Maar nu zou ik toch al 2 weken naar de Lot om lekker te gaan grotduiken, dus misschien kon het nu gecombineerd worden. Het is 3.5 uur rijden vanuit de Lot naar deze mijn. Er waren nog een paar anderen die mee wilden, dus maar eens achter toestemming aan. En ja, dat kregen we voor een zaterdag.
Dus om 5 uur 's morgens op weg zodat we ons om 9 uur 's morgens konden melden op het 'centrale plein' in het dorp. Hier ontmoeten we een paar andere duikers die hun eerste kennismaking met overhead duiken gaan maken en de organisator. We moeten de organisator volgen en dan blijkt de mijn echt letterlijk direct achter het centrale plein te liggen. Het eerste avontuur begint al, want je moet met je auto door de mijn naar het water rijden. Direct in de mijn zie je de oude paardenkarren die ooit gebruikt zijn om de blokken graniet uit de mijn te halen. Later is dit met machines gedaan.


We krijgen een briefing en we kunnen kiezen welke kleur lijn we willen volgen. Elke kleur geeft een bepaalde route weer en natuurlijk mag je ook gewoon zelf een route uitstippelen of van de ene lijn naar de andere jumpen. Wij besluiten voor de blauwe lijn te gaan. Deze moet na een witte lijn en een hek ergens rechts beginnen. Gaan we vinden.


Na het omkleden beginnen we onze duik. De witte lijn volgen lukt, maar waar is dat hek? Ah, daar. Dan zien we een rode lijn en ook nog een pinkkleurige lijn. Maar geen blauwe. En ja, ineens zien we hem. Dus we jumpen naar de blauwe lijn en beginnen aan onze route.

Dan komen we bij een T, deze geeft een gele lijn weer naar boven, leuk een verdieping omhoog. Dus cookie op de T, en naar boven door een smallere tunnel.


Hier staat het water wel erg laag, we praten even en besluiten terug te gaan naar de blauwe lijn.
De mijn is behoorlijk groot, zonder lijn zou je hier echt verdwalen. Hoewel het nergens nauw is, en zelfs ERG ruim is het toch echt overhead. Dus even naar boven kan niet. Een totaal andere mijn dan de opaalmijn in Slowakije of de leisteenmijnen in Duitsland en België, ook weer totaal anders dan de ijzerertsmijn in Duitsland waar ik geweest ben. Daarom zijn mijnen ook gewoon mooi, geen enkele is gelijk en je zwemt toch door een stukje geschiedenis, een museum onder water. Hier hangen nog lampen aan het plafond, de kabels hangen er nog. Op de grond vind je lege drankflessen en laarzen. Het moet wel enorm zwaar geweest zijn om hier te werken, ook al werden de enorme blokken er later met machines uitgehaald.


Na 70 minuten zijn we koud genoeg, het water is immers maar 7-8 graden. De andere duikers zijn er ook al uit, maar die doken in een natpak. Tijd voor de lunch.
De lunch wordt gehouden in een Chinees buffetrestaurant net buiten Saint Meme. Lekker. Daarna rijden we terug voor duik 2. Dit keer vragen we naar wat interessante stukken en we krijgen uitleg. Ok, dat wordt dus van wit naar pink naar rood jumpen. Kijken of we het gaan vinden. En ja, dat lukt. We maken deze duik wegens de temperatuur wat korter, 50 minuten is lang zat. Wederom en heerlijke duik gemaakt.


We bedanken de organisator en rijden de 3.5 uur terug naar Gramat. Ja, dit uitstapje was zeker de moeite waard.