Vrijdag kwamen dan eindelijk ‘onze’ pups aan. De veld puppies met zijn viertjes aangezien twee het niet hebben gered. Dit is Lewis Carlos zit nu bij mijn vriendin Robin in de opvang. Dat is echt net een mini corgi qua bouw, maar zo schattig met zijn grote oren.
De grote bruine vooraan is Lando, die is gister al geadopteerd en Ozzie genoemd. En de kleine bijna zwarte heet Yuki.
Deze twee meiden hebben we van de begraafplaats gered. Helaas heeft zusje 3 het niet gehaald. Deze twee zijn echt heerlijk sociaal en zitten nu bij een geweldige foster in Terheijden.
Dit is Igor. Hem hebben we uit het dodingsstation Bîrlad gehaald. Helaas konden we toen niet zijn hele agressieve moeder meenemen. Hij vind alles nog wat spannend, maar hij is ook naar een hele fijne foster gegaan dus dat komt ook wel goed.
ik mag hier echt niet te lang naar kijken zo schattig allemaal
we hebben zelf al 2 honden een thuis gegeven (eentje uit Roemenie en eentje uit Spanje) Als ik die snoetjes hierboven zie dan zou ik ze allemaal willen helpen maar dat kan niet.
Hopelijk vinden ze allemaal snel een fijne warme thuis.
Ik zou ze ook het liefst allemaal komen halen, alleen krijg ik dat er hier thuis niet door Ik hoop dat ze allemaal snel het warme mandje krijgen wat ze verdienen!
Het is even geleden, maar er was ook niet veel te updaten wat Cindy betreft. Vandaag hadden we weer een afspraak bij de dierenarts om te beoordelen of ze goed genoeg of voor de operatie.
Uiteindelijk vond hij dat links toch niet sterk genoeg is om alle belasting op zich te nemen en was het de beste keus om de heup kop van rechts te verwijderen zodat die niet meer uit de kom schiet. Haar rechterknieschijf is volgens hem niet het gene waar ze pijn aan heeft. Dus die kunnen we het beste zo laten. Links is ook qua knie nu ok genoeg, maar hij dacht dat de extra belasting die knie uiteindelijk alleen maar erger zou maken. Nu heeft ze straks toch rechts nog om te belasten en verwacht hij dat ze weinig last zal hebben. Wat het voor de toekomst betekend kunnen we niet voorspellen. Hopelijk kan ze hier heel wat jaren mee vooruit, maar dat is afwachten. Het maakt wel haar adoptie moeilijker. Maar we gaan natuurlijk ons best doen en we zijn gewoon eerlijk over haar situatie en dan hopen we iemand te vinden die haar wil adopteren.
Verder doet ze het gewoon echt heel goed. Ze is zo vrolijk en speels, ze klimt en klautert (ook in mijn broek als ze op het aanrecht wil). Ze is ontzettend lief en gewoon een geweldig katje.
Ze is alleen heel erg auto ziek, dus gelukkig mocht ze in de kliniek blijven en wordt ze morgen geopereerd. Dan hoefde ze niet weer extra tripjes in de auto. Dus we gaan het morgen even afwachten en dan mag ze herstellen en hopelijk toch gewoon naar een ander huisje.
Momenteel is het weer even drama in het public shelter in Vaslui waar wij in maart ook zijn geweest. Oana gaat daar bijna dagelijks naartoe omdat wij er de afgelopen tijd veel hondjes weg hebben gehaald, maar er zitten er nog steeds wel 300 denk ik. Het is daar de laatste tijd non stop aan het regenen en het asiel staat blank. Veel honden hebben geen droge plek meer om te liggen, de hokken staan vol water en pups dreigen te verdrinken als ze hun hokje uit zouden stappen. Morgen worden er wel weer 18 pups weggehaald die onze kant op komen, maar de andere honden hebben het nu echt heel zwaar. https://vm.tiktok.com/ZGd57kLdC
Cindy gaat goed hoor. Vrijdag mogen de hechtingen eruit en dan mag ze weer zonder lampenkap rondlopen. Het heeft tijd nodig om littekenweefsel te vormen zodat haar heup stabieler wordt, maar ze hobbelt vrolijk rond. Ze begint ook alweer in mijn broek te klimmen als ze op het aanrecht wil. Het is zo’n taai meisje.
Morgen gaan de hechtingen van Cindy eruit. Als ze op schoot ligt doe ik haar kap af en dan kan ze zich even wassen. Moet alleen wel opletten dat ze niet stiekem aan haar hechtingen gaat plukken. Heb wel wat foto’s van haar knappe snoetje kunnen maken.