Geplaatst Nadat we geland waren in Asgabat (de hoofdstad) gingen we door naar Mary om de archeologische opgravingen van Merw te bezoeken.
1.
Daarna gingen we door naar Turkmenabat. Op de slechtste snelweg die ik ooit gezien heb
. Idee hierachter was dat Turkmenabat zover van de hoofdstad af lag dat het voor ons als toeristen waarschijnlijk wel mogelijk zou zijn om de Nationale Paardendagen te bezoeken. Elke provincie heeft zijn eigen Hippodrome waar de festiviteiten worden georganiseerd. Wij slaagden er in om binnen te komen en waren vervolgens de bezienswaardigheid van de locale schoolmeisjes
2.
Als een paard daar gewonnen had dan kreeg deze in plaats van een statiedeken een heus Perzisch tapijt:
3.
Vervolgens weer terug naar Asgabat. De dag daarna een toer door Asgabat. Dit is een beetje een bijzondere stad. Na het uiteenvallen van de USSR heeft de eerste president van Turkmenistan veel marmeren monumenten in de stad neergezet. Monument van de onafhankelijkheid, monument van de neutraliteit etc.etc.etc.. Ook mogen er in de stad alleen schone witte (of grijze) auto's rijden. Hierdoor voelt Asgabat een beetje vreemd aan.
4.
Daarna door naar Derweze, oftewel, de 'door to hell'. Turkmenistan is rijk aan aardgas. Ergens in de jaren 70 was er een ontploffing tijdens de aardgaswinning. De Russen bedachten toen om het uit te laten branden en daarna verder te gaan met aardgaswinning. Ruim 50 jaar later brandt het nog
. De Turkmenen hebben er dus maar een hek omheen gezet en een toeristenkamp met yurts naast gebouwd waardoor het nu een belangrijke toeristische trekpleister is. 5.
De dag erna was het tijd om onze paarden te ontmoeten. Allemaal hengsten, waarvan de meesten ook geracet hadden of nu getraind werden voor Endurance.
In praktijk reden we elke dag vanaf ongeveer half 9 's ochtends tot een uurtje of 11/12 en dan vervolgens weer van half 4 tot half 7. Tijdens het heetst van de dag reden we niet.
Dit ben ik met Gyn Yala
6.
We zijn van Asgabat naar Balkanabat gereden. Niet het gehele stuk te paard, maar onderdelen. De paarden werden tussendoor vervoerd met vrachtwagens en verbleven 's nachts ook in een boks op een Hippodrome of bij een trainer in de stal.
7.
De paarden waren volkomen bomproof en heel betrouwbaar. Ook erg verkeersmak.
8.
Mijn uitzicht gedurende de rit
9.
Dromedaris
10.
11.
Tijdens de lunchpauzes gingen we vaak naar een restaurant. Elk restaurant had aparte ruimtes zodat elk gezelschap in zijn eigen ruimte kon zitten. Lage tafels, geen stoelen.
12.
Of we bezochten een locale Bazaar
13.
Laatste dag met de paarden nog geëindigd in een Hippodrome in Balkanabat.
14.
De wederhelft ging 'native'
15.
En dat er alleen witte/grijze auto's toegestaan zijn. 
Ik vond het hier al eentonig qua kleuren. 
en dan een ererondje zonder weg te vliegen! 