Geplaatst Aangezien ik merk dat er best wel wat mensen zijn die mijn verhaal boeiend vinden en er genoeg te vertellen is over het avontuur waar ik aan begonnen ben, leek het mij leuk om hier ook via deze route wat over te delen! Sinds een maand heb ik Utrecht ingeruild voor een appartement in Tokyo, een van de grootste en meest bevolkte steden op aarde.
Introductie
Al jaren had ik het idee dat ik naar het buitenland wou gaan om daar een tijd te verblijven. Het is een stukje zelfontwikkeling wat ik bij veel anderen zag en wou meemaken, maar ook uit je comfort zone stappen om zo'n avontuur aan te gaan leek mij een hele leerzame ervaring.
Japan is mijn 'tweede thuis', ik spendeer er normaliter al best wel veel tijd en zodoende was met oog op de connecties die ik hier al had en mijn interesse om wat meer van het land te zien dit een snelle keuze. Maar goed, als je geen korte trip doet komen daar nogal wat zaken bij kijken. Een visum, een appartement, de taal barrière, tijdsbesteding, werk, allemaal zaken waar je over na moet gaan denken en een plan voor moet maken.
Februari 2020 is er een overeenkomst gesloten tussen Nederland en Japan wat het Working Holiday visum mogelijk maakte. Deze was er al met landen als Canada, Australië en Nieuw-Zeeland, maar nog niet met Japan. Door corona hebben we er tot begin 2023 weinig mee kunnen doen en uiteraard kan je niet 'zomaar' even je leven on hold zetten en een jaar naar de andere kant van de wereld gaan zitten. Dus na een plan gemaakt te hebben, een moment te hebben gekozen en met oog op de restricties van het visum was het begin maart dan eindelijk zo ver: Ik stond op Schiphol, met 2 koffers, een gezonde dosis onzekerheid en mijn boarding pass voor de KL861 naar Tokyo.
Plan
Door mijn visum mag ik hier werken en rondreizen, iets wat voor Nederlanders een vrij gewild visum is. Normaal gesproken krijg je enkel een werkvisum als je bijvoorbeeld aangenomen wordt door een Japans bedrijf en zij jouw werkvisum sponseren. In mijn geval heb ik mijn aanvraag zelf gedaan en dus ook als freelancer een 'self-sponsering' gedaan.
Er zijn ontzettend veel zaken waar je, met langer verblijf in het buitenland, rekening mee moet houden. Zeker wanneer je je eigen bedrijf hebt en voor Nederlandse opdrachtgevers blijft werken, is het goed het nodige onderzoek te doen zodat je geïnformeerd weet waar je aan begint.
De eerste 4 weken waren voor mij een beetje een 'vakantie' na het afgelopen jaar om mijn appartement verder in te richten, de dagelijkse dingen op orde te krijgen (inschrijven bij de city ward, een sportschool zoeken, de buurt verkennen) en vanaf komende maand ga ik wat meer routine bouwen in m'n schema. Sakura season komt eraan, dus dat is ook een prachtige tijd om hier in 't land te zijn en iets waar ik enorm naar uit kijk! Verder blijf ik mijn werk als freelancer uitvoeren, aangezien er onderaan de streep gewoon geld verdiend moet worden.
De komende tijd ga ik een plan maken voor de locaties die ik wil gaan bezoeken, onder andere Fukuoka, Hokkaido, Kyoto en Okinawa staan op het programma. Daarnaast zijn er nog genoeg day-trips en andere mooie natuurgebieden die ook zeker de moeite waard zijn dus ik weet zeker dat ik mezelf niet zal vervelen hier
Verloop
Week 1 - Week 2: De aankomst in Tokyo was nogal hectisch, mede doordat ik mijn koffers pas de dag erna kon ontvangen door een stevige vertraging bij de bagage afhandeling en ik de deadline miste voor 'same day delivery'. Veel papierwerk, want mijn Japanse telefoonnummer was nog niet geactiveerd en daardoor was het lastig dit hele proces voor elkaar te krijgen.
Ik was gelukkig goed bekend met de locatie van mijn appartement en kon zonder teveel moeite hierheen navigeren. Bij aankomst deed de WiFi het niet, dus dat schoot niet op aangezien het ook nog eens een National Holiday was en de rental agency dus niet beschikbaar was. Ik heb toen 40 minuten aan de telefoon gezeten met de 'hulplijn' waar een translator voor nodig was, maar dat draaide op niks uit dus heel soepel was het niet. Uiteindelijk is dit de dag erna (zaterdag) opgelost toen om 11:00 de bel ging en een van de hospitality managers van mijn agency in hetzelfde gebouw bleek te wonen. Stond 'ie dan, in mijn gang met een nieuwe router mijn wazige verhaal aan te horen waarom het internet niet werkte. Gelukkig was het daarna gefixt en kan ik op elk willekeurig moment Facetimen met het thuisfront zonder dat ik me scheel betaal aan de telefoonrekening.
Aangezien ik binnen 14 dagen mezelf moet registeren op het adres en op moet geven voor de Health Insurance was de eerste 'must do' op de lijst naar de ward office van mijn woonplaats. Aangezien alle straten om mijn wooncomplex heen in Shibuya liggen en ik goede verhalen had gehoord over het kantoor daar was ik opgelucht dat dat vrij simpel zou worden. Totdat ik tot de realisatie kwam dat precies mijn straat alleen tot een andere wijk behoord en ik een héél stuk verder moest zijn, bij een kantoor zonder vertalers en het percentage Engels sprekende ambtenaren was daar precies 2%. Vraag mij niet hoe, maar uiteindelijk hebben we het met veel moeite voor elkaar gekregen en 3,5 uur later (
) was ik officieel inwoner van Tokyo!
Ben zelf vooral fan van de Japanse auto cultuur waardoor ik altijd wel interesse heb gehad in Japan dus heel gaaf om dit te zien. Die foto is ook echt amazing trouwens! Prachtig. 
