Geplaatst 
Deze zomer ben ik, samen met twee vriendinnen, een week in Lipica (Slovenië) geweest. En zoals je wel kunt raden, is Lipica de stoeterij waar al eeuwenlang, jawel, Lippizaners gefokt worden! Hoewel de meeste Lippizaners tegenwoordig uit Piber komen, bestaat de oorspronkelijke stoeterij nog steeds (al sinds 1580). Het is zowel een stoeterij als een dorp, zo groot is het. Ik wil graag het verslag van deze meest fantastische vakantie aller tijden graag even met jullie delen!
Omdat ik heel veel foto's had heb ik nog twee topics gemaakt:
een met foto's van Lipica en de paarden:
viewtopic.php?f=53&t=487578
en een met fotos van Lippizaners in actie en onze lessen:
viewtopic.php?f=10&t=487577
We zaten met zijn drieën in het hotel van Lipica zelf, dus op het terrein. Iedere dag hadden we een uur privéles, op een Lippizaner uiteraard, van iemand die op Lipica werkte. Helaas had één van ons om acht uur sochtends les, ikzelf om negen uur en de andere vriendin om tien uur, dus het was geen uitslaap-vakantie aangezien we elke ochtend om zeven uur aan het ontbijt zaten
Het voordeel van hotel-gast zijn, was onder andere dat je zonder begeleiding op het terrein mocht rondwandelen, wat natuurlijk ontzettend leuk is omdat je dan de omgevind kunt verkennen en naar lessen en trainingen kunt kijken als je zelf niet rijdt. We hebben wel een rondleiding gekregen in het begin, waarbij ongeveer het volgende werd verteld...Stal van de merries met veulens, jaarlingen en tweejarigen:
Lipica is een stoeterij van de staat. Op het moment dat wij er waren, hadden ze 350 paarden, waarvan 3 bruine. Ze willen het aantal verhogen naar 360, omdat ze dan de grootste stoeterij van de wereld (of europa, weet ik niet meer) zouden zijn. Volgens de wet mogen de op Lipica gefokte paarden niet voor hun derde jaar verkocht worden, en moeten ze allemaal een basisopleiding krijgen. De opleiding die paarden op Lipica volgen, bestaat uit 4 fases, na elke fase moet het paard slagen voor een soort examen om verder te worden getraind:
1 Basisfase; zadelmak maken, stappen, draven, galopperen en figuren rijden. Paarden die niet verder komen dan deze fase, worden direct verkocht.
2 Vervolgfase: wijken, appuyeren, schouderbinnenwaarts enz. Hengsten die deze fase bereiken maar niet verder komen, worden gebruikt als lespaarden (waar wij dus op reden)
3 Gevorderde fase: galopwissels, piaffe, passage. Hier blijven de meeste paarden steken, omdat ze dan het voor hen maximale bereikt hebben. Merries uit fase 2 en 3 worden gebruikt als fokmerries, of lopen voor de koets. Met hengsten wordt dressuur gereden.
4 Hogeschool: met de bekende oefeningen als levade, courbette, capriole. Hengsten die deze fase bereiken komen in aanmerking om dekhengst te worden voor de stoeterij. Ze worden beproefd en hun nakomelingen beoordeeld, als deze goed zijn blijven ze hun leven lang dekhengst. Merries bereiken vrijwel nooit deze fase.
Op de stoeterij hebben ze kleuterklasjes, scholen en een groep gepensioneerden. Tot hun derde jaar worden de paarden zoveel mogelijk vrijgelaten en staan ze met leeftijdsgenootjes in de wei, waaraan daar overigens geen gebrek is. Snachts staan ze met zn allen in een enorme loopstal. Een leuk weetje is dat de veulens (worden donker geboren) die tijdens het opgroeien, het langste donker blijven, later vaak de beste paarden worden. Bruine paarden komen bijna nooit voor, maar zijn wel erg gewenst voor de fokkerij om diversiteit in de genen te houden. Er zijn zes hengstenstammen, en zestien merrielijnen, die zorgvuldig met elkaar gecombineerd worden middels ingewikkelde foksystemen.
Het terrein van Lipica bestaat voornamelijk uit glooiende graslanden met grote eikenbomen, die telkens in koppels van drie staan. Vroeger was het traditie om voor elk verkocht paard drie bomen te planten: één voor de trainer, één voor de veearts, en één voor de hoefsmid. Deze traditie hebben ze sinds enkele jaren weer opgenomen. Er is een brede laan met bomen langs de kant, die "weg naar Wenen" heet, waarlangs de beste hengsten vroeger naar de Spaanse Rijschool werden vervoerd.
Tot zover de info over Lipica om je spreekbeurt mee te houden
De lessen waren erg leuk maar ook erg zwaar, als je zei dat je al tien jaar reed maakte dat geen bal uit en moest je toch weer bij de basis beginnen. Er waren een aantal heel nieuwe dingen bij, wat je altijd tegenkomt als je een nieuwe instructeur hebt met een nieuwe visie. Op Lipica rijden en trainen ze volgens de klassieke rijstijl. Ondanks het gebrekkige engels (meeste lessen werden gegeven in het duits) hebben we in 1 week toch veel geleerd.Merries met veulens worden naar stal gebracht, en op de achtergrond zie je de stal van de lespaarden:
Dit vind ik l*llig...
Die paarden!
