Geplaatst JudithO schreef:Wat leuk! Ik ga ook volgen.
Waar in Ontario heb je gezeten?
En wat gaat je man doen?
Jij gaat op een studievisum neem ik aan? En je man?
Via een phd wordt het leven wel echt een stuk makkelijker als je uiteindelijk voor je PR gaat! Overal voorrang enzo en een enorme stapel punten voor je phd-verblijf in Canada.
Heel veel succes en ik hoop dat je lekker actief blijft posten
Ik volg jullie topic ook nog steeds met veel plezier
. Zeker het Canada gedeelte (heb minder met Frankrijk, maar snap de keuze zeker ook!). Ik heb aan Queen's University in Kingston gestudeerd. Ook een hele ervaring, met als één van de mooiste herrinering toch wel gaan halen van de Halloween pompoen en alles erom heen (corn maze, warm apple cider, pumpkin pie) 
. En na het studeren mijn treinrit van Toronto naar Edmonton (4 dagen + nachten op de trein), gevolgd door de roadtrip van Calgary naar Vancouver Island en terug met mijn ma . Ik zal hieronder iets schrijven over onze vergunningen
.sevke schreef:Hey! Ik ga volgen, wij zijn ook het traject gestart! Wij gaan wel voor de express immigration, en waarschijnlijk naar de Atlantische staten (Nova Scotia). Zijn nu bezig met het voorbereidend papierwerk: taaltesten en univ. diplomas homologeren, en onze bedrijven verkopen. Eens die verkocht zijn zal het snel gaan. Wij hebben ook niks met Belgie, ook al wonen we er ons hele leven.
Spannend! Dat papierwerk is wel een dingetje, helemaal met de express immigration. Bij mij zat dat vooral in de universiteits aanmelding. Gelukkig heb ik alleen Engelstalige opleidingen gedaan (en stellen de universiteiten die zelf gelijk) en heb ik een volledige opleiding in een engelstalig land gedaan, waardoor de taaltesten vervallen. Als we voor een PR zouden gaan moeten we die denk ik wel doen (of mijn man tenminste). Hopelijk gaat het bij jullie vlot!
DewiRox schreef:Em! Wat leuk om te zien dat jij dit topic geschreven hebt! Dat is lang geleden zeg, wat is er veel veranderd in de tussentijd! Wat een onwijs toffe stap gaan jullie maken en je PhD klinkt echt heel interessant.
Ik ga volgen! Zou ook super graag nog eens terug gaan naar de Rockies/Vancouver, vond het geweldig daar.
Dewi! Er is zeker veel veranderd in de tussentijd
. Ik hoop dat mijn PhD interessant gaat zijn! In België kennen we vooral veel mensen die zijn gestopt omdat ze het te saai vonden. Ook heb ik weinig studiegenoten die er één hebben gedaan. Een paar vonden / vinden het wel heel leuk, dus ik hoop dat ik daarbij ga horen 
. Jettie schreef:Wat leuk, ik ga je volgen! Ik heb zelf ook een onderwijskundige PhD gedaan en ben benieuwd naar de verschillen tussen NL/België en Canada, dus hoop dat je af en toe ook wat daarover wilt delen. Heel veel plezier en succes daar!
Altijd goed om van mensen te horen die een PhD hebben gedaan en die hebben afgemaakt
(tenminste daar ga ik even van uit ). 1 van de grote verschillen is denk ik dat ik in Canada begin met 1,5 jaar studeren (het Educational Technology & Learning Design stukje) en dan ook nog PhD student ben. Ik begin dan ook met het uitwerken van mijn onderzoek (die ik helemaal zeg opzet / kies, wel met goedkeuring van mijn supervisor en later ook mijn Supervisory Committee). Na die 1,5 jaar (met 2 Educational Technology seminars, en 3 methodology vakken) heb ik een "groot" examen. Dit examen bestaat uit 2 delen, een geschreven en mondeling deel.
Het geschreven deel "duurt" 3 weken. Aan het begin vd drie weken krijg ik 3 essay questions van mijn committee. Deze zijn specifiek voor mij geschreven en gaan over aspecten van the field of Educational Technology & Learning Design. Ik heb dan 3 weken om per vraag 15 pagina's te schrijven. Deze worden beoordeeld en als ze goed genoeg zijn ga ik door naar de mondeling. Deze duurt twee uur en gaat om het verder testen van mijn kennis en begrip van the field. Het doel is om meer te weten / kunnen dan alleen mijn onderzoek (omdat je als prof in Educational Technology meer moet weten dan het stukje waar je onderzoek naar gedaan hebt). Dit alles wordt beoordeelt door drie mensen van mijn committee.
Ben ik geslaagd, dan ga ik door als PhD Candidate en mag ik echt gaan beginnen aan mijn onderzoek.
Aan het eind daarvan is natuurlijk de Thesis Defence, die ook nogal wat voeten in de aarde heeft (wel anders dan ik heb gezien vd defences hier waarbij je eigenlijk al weet dat je geslaagd bent).
Ik vind het grote examen na 1,5 jaar nu al best spannend
Vesceron schreef:Ik ga zelf eind september emigreren naar Ibiza om te gaan werken bij een sanctuary voor verwaarloosde en/of mishandelde paarden.
En geloof het of niet maar mijn antwoord is ook met enige regelmaat "Ik zie het wel"
Love it!
Wat gaaf! Jij ook heel veel succes!
------------------------------------------------------------------------------------------------
Nadat ik half februari het bericht kreeg dat ik een PhD mocht gaan doen in Canada begon het feest van alle officiële dingen regelen pas echt. Er zijn veel manieren om Canada binnen te komen, maar ze hebben allemaal vaak wel wat voeten in de aarde. Mijn PhD betekende automatisch een study permit voor mij. Bij mijn man zat dat was anders, maar al snel kwam ik erachter dat hij zich kon aanmelden voor een ‘open-work permit’. Dit is een vergunning waarbij je mag werken, maar qua werkgever niet aan eisen gebonden bent of voor aanmelding een baan nodig hebt.
Het was eerst niet helemaal duidelijk of ik die meteen kon aanvragen of pas als we al in Canada waren. Na contact met the International Office van mijn universiteit was het duidelijk dat de aanmelding tegelijkertijd met mijn permit kon gebeuren, maar dat veel mensen ervoor kozen het pas in Canada. Dit, omdat de kans op afwijzing groter kan zijn als je meteen beide aanmeldingen doet. Het was toen pas dat ik me begon te realiseren dat mijn toelating tot het PhD programma niet automatisch een study permit ging betekenen. Bij mijn uitwisselingsjaar had ik eigenlijk automatisch een study permit gekregen, waardoor ik bij een afwijzing helemaal niet had stil gestaan. Natuurlijk ga je dan meteen de afwijzingspercentages opzoeken (ipv te focussen op de aanmelding).
Mijn ietwat paniekerige geGoogle bracht me tot een lijst met afwijzingspercentages, waarbij die van een PhD gelukkig (maar wel verwacht) het laagst was (11%). Als je in Canada studeert heb je na een x aantal maanden (18 denk ik) veel meer mogelijkheden om daar langer of permanent te blijven. De afgelopen jaren zijn daarom veel mensen in Canada bepaalde opleidingen te gaan doen om op die manier makkelijker daar permanent binnen te komen. Ze hebben sinds December dan ook de regels ietwat verandert (je moet er langer studeren en niet alle opleidingen komen in aanmerking). Bij je study permit aanvraag moet je dan ook heel duidelijk maken waarom je die opleiding Canada wil doen. Als ze het vermoeden hebben dat je het alleen doet om daarna makkelijker te kunnen blijven kunnen ze je aanvraag weigeren.
Om deze reden is de kans ook groter dat ze je weigeren als je meteen de aanvraag voor je partner doet. Toch hebben we besloten beide tegelijkertijd te doen. Ik had een duidelijke reden waarom ik daar wilde studeren en we konden aantonen dat we het konden betalen. Ook heeft mijn man twee huizen in België, waardoor we konden laten zien dat er een connectie bleef.
Na een lading formulieren, bewijzen en een tripje naar Den Haag voor onze biometrics (België heeft natuurlijk weer geen plek waar dat kan. Het is Den Haag of Parijs) was op 7 maart onze aanvraag compleet. De wachttijd was gemiddeld 13 weken, al hadden we ook al genoeg verhalen gelezen van mensen die veel langer moesten wachten en daardoor niet aan hun opleiding konden starten. 1 klein foutje in het papierwerk kon ook tot enorme vertragingen leiden en ik had het allemaal alleen ingevuld (met behulp van Youtube, maar niet van een bureau of iets). We hadden het gevoel dat we ons eigenlijk nog niet echt konden gaan voorbereiden, want wat als we geweigerd werden?
4 weken (!) later was daar om zeven uur ’s avonds een mail dat ik bericht had in mijn Canadian Government inbox. Meteen in de stress, want zo snel kan alleen beteken dat er iets mis is. Natuurlijk deed het systeem moeilijk en kon ik er niet meteen in. Nog meer stress, wat niet helpt als je je moet focussen op je ‘security questions’. Uiteindelijk in het systeem gekomen en daar stond het – goedgekeurd! Voor ons beide! We konden het niet meteen geloven, aangezien we waren ingesteld op weken en weken wachten, maar het stond er echt.
We hebben nu onze “Letter of Introduction”, die we straks aan de grens moeten overhandigen. Uiteindelijk bepalen ze daar pas of we echt onze vergunningen krijgen. Nu maak ik me daar niet heel veel druk over. Ik heb alle papieren en bewijzen uitgeprint en we hebben gewoon alles eerlijk ingevuld. Al zal ik pas echt opgelucht kunnen ademen als ik straks het papier in mijn paspoort heb…
. Het is een aardig stukje rijden voor mij en dat soort uitgaven zitten momenteel niet in mijn studentenbudget. Raincheck, en volgend jaar nog een keer proberen? 
