Geplaatst La grotte de Douix de Chatillon is een grot waarvoor je toestemming moet vragen bij de burgemeester. En dit gaat zoals wel vaker in Frankrijk dus typisch Frans: Je moet van te voren bellen met het gemeentehuis, niet mailen, maar bellen. En ze spreken er uiteraard geen Engels. Dit keer had een Belg de toestemming geregeld, als ik dat zelf moet doen is altijd het eerste wat ik vraag of ze langzaam kunnen spreken. En at doen ze dan ook wel. En of de antwoorden kort kunnen zijn, eerst alleen een oui of non en pas daarna een eventuele uitleg. Maar ze zijn vriendelijk, dus het bellen komt ook bij mij dan goed.
Met de groep van in totaal 11 personen (inclusief niet duikende aanhang) hadden we wederom ons favoriete hotelletje geboekt. Het is helemaal geen goed hotel, het is een soort bikerhotel met doorgezakte bedden en een vrij hoge prijs (60 euro voor een 1 persoonskamer per nacht, ontbijt is 8.50 euro), maar ze hebben een binnenplaats en daar kunnen we gezellig met elkaar 's avonds nog wat drinken. Daarnaast is alles gelijkvloers en vorig jaar was er een rolstoeler mee, die kon zich hier dus prima redden. Ook voor duikers is het handig dat je geen zware spullen een trap op moet sjouwen. En de eigenaren zijn vriendelijk.
Omdat de vrijdag de aanrijdag was hebben we afgesproken tussen 12 en 2 bij de grot. Dan eerst 1-2 duiken te maken en dan pas naar het hotel te gaan.
Bij aankomst vinden gewoon de normale begroetingsrituelen plaats. Sommigen ken ik al langer, anderen zijn voor het eerst mee, maar het belooft een gezellig weekend te worden.
Afgesproken wordt dat ik de eerste 2 duiken met de Duitser zal duiken. Ik heb hem tenslotte uitgenodigd en hij kent deze grot nog niet. Omdat de grot her en der wat krap is maken we goede afspraken met welk team wanneer er in gaat zodat we elkaar niet net bij een te krap stuk moeten passeren.
Ik duik dus deze week met mijn sidemount rebreather. Die is de afgelopen maanden te weinig gebruikt. In Nederland heb je er weinig aan behalve een pronkduik er mee te maken. Maar ik heb dat apparaat specifiek gekocht voor grotduiken waar geen vullogistiek is en waar de grotten wat krapper zijn. Dus nu komt de unit weer van pas.
Na 2 duiken gaan we naar het hotel. Het motto van de hele groep is gewoon naar binnen wandelen en kijken of er iets gezegd wordt over mondkapjes of niet. Wat de regels zijn weten we niet, dus we gaan het gewoon proefondervindelijk uitproberen. Nee, er wordt niets van gezegd. Mooi. Er wordt wel vermeld dat we de 2e avond niet tot middernacht op de binnenplaats kunnen zitten omdat er ook nog een ander echtpaar in het hotel zal verblijven. Prima. Het is dus ondanks dat het hoogseizoen is EXTREEM rustig. Zonde voor de uitbaters.
's Avonds gaan we naar een restaurant op loopafstand. De Chouffe bier is natuurlijk al aangebroken, dus autorijden gaat niet meer. Nee, dronken wordt niemand, maar na een biertje wordt er niet meer in de auto gestapt. We gaan uiteindelijk met 9 personen uit 8 huishoudens uit eten. Ook hier weer zonder reservering, zonder mondkapjes, zitten we met de hele groep aan 1 tafel. Zo hoort het leven te zijn.
De volgende morgen nemen we het ontbijt in het hotel. Dit is een buffet, maar deze keer zonder kaas. Wel ligt er 1 soort vlees, maar dat is mij te vet. Ook geen eitjes of fruit. We vermoeden dat het wat karig is omdat er gewoon niet ingekocht kan worden nu, want fruit, kaas,vlees e.d. zijn produkten met een beperkte houdbaarheid. Uiteraard is er wel vers stokbrood met verse croissants.
De duikindeling wordt vandaag iets anders. We spreken wederom af hoe we duiken en ook dat we de stoftunnel aan het einde pas als laatste duik zullen pakken. Als daar een duiker in gaat, dan heb je de hele dag last van stof in de rest van de grot. En tja, ik wil wel fotograferen. Dus op de laatste duik van vandaag wordt er gestoft.
Er worden vandaag 3 duiken gemaakt.
's Avonds besluiten we eten van hetzelfde restaurant als gisteren te laten bezorgen. Helaas is de kwaliteit van het bezorgeten flink slechter dan dat je zelf er gaat zitten eten. Jammer, maar het eten komt toch allemaal wel op.
Na het ontbijt (wederom zonder vlees en kaas) rekenen we af. Mijn pinpas wordt ontsmet met een doekje met alcohol. Dat is dan ook voor het eerst sinds ik de pas in bezit heb. En aangezien ik binnenkort een nieuwe van de bank verwacht zegt dat ook genoeg over de ouderdom van mijn pas. Ach ja, 1 keer laten schoonmaken tijdens de levensduur van de pas is ook niet zo erg zullen we maar denken. In Frankrijk stop je veelal zelf je pas dus niet in het apparaat, maar doet iemand anders dat voor je (wat in Nederland dus niet mag). We zeggen tot een volgende keer tegen de mensen in het hotel (een echtpaar runt het hotel en ze herkennen ons inmiddels).
In de ochtend maken we nog 2 duiken. Ik neem daarna de tijd om nog even te gaan zwemmen in de bron. Het water is 11 graden en ik probeer dus altijd even in bronnen te gaan zwemmen. Afgelopen winter heb ik ook in Nederland tot een watertemperatuur van 5 graden gezwommen. Ja, het is koud en ja, het voelt kouder aan dan dat je zoiets probeert aan het einde van het jaar als de watertemperatuur elke week 1 graad daalt. Daarna scheiden de wegen. Een deel gaat terug en een deel gaat door naar de Doubs en de Jura.
Ik behoor tot de mensen die nog verder gaat.
Wordt vervolgd.
Maar eerst ff andere prioriteiten, dus wie weet eind volgend jaar 
prachtig helder water ook! 
