Moderators: NadjaNadja, Essie73, Muiz, Maureen95, Firelight
Neonlight schreef:Ja, ik heb een dalmatiër.
Wij hebben jaren gewacht tot we een woning hadden waar we ook echt de ruimte hadden, met een grote tuin. Die hebben we nu (900m2) en daar zijn we blij om, want dat heeft ze echt nodig om haar beweging te krijgen. Balletje gooien en erachteraan rennen is favoriet.
Het is niet de makkelijkste hond. Dalmatiërs zijn over het algemeen vrij onzeker naar andere honden. De onze heeft dan ook als motto "aanval is de beste verdediging". Niet altijd handig, moeten we met wandelen ook echt rekening mee houden, want ergens waar veel honden zijn dan moet ze vast blijven en krijgt ze haar beweging niet echt. En veel beweging is een must voor dit ras, het zijn echte loophonden.
Wat betreft africhten, wij hebben nog een vrij makkelijke (was praktisch direct zindelijk, nooit iets kapot gemaakt) maar er gaat veel tijd en consequentie in zitten. Je kunt 35 keer nee zeggen, maar een dalmaat kijkt wel of het niet de 36ste keer toevallig ja is.
Wij hebben haar van een fokker vandaan, toevallig was er daar een nest in aantocht die groot was en we konden daar op de lijst. En het geluk dat het nest ook groot genoeg was voor een pup voor ons.
Momenteel is het heel druk bij fokkers, voor alle rassen, want met de covid wil iedereen een pup. Ik kijk ook rond op de sites, want ik twijfel ook om er niet nog een pup bij te nemen. Eigenlijk had ik mijn zinnen gezet op een pup uit de volle zus van mijn hond, die was bij de fokker gebleven om de lijn voort te zetten, maar helaas zijn ze door persoonlijke omstandigheden gestopt en is haar zus naar een ander adres gegaan.
[ [url=m/cQlDPI.jpg]Afbeelding[/url] ]
[ [url=m/lD7Gcx.jpg]Afbeelding[/url] ]
Eentje met blauwe ogen, afkeurtje.
kiki1976 schreef:Zelf geen Dalmatiër maar vind ze wel geweldig.
Ik ken verschillende die een dalmaat hier vandaan hebben en hoor er echt super berichten over.
Ze fokken naar mijn weten altijd met een wachtlijst
https://www.thethreeturnips.nl/of-the-t ... elinfo.htm
jana79 schreef:Wij zijn ook in het bezit van een dalmaat. De onze komt inderdaad van the tree turnips! Ik zou echt via een goede fokker gaan zoeken. Aangezien er regelmatig dove pups tussen zitten. Dit wordt bij erkende fokkers getest. De onze is nu 13,5 jaar en inmiddels ook doof sinds een jaar. Onze Tasja kan ontzettend goed met kinderen en is erg sociaal merk niet meer dat terug getrokken gedrag naar vreemde alleen echt als jonge hond tot een jaar of 4. Gaat bij ons ook erg goed met de dieren thuis paarden kippen schapen durf ze daar zo bij in de wei te laten. Zal echt niks doen. Voor ons echt een top hond!
Heerlijke honden.
Peuk schreef:Wij hadden vroeger altijd dalmatiërs. Mijn vader fokte ze namelijk ook (met stamboom). Ik heb er in totaal 4 bewust mee gemaakt. Alle 4 compleet andere karakters, maar dat is logisch.
Ik woonde toen op de boerderij en ze zaten buiten in een kennel. Het zijn inderdaad erg actieve honden. Gaan graag op avontuur, wandelen, balletjes gooien enzovoort. Waarschijnlijk komt het niet als verrassing maar let vooral goed op blind- en doofheid. Dat gebeurde ook vrij snel toen ze ouder werden (dit was bij alle vier het geval). We hadden er twee die toen ze ouder waren ook erg chagrijnig werden en eigenlijk ook niet geschikt waren in de omgang met kinderen. Dat waren moeder en dochter. Dus dat zat toch in mama denk ik. De twee anderen hadden die dochter weer als moeder, maar beiden een andere vader en die hadden dat niet. Waren echt enorm lieve en vriendelijke honden. Ook met kinderen. Ik herken het verhaal hier boven. Het zijn echt pussy’s. Ze zijn snel bang en dan hebben ze een baasje nodig die ze gerust kan stellen. Die van ons kropen dan in een hoekje. Ze zijn ook bang voor van alles: andere honden en dieren, vuurwerk, luchtballonen etc. Maar als je er genoeg tijd voor hebt en met bovenstaande punten kan leven. Zeker doen! Wij hebben nu een labrador en mbt het ‘vriendelijke karakter’ merk ik geen verschil. Labradors zijn alleen wat meer mensgericht denk ik, waar een dalmatiër wat meer op zichzelf is.
Tamara1991 schreef:Wij hebben ook een geweldig leuke dalmatiër. Indian Dogs Cherokee, Pippi voor bekenden. Wij hebben haar bij Indian Dogs Kennel vandaan uit Groningen. Heel leuke mensen, alle honden gewoon in huis. Ze was ook al bijna zindelijk dat we haar ophaalde met 10 weken.
[ [url=m/NP5DFq.jpg]Afbeelding[/url] ]
Ze is net 5 en begint nu een beetje volwassen te worden. Dat "aanval is de beste verdediging" wat neon noemt herken ik wel, dat heeft Pip ook lang gehad. Ze lijkt er nu wat overheen gegroeid te zijn. Nu speelt ze zo nu en dan als ze zin heeft, meestal negeert ze andere honden of snuffelt kort even.
Met de paarden gaat ze heel goed, al moet het enthousiasme soms wel getemperd worden. Als ik aan het rijden wat wilde ze nog wel eens uitdagen om te spelen of rondjes om het paard heen rennen. Gelukkig heb ik een brave
Verder is ze super lief voor iedereen, wel waaks (ze vind het niet tof als mensen achter mij aan lopen in het donker) heel speels, aandacht gericht, heel energiek maar ligt ze stiekem het liefst de hele dag bij je in bed
[ [url=m/lC3Sxf.jpg]Afbeelding[/url] ]
Met de kat is ze ook heel lief. Dat zijn echt beste vriendjes
[ [url=m/1O1ke0.jpg]Afbeelding[/url] ]
Ik doe met Pip aan agility en dat doet ze heel leuk. Echter blijft het een hond die goed zelf kan nadenken en het niet altijd nodig vind om te werken. Dat kan soms behoorlijk frustrerend zijn.
[ [url=m/C7lR6H.jpg]Afbeelding[/url] ]
Pip heeft een luik en kan dus lekker zelf bepalen of ze binnen of buiten is. Dat werkt echt fantastisch voor haar, Pip kan ook heel goed alleen zijn. Maar volgens mij is dat niet echt ras eigen.
Maar dat haar overal...
Icecrystal schreef:Hier ook een dalmaat! Wij hebben een toefje van 5 maanden.
Pepper!
[ [url=m/senVow.jpg]Afbeelding[/url] ]
Leuk om de verschillende karakter eigenschappen te lezen. Wij hadden hiervoor een Friese stabij, die bekend staat om eigenwijsheid, maar Pepper spant toch wel echt de kroon. Je kan 100 keer 'nee' zeggen maar ze blijft het toch proberen.
Verder verharen ze inderdaad enorm. Iets om rekening mee te houden. Pepper is nu nog wel heel sociaal naar andere honden en mensen. Tot nu toe niet snel bang voor dingen en kan al goed alleen zijn. Ze leert heel snel en vindt het leuk om trucjes te leren.
Het grootste verschil met mijn vorige hond vind ik dat ze echt heel eigenzinnig is. Ze laat zich niet snel wat vertellen en straffen heeft weinig tot geen effect en hierbij kan ze ook in opstand komen. Het is echt wel een moeilijkere hond dan onze vorige.
jolmer20 schreef:Ohh dalmatiërs
Zelf geen één maar mn oma heeft er een stuk of 24 gehad!
De laatste die ze heb ik meegemaakt. Super lieve hond!
Ik weet dat ze er een aantal bij een fokker vandaan had, maar dat is al 15 jaar geleden, dus die zullen er misschien niet eens meer zijn.
De haren waren wel vreselijk inderdaad! Jaren later nog van die korte haartjes overal teruggevonden
Captain schreef:Indian Dogs kennel gaat op het lijstje! Prachtige hond! En wat leuk dat je zo actief met haar bent, dat wil ik ook gaan doen. Iets van agility, als de hond dat natuurlijk ook leuk vindt!
Wat betreft aanval is de beste verdediging, heb je daar ooit iets mee gedaan via puppycursus bijvoorbeeld of het laten gaan zoals het is?
Haha dat witte haar heeft mij ook wel even aan het denken gezet. Maar wij hebben nu ook al een kat met veel wit haar die ook veel verhaart, je went er aan. En je snapt vanzelf dat je geen donkere kleding meer moet kopen.
Tamara1991 schreef:Captain schreef:Indian Dogs kennel gaat op het lijstje! Prachtige hond! En wat leuk dat je zo actief met haar bent, dat wil ik ook gaan doen. Iets van agility, als de hond dat natuurlijk ook leuk vindt!
Wat betreft aanval is de beste verdediging, heb je daar ooit iets mee gedaan via puppycursus bijvoorbeeld of het laten gaan zoals het is?
Haha dat witte haar heeft mij ook wel even aan het denken gezet. Maar wij hebben nu ook al een kat met veel wit haar die ook veel verhaart, je went er aan. En je snapt vanzelf dat je geen donkere kleding meer moet kopen.
Wij hebben er niet specifiek op getraind. Echt aanvallen deed ze ook nooit, zo extreem was het niet. Zij negeerde de andere hond en als die toch naar haar toe kwam jaagde ze die direct weg door heel hoog te blaffen en een stukje achter de ander aan te rennen.
Meestal konden we het wel voorkomen omdat ze over het algemeen tegen bepaalde types deed. Maar het is eigenlijk vanzelf over gegaan, gebeurt nu nauwelijks nog.
Wel is hel echt een felle, als een ander lelijk doet zal ze meestal wel lelijk terug doen. Begrijp van verhalen van anderen dat dat wel een dingetje kan zijn met dalmaten, dat felle.
Ik heb overigens wel altijd met haar getraind. Hetzij puppy cursus, gehoorzaamheid of agility.
Wat ik merk met trainen is dat ik een soort ultra fijne grens tussen lief en streng moet opzoeken. Ben ik te lief denk ze dat ze niet hoeft te luisteren en gaat ze haar eigen weg. Ben ik te streng is mevrouw gepikeerd en kan ze gewoon op het veld stil gaan staan, haar vingers in haar oren stoppen en de andere kant op kijken. Dan sluit ze zich compleet af.
Ik heb dat wij op zoek waren naar een pup ook contact gehad met the three turnips. We zijn daar niet geweest omdat ze geen nest hadden, maar kwamen wel als heel aardige mensen over. Pippi's vader is er ook een van hun.
Waar kom je vandaan? Misschien woont er wel iemand van ons bij je in de buurt, kun je eens samen lopen ofzo. Niet dat een exemplaar veel zegt, maar kun je even aftasten. Ben even vergeten of je had gezegd of je al wat ervaring hebt met dalmaten
Neonlight schreef:Die doofheid, een hond van 13,5 die nu doof is is een andere oorzaak als de doofheid waar dalmaten bekend om zijn. Dat is ouderdomsdoofheid, kan bij iedere hond gebeuren.
Alle witgeboren dieren hebben een verhoogde kans op doofheid. Dit komt door het gebrek aan pigment, hierdoor sterven de haartjes in het gehoor af en worden ze doof. Dit gebeurt in de eerste 5 weken bij honden. Daarom worden de pups bij 6 weken getest op gehoor.
Omdat onze dalmaat blauwe ogen heeft, wat ook met pigment te maken heeft, mag er met haar ook niet gefokt worden.