij een martin gaus hondenschool en hebben onze problemen ook voorgelegd aan de gedragstherapeut. Die heeft ons inmiddels doorgestuurd naar een andere gedragstherapeut die evt. samen met medicatie iets kan doen. Hier zijn we nog niet mee gestart en ik wil kijken wat er nog voor andere mogelijkheden zijn.
De hond is/was een extreem angstige hond met paniekaanvallen. Wat inmiddels wel goed gaat:
- Uitlaten en soms stukken loslopen in het bos of op het uitlaatveld
- Ze gaat goed met andere honden
- Ze gaat goed met onze eigen hond, slapen tegen elkaar, spelen samen etc
- Ze gaat goed met onze kat
- Ze kan wat basiscommando's zoals zit, wacht, poot, high-five. Dit vind ze ook leuk om te oefenen.
- Ze kan samen met onze hond nu rustig beneden slapen
- Ik kan naar boven/zolder om huishouden te doen
- 1 van ons 2-en kan voor langere periode van huis zijn, als de ander maar thuis is
- Ze eet goed
- Ze slaapt overdag goed en voldoende
- Ze kan goed mee in de auto. In de auto kan ze wel even alleen wachten.
Bovenstaande ging dus allemaal niet toen we haar net hadden, afgezien van het samen zijn met onze andere hond, dat ging vanaf het 1e moment goed.
Wat gaat nog niet goed:
- Ze kan nog geen 5 minuten alleen blijven.
- Ze vind uitlaten in de woonwijk erg eng. Met name het geluid/aanwezigheid van kinderen of het op afstand horen van kinderen zorgen voor een complete paniekaanval
- Ze kan niet in de bench. Vermoedelijk claustrofobisch vanwege haar verleden.
Wat hebben we al geprobeerd:
- We hebben uren en uren benchtraining gedaan. Bench open gaat goed, bench dicht is paniek. We voeren haar in de bench, hebben uren naast de bench gezeten met haar erin en deurtje open. We geven haar lekkers in de bench. We proberen haar soms in de bench te laten slapen. Inmiddels hebben we training met de bench opgegeven, ze krijgt alleen nog haar voer daar. Ze gaat er nooit uit zichzelf in liggen.
- Relaxodog geluidsgolven geprobeerd om haar te kalmeren
- Meerdere rustgevende supplementen geprobeerd: bach rescue remedy, puur rust, magnesium, halsbandje van adaptil
- We zijn erg bezig met een balans tussen voldoende uitdaging, spelen en beweging en genoeg rust. Van teveel raakt ze overprikkeld. We hebben het idee dat het huidige 'schema' goed werkt voor haar. Dan slaapt ze overdag goed en is ze weinig onrustig.
- We proberen prikkels van buitenaf te beperken bijv. gordijnen dicht, radio/tv aan als we oefenen met weg zijn.
- Ze krijgt een kong met lekkers, die eet ze eerst leeg en daarna schiet ze in de paniek.
- We zorgen dat ze goed buiten is uitgelaten voordat we proberen weg te gaan.
- We begroeten haar niet uitbundig bij thuiskomst of bij het de kamer in komen(ze is overigens ook niet hysterisch blij, ze is vrij rustig bij beneden komen bijv.)
- Ze blijft altijd samen met de andere stabiele hond. Die gaat ook gewoon tukken en negeert haar gedrag
- We hebben een babyfoon met camera aan staan om te kijken wat ze doet. Hierdoor kan ik ook tegen haar praten maar dit negeert ze.
Wat doet ze als we weggaan:
- Blaffen, ze start met blaffen en komt er niet meer 'uit'. Kan gerust een half uur achter elkaar blaffen. Als wij thuis zijn blaft ze vrijwel niet (alleen naar de postbode of naar schreeuwende kinderen voor de deur)
- Heen en weer ijsberen
- Meubels slopen, dingen kapot bijten
We werken verder veel aan haar zelfvertrouwen en dit zien we ook groeien. Ze is in huis ook niet extreem aanhankelijk aan ons, loopt niet achter ons aan, gaat niet bij de trap staan als ik naar boven ga.
Heeft iemand nog een idee wat we zouden kunnen proberen voordat we overgaan tot gebruik van medicatie?
Ze hoeft in principe nooit lang alleen te zitten dus ons doel is ook niet dat ze hele dagen alleen komt. Alleen momenteel kan ik niet eens even naar de supermarkt als ik iets ben vergeten. Als we met haar zouden kunnen bereiken dat ze 2 tot 2,5u alleen kan blijven zouden we daar heel blij mee zijn. Meer is niet nodig want ze zitten in principe dus vrijwel nooit alleen thuis en de afgelopen 4 maanden dus helemaal niet afgezien van de keren dat we uit nood even weg moesten of dat we hebben geoefend.