Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-11-17 17:13

Bejaarde hond en keuzes maken

Geplaatst door de TopicStarter : 06-11-17 17:13

Tja, ik heb een 13 jaar oud stafford x bull terrier teef en gezien haar leeftijd ga je dan toch steeds vaker nadenken over wanneer alles eindigt en er afscheid genomen moet worden. Ik ben niet iemand die uit egoisme de hond zo lang mogelijk bij zich wil houden en ik wil een te zijner tijd een eerlijke keuze maken.

Allereerst had ik nooit gedacht dat ze deze leeftijd zou halen; al op haar 4e werd ocd en artrose in beide spronggewrichten geconstateerd en inmiddels zit haar hele lichaam vol artrose. Dit is duidelijk te zien, want haar gewrichten zijn vergroeid. Doordat ik altijd veel met haar heb gedaan en haar supplementen bij heb gevoerd heeft ze altijd goed in haar bespiering gezeten, is ze zo lang mogelijk heel soepel geweest en is ze echt topfit. Met gereguleerde beweging gaat dit goed. Gezien de leeftijd doen we steeds ietsje minder met haar, maar dat lijkt me logisch. Waar we voorheen nog 2 uur gingen wandelen, is het nu max drie kwartier/ een uur bijvoorbeeld.
Tijdens die wandelingen is ze echt enorm enthousiast. Ze staat al te stuiteren als we de deur uitgaan, rent en vliegt alle kanten op en blijft immer speels. Ze loopt nog steeds met stokken en ballen te sjouwen en zwemt nog met veel plezier. Mensen vragen me nog steeds of het een pup is en ik zie dat als groot compliment.

Aan de andere kant zie ik thuis wel een wat andere hond. Ze is moe van het spelen en rennen en is dan stijf. Lijkt me logisch gezien de leeftijd en gewrichten. Als ik zie hoe ze soms opstaat na het slapen denk ik 'ah, arm dier', maar zodra we dan naar de deur lopen om uit te gaan staat ze weer te springen.
Ze krijgt inmiddels om de dag een onderhoudsdosering metacam, puur om de scherpe randjes eraf te halen. Ze staat onder controle bij de dierenarts, de laatste keer dat ik er was zei ze ' goh, wat staat ze typisch op haar poten zo nu die gewrichten vergroeid zijn, maar zo te zien heeft ze zich helemaal aangepast qua bewegen'. De dierenarts is nog steeds over haar te spreken.

Ik wil dus heel realistisch blijven, maar ik zie 2 kanten en dat maakt het lastig.
Voor nu overheerst de enthousiaste, fitte kant nog steeds heel erg en als ze stijf of pijnlijk is herstelt ze binnen een paar uur weer.
Aan de andere kant zie ik ze dus ook stijf opstaan en moeizaam over onze gladde laminaatvloer glijden. Ze is thuis heel knuffelig, maar dat zal ook de leeftijd zijn? Ze heeft altijd het liefst op schoot gelegen en volgt me echt op de voet (tot het irritante af!).

Ik heb het topic niet geopend om nu bevestigd te krijgen dat ze ingeslapen moet worden, want ze is echt nog te goed en vooral veel te blij. Maar hoe maak je een keuze als het niet duidelijk is? Een hond die ziek is, tja dat is duidelijk. Een hond die echt oud en op en dement is, tja, ook duidelijk. Maar deze is niet dement, is fit, is blij, is niet op, maar wel oud en vol vergroeide gewrichten (waarmee ze zich dus goed redt). Lastig.
Misschien zijn er mensen die het herkennen. Of die er toch een mening over hebben. Ik vind het fijn om te sparren denk ik

Ter illustratie; dit is de hond ongeveer een maand geleden. Blij ei, blijft speels.

Afbeelding

En twee weken geleden:

Afbeelding

**Geplaatst**: 06-11-17 17:19

Re: Bejaarde hond en keuzes maken

Geplaatst: 06-11-17 17:19

Mijn labrador van 15,5 gaat aankomende vrijdag ingeslapen worden.
Heb er jaren tegenop gezien maar ineens was het goed zo.
Hoorde altijd dat er een moment zou komen dat ik het zou weten maar geloofde daar niet zo in. Nu wel want zo is het gegaan. Ineens wist ik dat het tijd was.

Weet alles van het verdriet en hoe moeilijk deze keuze is dus wil je alle kracht toewensen.

**Geplaatst**: 06-11-17 17:19

Geplaatst: 06-11-17 17:19

Het klinkt raar, maar je voelt het vanzelf wanneer het zo ver is.

Ik heb vorig jaar feb. mijn mechelse herder in laten slapen.
Zij was 12.5 . Ik heb ook lang aangekeken, maar op een gegeven moment gaat het niet meer.

Ik zag dat zij de hele dag lag, zij kreeg ook medicijnen voor haar hernia en artrose, haar nieren werkten niet goed, ze dronk heel veel en het kwam er net zo hard weer uit. Ze liet het lopen.
Toen was het klaar.

**Geplaatst**: 06-11-17 17:24

Geplaatst: 06-11-17 17:24

Oh heel herkenbaar dit. Mijn ouwetje (inmiddels helaas overleden) daar had ik dat ook mee. Altijd sporthond geweest en had hier en daar zijn probleempjes door slijtage en ouderdom en daar heb ik ook veel getwijfeld daar lijden iets is wat ik niet wil. Door mijn werk als dierenartsassistente zag ik dat maar al te vaak en daardoor zie je ook veel. Hij is onze eerste hond en je bent dan echt bang wat te missen. Ben hem wat gaan sparen maar dat was dus verkeerd. Hij werd een brompot als je hem thuis liet op koude en natte dagen. Hij wilde gewoon dat doen net als altijd. Dus maar gewoon mee genomen en aangepast wat gesport met hem. Dat deed hem zichtbaar goed. Hij was toen 11. Toen hij 12 werd merkte ik dat hij het minder erg vond als hij eens thuis bleef, ook sliep hij meer. Ik merkte echt dat hij dat aangaf. November vorig jaar had hij opeens bloed in de ontlasting. Helaas een tumor. Hij had hooguit nog een paar weken wat nog meerdere maanden werden. Net in die tijd een pup aangehouden waar hij helemaal van opleefde en daar lekker mee bezig was waardoor de sport opeens niet meer zo belangrijk was. Heel apart om te zien hoe een hond zich aanpast en ergens anders zijn voldoening haalt wat hij mooi vind. We hebben 7 honden die hij allemaal heeft opgevoed en deze dus ook. Heel mooi om te zien. Hij is al die tijd nog echt fit geweest en op de dag van het inslapen ging het een paar uur ervoor mis. In de zin dat je opeens direct merkte dat hij in een paar uur tijd enorm achteruit ging. Hij nam duidelijk afscheid van alle andere honden. Nog even getwijfeld of ik het juist gezien had. Een uur voor de dierenarts kwam zakte hij ineens door de achterpoten. Als je goed kijkt en eerlijk op je gevoel af gaat merk je wat juist is. Ben blij dat het ergens zo gegaan is. Hij is net geen 13 geworden.

**Geplaatst**: 06-11-17 17:27

Geplaatst: 06-11-17 17:27

Ik denk ook dat je 't vanzelf weet. Ik zou er nog niet te veel bij stilstaan. Mijn oudere heer wordt volgende maand vijftien. Heeft artrose en krijgt daarvoor carporal, daarnaast 1x per maand een injectie met anabolen. Hij heeft precies dezelfde dingen als jouw hond en is ook nog zo'n blij en actief dier. Ik wacht gewoon af hoe lang dat zo blijft.

**Geplaatst**: 06-11-17 17:37

Re: Bejaarde hond en keuzes maken

Geplaatst: 06-11-17 17:37

Zo lang er nog speling in zit qua medicatie zou ik me niet heel druk maken en ook niet schromen om dit op te schroeven naar dagelijks om het effect eens te zien.

**Geplaatst**: 06-11-17 17:45

Re: Bejaarde hond en keuzes maken

Geplaatst: 06-11-17 17:45

ik zit in precies hetzelfde schuitje, alleen dan met een 19 jarige kat

dus ik volg even mee.

**Geplaatst**: 06-11-17 17:49

Re: Bejaarde hond en keuzes maken

Geplaatst: 06-11-17 17:49

Mijn ervaring is dat een dier zelf aangeeft wanneer het genoeg is. Dus goed blijven observeren.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-11-17 17:49

Geplaatst door de TopicStarter : 06-11-17 17:49

Ik maak me er gelukkig ook niet heel druk om, maar ik denk er wel over na als ik ze thuis af en toe zie stuntelen.

Jullie geven aan dat jullie het vanzelf ineens wisten. Ik heb dat moment nog niet gehad, ik kan me herinneren dat ik dat bij mijn paard inderdaad wel had. Ze is nu ook nog niet klaar, maar ik hoop dat ik straks dat moment niet mis en gewoon helder kan zijn.

Zodiacje, ach, volgens mij heb ik jouw labrador nog eens op de foto gezet. Wat verdrietig, heel veel sterkte!

Mysa, ik heb al eerder gehoord over injecties met anabolen, wat doet het precies en merk jij echt effect?

Wilawander, ja echt heel herkenbaar dus. Mijn hond wil ook nog altijd naar buiten en als ik een dag wat minder doe stuitert ze door het huis. Ze wil echt doen en actief zijn. Inmiddels trekt ze het wel beter, maar het liefst is ze op pad ja. Wat leuk dat jouw oudje nog zo met de pup bezig is geweest!

**Geplaatst**: 06-11-17 17:52

Geplaatst: 06-11-17 17:52

Dieren accepteren gelukkig veel beter als mensen dat ouderdom nu eenmaal met gebreken komt en zolang jouw hond nog een heerlijk blij ei is op haar wandelingen en daarna rustig haar hersteltijd neemt zou ik lekker van haar blijven genieten. Ze geven het meestal wel aan als ze echt op zijn. Ze ziet er overigens geweldig goed uit!

**Geplaatst**: 06-11-17 18:23

Re: Bejaarde hond en keuzes maken

Geplaatst: 06-11-17 18:23

Anabolen zorgen voor spiermassa. Die neemt af bij het ouder worden. Als de spieren sterker zijn, kunnen de gewrichten wat meer ontlast worden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-11-17 18:34

Geplaatst door de TopicStarter : 06-11-17 18:34

dblijham schreef:
Dieren accepteren gelukkig veel beter als mensen dat ouderdom nu eenmaal met gebreken komt en zolang jouw hond nog een heerlijk blij ei is op haar wandelingen en daarna rustig haar hersteltijd neemt zou ik lekker van haar blijven genieten. Ze geven het meestal wel aan als ze echt op zijn. Ze ziet er overigens geweldig goed uit!

Dank je wel

Ah Mysa, dat is waar ja. Merk jij echt effect?

**Geplaatst**: 06-11-17 18:36

Geplaatst: 06-11-17 18:36

Altijd als ik jou voorbij zie komen op bokt denk ik aan je hond en dat ze steeds ouder wordt. Ik vrees het topic waarin je meldt dat ze is overleden. Op de een of andere manier raken jou en je hond mij heel erg.

Ik denk ook dat je voelt wanneer het moment daar is. Als je hond nog zo vrolijk is met wandelingen zou ik vooral dat meerdere keren kort op een dag doen. Het moment waarop ze alleen nog maar achter je aan sjokt en liever niet meer op staat, dat zal vast een keer komen. Maar nu nog niet.

**Geplaatst**: 06-11-17 18:41

Geplaatst: 06-11-17 18:41

Zoals andere al zeggen je staat er zelf al goed in om te zeggen als het op is hoeft ze niet langer van mij..

Gelukkig kunnen we die keuze voor onze dieren maken als het moet. Maar bij al onze dieren zag ik het aan ze, de blik in hun ogen veranderd en je voelt het..

Zoals je nu omschrijft heeft ze nog een fijn leven en kan je met haar lezen en schrijven, die keuze zullen jullie vanzelf samen maken.

**Geplaatst**: 06-11-17 18:49

Geplaatst: 06-11-17 18:49

Pff lastig. Op het moment dat het daar is weet je vaak wel de juiste keuze te maken. Ik was destijds vooral erg bang de beslissing te laat te nemen.
Onze dalmatier hebben we op 15 jarige leeftijd in laten slapen. Ze was altijd heel fit, jarenlang met ons mee op fietsvakantie geweest en lekker lopen, en dat voor een 3e-hands hond die ik van mijn opa had geerfd.
Toen ze 11 was heeft ze een nekhernia operatie gehad; we vonden dit lastig; is ze het nog waard, komt ze er goed door, maar mijn eigen dierenarts was er heel duidelijk over; ja deze dame is nog zo fit! De specialist maakte precies zo'n opmerking; hier staat dat ze al 11 is, dat is zeker een typefout bij het intakegesprek geweest? Het herstel hiervan duurde wel wat langer dan met een jongere hond, maar ze was weer helemaal fit en blij.
Toen ze 14 was werd ze oud, spierverlies zoals bij oude paardjes, beetje wiebelig. Ik heb haar toen ook op de anabolen injecties gezet; dat had driekwart jaar lang een goed effect en daarna eigenlijk niet meer. Een week voor Kerst ging ze uit logeren bij vrienden; superfit was ze daar! Toen ik haar de dag na de logeerpartij 's ochtends ging uitlaten zag ik het ineens.... haar tijd is gekomen. Ik heb altijd gezegd dat als de hond niet zelfstandig kan gaan en staan ze mag gaan. Ze had zich die week bij de vrienden superfit getoond, maar ineens was het 'op', ze kon bijna niet meer lopen. In tranen ben ik naar de dierenarts gewandeld met haar en hebben we overlegd. Op Kerstavond hebben we haar laten inslapen. Het was goed zo. Ik had zo gehoopt dat ze van ouderdom op een dag niet meer wakker zou worden in haar mand, maar helaas gebeurt dat bijna nooit zei de da.

Ik gun jou nog een heel fijne tijd met je lieve hond, je ziet het echt wel als het genoeg is.

**Geplaatst**: 06-11-17 19:11

Geplaatst: 06-11-17 19:11

Goof schreef:
Wilawander, ja echt heel herkenbaar dus. Mijn hond wil ook nog altijd naar buiten en als ik een dag wat minder doe stuitert ze door het huis. Ze wil echt doen en actief zijn. Inmiddels trekt ze het wel beter, maar het liefst is ze op pad ja. Wat leuk dat jouw oudje nog zo met de pup bezig is geweest!

Ja ik dacht toen nog wat nu.. Hadden net besloten een pup te houden uit ons nest en een paar dagen later kwam de diagnose tumor. Heb echt gedacht hoe gaan we dat nu doen. En hij was er zo happy mee.

Afbeelding

**Geplaatst**: 06-11-17 19:13

Geplaatst: 06-11-17 19:13

Goof, ik merk zeker verschil. Al heeft hij ook zijn mindere dagen. En soms zakt hij opeens door zijn achterpoten. Maar vaak holt hij nog enthousiast voor me uit. Zeker aan het begin van de wandeling.

**Geplaatst**: 06-11-17 19:20

Geplaatst: 06-11-17 19:20

zodiacje schreef:
Mijn labrador van 15,5 gaat aankomende vrijdag ingeslapen worden.
Heb er jaren tegenop gezien maar ineens was het goed zo.
Hoorde altijd dat er een moment zou komen dat ik het zou weten maar geloofde daar niet zo in. Nu wel want zo is het gegaan. Ineens wist ik dat het tijd was.

Weet alles van het verdriet en hoe moeilijk deze keuze is dus wil je alle kracht toewensen.

Zo heb ik dat ook al bij een paar honden mogen ervaren.

Steeds precies zoals ts denken, het gaat komen, ik wil niet egoïstisch zijn, maar ze is nog zo blij, maar ze heeft pijn, wat moet ik doen.
En van de een op andere dag is de vonk uit de ogen of wat het is weet ik niet, maar zie en voel je gewoon, nu is het genoeg.
En ondanks het verdriet is het dan voor het gevoel ook echt goed.

Sterkte ts. Maar nu nog lekker spelen

**Geplaatst**: 06-11-17 19:41

Re: Bejaarde hond en keuzes maken

Geplaatst: 06-11-17 19:41

Zo aan de foto te zien is ie nog veel te goed om te laten gaan.

Geniet in het hier en nu van je hond.

Eens zul je merken en zien dat het genoeg is........je kent je hond erg goed.

Dat heb ik zelf ook met de dieren en met mijn paard gehad.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-11-17 19:46

Geplaatst door de TopicStarter : 06-11-17 19:46

Kaus schreef:
Altijd als ik jou voorbij zie komen op bokt denk ik aan je hond en dat ze steeds ouder wordt. Ik vrees het topic waarin je meldt dat ze is overleden. Op de een of andere manier raken jou en je hond mij heel erg.

Ik denk ook dat je voelt wanneer het moment daar is. Als je hond nog zo vrolijk is met wandelingen zou ik vooral dat meerdere keren kort op een dag doen. Het moment waarop ze alleen nog maar achter je aan sjokt en liever niet meer op staat, dat zal vast een keer komen. Maar nu nog niet.

Wat lief dat je dat zegt

Vanwaar raken wij jou? Volgens mij kennen wij elkaar niet toch?

Wilawander, wat een lieve foto

Rongyos, bij jou ging het ineens heel snel dus? Ik kan me herinneren dat ik mijn hond vorig jaar na de zomervakantie heel slecht vond. Ik had ze toen twee weken niet gezien, ze logeerde bij mijn ouders, en toen ik ze ophaalde viel me ineens op hoe oud ze was. Ik heb er toen rekening mee gehouden dat het klaar was, maar ze knapte weer helemaal op. Afgelopen zomervakantie verwachtte ik precies hetzelfde (overigens niet omdat mijn ouders er niet goed voor zijn, maar meer omdat ik haar dan eens niet dagelijks zie en het meer van een afstand en objectiever kan bekijken na die 2 weken), maar man ze was kiplekker!

**Geplaatst**: 06-11-17 19:48

Geplaatst: 06-11-17 19:48

Onze vorige hond was 15, tumor en voor hij er lat van had en wij het konden voelen en zien was het al te laat. Nog een laatste wandeling gemaakt en thuis laten gaan. Onze huidige is ook al zestien. Overdag gaat het goed maar ze is wel binnen twee maanden doof, slechtziend en mager geworden. S'Avonds laat komt ze vanuit haar hele diepe slaap maar moeilijk bij en stapt stijf uit de mand. Soms is ze het helemaal kwijt maar pijn heeft ze niet, zodra ik dat merk is het ook meteen gebeurt(nou ja, binnen een paar dagen dan) maar het is wel heftig. Binnen een paar maanden ben ik mijn erfbewaakster en maatje op de één of andere manier kwijt(en binnen afzienbare tijd ook lijflijk) En dat mis ik behoorlijk.

**Geplaatst**: 06-11-17 19:57

Geplaatst: 06-11-17 19:57

Ze ziet er nog geweldig uit hoor!
Hier een oude Jack Russel van 14 jaar. Hij wordt echt oud, gaat ruiken, kan niet meer op de bank springen en slaapt de hele dag. Maar hij is nog blij en eet nog goed. Maar ik ben ook bang voor de dag dat hij echt wat gaat mankeren. Het liefste heb ik dat hij s Nachts in zijn mandje een keer in zijn slaap komt te overlijden. Maar dat zal wel niet.

**Geplaatst**: 06-11-17 20:39

Re: Bejaarde hond en keuzes maken

Geplaatst: 06-11-17 20:39

Heel herkenbaar. Helaas hier een nog jonge hond van nu 5 jaar die helemaal kapot is. Staat sinds een jaar op de medicatie en ze gaat maar door. Is echt een hond die zichzelf kapot loopt. Van de zomer ging het heel slecht en heb ik ook veel met de gedachte gelopen of dit wel eerlijk is en ondertussen is hond helemaal blij. Gelukkig gaat het nu weer goed en hoop ik inderdaad dat het me duidelijk zal zijn als het moment daar is.

**Geplaatst**: 06-11-17 21:00

Re: Bejaarde hond en keuzes maken

Geplaatst: 06-11-17 21:00

ik zou in ieder geval elke dag wat gaan geven voor de atrose,en dan liever overschakelen naar cimalgex,dit is een pijnstiller/ontstekingsremmer welke super goed werkt bij artrose

en als ze erg glijdt op de laminaatvloer wat kleedjes neerleggen? lekker warm houden in de winter en zoals ik zo zie en lees kan ze nog lekker mee,alleen voor dat stijve in huis zou ik dus de cimalgex geven,voordeel daarvan is dat deze ook ontstekingsremmend werkt ,ik denk als dat onder controle is dat je net dat stukje ook prettiger maakt voor haar...

**Geplaatst**: 06-11-17 21:02

Geplaatst: 06-11-17 21:02

TS zou jouw hond misschien baat kunnen hebben bij back on track? Bv een kussen om op te liggen?

Ik heb deze situatie nu aan de hand met mijn kat. Deze is 17. Deze zomer dacht ik dat hij er zo slecht aan was dat het zijn laatste ritje naar de dierenarts zou worden, hij was mager, slechte vacht, at slecht en spuugde dagelijks. Maar bij de dierenarts bleek hij er nog goed aan, bloedwaarden waren prima.
Ik geef hem nu voer van Royal canin, de aging 12+ en hij is daar echt van opgeknapt. Ik voerde hem orijen, acana of applaws. Maar blijkbaar werkte dat niet voor hem.
Hij is nu weer vrolijker, eet heel veel voor zijn doen, vacht is veel beter en hij wordt zelfs weer wat dikker.

Ik hou hem goed in de gaten, want soms heeft hij nog wel wat dingetjes maar hij is ook al 17. Ik ga niet met hem aanrommelen bij de dierenarts. Hij heeft een prachtig leven gehad en houdt helemaal niet van reizen, pillen prikjes etc.
Als ik denk dat het klaar is is het ook gelijk klaar. Ik denk inderdaad dat je dat op een gegeven moment gewoon weet.