15-07-2012
Vanwege een oude blessure van mij, moet ik veel lopen om mijn kuitspier soepel te houden. Mijn vriendin woont aan de andere kant van het dorp waar ik woon en daar ben ik heen gelopen. We zijn om 7 uur weggelopen en om half 11 was ik ter plekke. We hebben wat gedronken bij mijn vriendin en zijn toen naar een cafeetje geweest omdat een andere vriendin daar werkte en vrij was en we wilden even gezellig wat drinken.
Intussen was het kwart voor 11 - het is heel dichtbij - en we waren gezellig aan het kletsen en Jesda gaat ineens stilstaan en kijkt naar de andere kant van de weg. Ik roep nog een keer heel streng: "Nee!" en ze blijft staan. Net op dat moment dat ik haar bij haar halsband wil grijpen, rent ze de weg over in vol tempo.. waar op dat moment net een auto aan kwam.
Ze werd geschept aan haar linker kant en tolde wel 10 keer in de rondte en kwam uit eindelijk tot stilstand aan de overkant van de weg, tegen een andere auto. Enkele seconden bleef ze liggen, ik dacht dat ze dood was. Maar mijn meisje is sterk en krabbelde overeind. Ze piepte en jankte het uit. Ik wist het niet meer en raakte in paniek. Mijn vriendin en ik staken de weg over en zij was eerder bij de hond dan ik en wilde haar tegen houden, echter was de hond zo geschrokken en beet van zich af. In de hand van mijn vriendin, een aantal schrammen en een beetje wondjes... Maar het bloedde hevig. ZE trok zich er niks van aan en intussen was de hond bij mij aangekomen, geen idee hoe, maar ze was gekomen.
Ik ging op de grond zitten en Jesda kroop helemaal boven op me. Het hijgen werd erger en ik bleef maar praten en praten en praten. Na enkele minuten werd ze rustiger en werd het hijgen iets minder. Intussen had mijn vriendin mijn ouders, dierenarts en haar ouders gebeld. Die waren snel ter plaatse.
Jesda kreeg een spuitje toen de DA was gearriveerd en ze viel daar door in slaap. Het duurde een tijdje en ik hoor de dierenarts nog zeggen: "Je hebt een sterke hond." Toen was Jesda weg en hebben de dierenarts en mijn vader haar in de auto gelegd. Naar de kliniek gereden en foto's gemaakt.
Ze heeft haar bekken gebroken aan haar linker kant. Voor de rest had ze niks, alleen bij haar teentje bloedde ze iets.
16-07-2012
We hebben haar bij de kliniek achter gelaten en zijn naar huis gegaan. De volgende ochtend zou ik worden gebeld door degene die haar zou opereren en om half 9 kreeg ik telefoon. Ze zouden haar vanochtend opereren en ik zou telefoon krijgen als de operatie klaar was. Na lang wachten kreeg ik eindelijk kwart over 3 een telefoontje met de informatie dat de operatie geslaagd was en er geen complicaties bij waren gekomen. Ze mocht naar huis!
Toen we bij de dierenarts kwamen vertelde de dierenarts ons eerst wat hij had gedaan en ook hij zei het: "Je hond is in erg goeie conditie en heeft een sterk lichaam." Stiekem was ik trots, want ik train veel met Jesda en dat sterke lichaam krijg je niet voor niks.
We hebben haar in de auto gelegd, medicijnen mee gekregen en naar huis gereden.
Thuis heeft mijn broer haar uit de auto getild en op haar kleedje gelegd. Ze kroop er direct van af en ging op de plavuizen liggen. Ze heeft daar lang gelegen en ook geslapen. Tegen 6 uur mocht ze pas weer wat water hebben en dat ging er zo in. Even wat laten drinken en dan de bak weer weg halen, want te veel mocht niet. Elke uur moesten we haar wat water geven om 'weer te laten wennen.'. Brokjes mocht ze niet vanavond i.v.m. misselijkheid van de narcose. Morgen mag ze gewoon weer eten en drinken en beginnen we ook met de medicijnen.
Ik houd jullie op de hoogte en zal af en toe wat foto's plaatsen.
Ik zal eerst even wat foto's plaatsen van mijn kanjer, zodat je beetje kennis kan maken:
Haar heerlijke koppie.

Ze vind alles best.

Het kan zijn dat je een zelfde topic vind op horsetycoon.nl en hetpaardenspel.nl
Veel liefss.