Geplaatst Ik weet niet zeker of dit goed staat, maar de titel verraadt het: mijn vriend en ik gaan naar Engeland verhuizen! Na jarenlang dromen, al sinds mijn zus 15 jaar geleden naar Londen vertrok en ik iedere keer dat ik haar bezocht aan alles voelde dat ik daar ook thuis hoorde, kwam eindelijk alles bij elkaar en is het moment aangebroken.
Twee jaar geleden werd ik slachtoffer van een burnout. Tijdens het herstellen ervan stond ik voor het eerst in mijn leven stil bij wie ik nu precies was, en met name wat ik echt wilde; tot op heden had ik vooral keuzes gemaakt die goed op mijn CV stonden en was vooral bezig met wat anderen van me vonden, met alle gevolgen van dien. Met behulp van therapie durfde ik weer te gaan dromen, en voelde aan alles dat mijn toekomst in het maken van kleding lag. Als snel realiseerde ik me dat ik daar echter toch nog voor door wilde studeren, en deed op hoop van zegen toelating aan een school in Londen (zou het dan toch?). Ik werd in februari toegelaten, maar Londen is duur en daar studeren nog duurder, dus maandenlang heb ik beurzen gezocht en alles op alles gezet om het plaatje financieel rond te krijgen. Ik weet niet hoe en waar ik dit aan te danken heb, maar het is gewoon gelukt.
Ik woon inmiddels al bijna vijf jaar samen met mijn vriend, en hij gaat ook mee. In Nederland zag hij niet voldoende doorgroeimogelijkheden binnen zijn vakgebied, en ook hij droomde er al jaren van om in Londen aan de slag te gaan. Dus zodra ik de financiele "ja" had, is hij meteen aan de slag gegaan met het zoeken van een baan.
Dat gaat met het hele Brexit gedoe echter iets lastiger dan het krijgen van een studentenvisa, dus we hebben besloten dat ik vooruit ga en tijdelijk weer op kamers ga (mijn studie begint immers ik september), hij zijn baan en het (huur)huis hier aanhoudt totdat hij een aanbod heeft, en we dan samen op zoek gaan naar een huis en opnieuw samen gaan wonen.
Kortom, het is een ontzettend geregel, het is allemaal niet goedkoop en nu de datum dichterbij komt realiseer ik me dat het niet alleen maar vrolijk is en dat er ook een heleboel is wat je moet achterlaten. Maar dat hoort erbij, en die gevoelens mogen er zijn; wij voelen aan alles dat dit de juiste stap voor ons is.
Met mijn student Visa is alles geregeld, ik hoef alleen nog een kamer te zoeken. Maar wat betreft de "grote" verhuizing over een paar maanden, dat gaat nog tricky worden. Heeft iemand ervaring met emigreren?
en verschilt emigreren naar de UK/non EU van de EU?We hebben een kat (die mee gaat). We hebben best wat spullen, een boel daarvan laten we achter of verkopen we. Maar wat is wijsheid? Een verhuisbedrijf kost klauwenvol met geld, is het handig om een busje te huren? Gaan we dan met de trein, of met de boot? Moet de bus dan ook terug? Hoe en wanneer bemen we poeslief mee? Wat moet je regelen qua verzekeringen? Waar moeten we allemaal aan denken?
Er is al best wel veel wat we op een rijtje hebben gezet en zelf hebben uitgezocht, maar er zijn altijd dingen waar je niet aan denkt of die je over het hoofd ziet.
Je weet vast dat je voor een evt. koophuis in het VK minimaal een ton of wat aan spaargeld mag afgeven (wat niet in een bestaande hypotheek mag zitten) dus je zal het de komende decennia moeten hebben van (gemeubileerde) huurhuizen. Wellicht daarom toch handig t.z.t. alle meubilair in NL te verkopen zodat jullie nog wat extra geld mee kunnen nemen? 
( ik ben inmiddels 41 
). Vanuit Nederland kon ik dit ook niet afsluiten met als gevolg 6 weken geen internet (en een dorpje waar zeer beperkte telefoon ontvangst was). Maar goed dat is allemaal kleine ergernissen. 
). Had ook nooit verwacht of gepland terug naar NL te komen, maar Brexit en politieke/economische chaos veranderde de zaak en heb nog geen dag spijt gehad. We zijn wel vaak in Bristol en Londen ivm familie/vrienden. 
